Η αυτοκυριαρχία του Μεγάλου Αλεξάνδρου

• Μπορείς να συγκρατηθείς και να μην πιείς αμέσως ένα ποτήρι νερό μετά από ένα παιχνίδι κάτω από τον καυτό ήλιο;
• Μπορείς να πείς «όχι» σ’ ένα λαχταριστό γλυκό ή παγωτό;

              Δες τι έκανε ο Μέγας Αλέξανδρος!

1ο περιστατικό:

              Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος κυρίευσε την Ασία, διόρισε βασίλισσα της Καρίας την Άδα. Την αναγνώρισε μάλιστα και ως θετή μητέρα του. Εκείνη, για να του δείξει την ευγνωμοσύνη της, του έστελνε κάθε μέρα ωραία φαγητά και γλυκίσματα. Στο τέλος μάλιστα του έστειλε και τους καλύτερους μαγείρους και αρτοποιούς, για να του φτιάξουν λαχταριστές λιχουδιές.

              Ο Αλέξανδρος ήταν τότε μόλις εικοσιτριών ετών. Αλλά από παιδί είχε μάθει να είναι πολύ λιτοδίαιτος. «Ην δε και γαστρός εγκρατέστατος», παρατηρεί ο Πλούταρχος, ο οποίος μας παραδίδει το περιστατικό. Γι’ αυτό, ούτε τα φαγητά ούτε τα γλυκά άγγιξε, ούτε και τους μαγείρους δέχτηκε. Μήνυσε μάλιστα στη βασίλισσα πως τους καλύτερους μαγείρους του είχε δώσει ο παιδαγωγός του, ο Λεωνίδας∙ και ήταν η νυχτερινή πορεία, που έκανε το πρωινό του νόστιμο, και η ολιγοφαγία του το βράδυ, που έκανε ανάλαφρο το δείπνο του.

              Λένε ακόμη πως στα δείπνα ήταν πολύ μεγάλη η έγνοια του να μη μοιράζονται τα φαγητά άνισα και απρόσεκτα. Για τον εαυτό του όμως δεν νοιαζόταν το ίδιο. Όταν διάλεγε και έστελνε στους φίλους του κάποιους σπανιότατους καρπούς ή ψάρια, πολλές φορές τα έδινε όλα και δεν άφηνε για τον εαυτό του τίποτε!

2ο περιστατικό:

              Όταν διέσχισε την έρημο της Γεδρωσίας ο Μέγας Αλέξανδρος, στο τέλος της εκστρατείας του, καθώς επέστρεφε από τις Ινδίες στη Βαβυλώνα, βρέθηκε αντιμέτωπος με τις δύσκολες συνθήκες της ερήμου. Οι στρατιώτες του υπέφεραν από τη ζέστη και τη δίψα. Κι ο ίδιος ήταν πολύ καταβεβλημένος. Προχωρούσε όμως μπροστά και μάλιστα πεζός. Τότε, όπως περιγράφει ο ιστορικός Αρριανός, συνέβη το εξής: Κάποιοι στρατιώτες ανακάλυψαν μια μικρή πηγή και συνέλεξαν ελάχιστη ποσότητα νερού. Το έβαλαν μέσα σε ένα κράνος κι έτρεξαν να το προσφέρουν στον βασιλιά τους, σαν ένα σπουδαίο λάφυρο. Εκείνος το πήρε, τους επαίνεσε για την πράξη τους και μετά, μπροστά σε όλους, έχυσε το πολύτιμο περιεχόμενο στην καυτή άμμο!

              Η πράξη αυτή του Μεγάλου Αλεξάνδρου εμψύχωσε τους στρατιώτες. Ήταν σαν να ήπιαν όλοι από εκείνο το κράνος και ξεδίψασε όλο το στράτευμα!

Κι όταν μετά από κάποιες μέρες έφθασαν σε μέρος με πόσιμο νερό, στον ποταμό Ώξο, ο Αλέξανδρος περίμενε να πιούν πρώτα όλοι οι στρατιώτες του και ήπιε τελευταίος!

 Νεφέλη

Περιοδικό «Προς τη ΝΙΚΗ», Ιούλιος 2022

Πηγές

-Πλουτάρχου, Βίοι Παράλληλοι, Αλέξανδρος, 22.7-23.9

-Αρριανού, Αλεξάνδρου ανάβασις, 6.26.2-6,26,3.