Πόντος είναι θάλασσα βαθιά, Εύξεινος-φιλόξενος[*]. Τόπος ορεινός, με πανύψηλες πλαγιές, κοφτά βράχια, ορμητικά

  Ο Κωστίκας κι ο Γιωρίκας εσέβαν σ’ αεροπλάνον Ο Κωστίκας κι ο Γιωρίκας

Άνθρωπον ντο λέει ᾿κι γίνεται, ο Θεόν ντο θέλ’ γίνεται. Δεν γίνεται εκείνο που

– Οι Τσέτες[1]! Οι Τσέτες! Ουρλιαχτό τρόμου απ’ άκρη σ’ άκρη στην Τσατάλτσα. —

Πλατιά και ανοιχτή, θάλασσα τρικυμισμένη και σκουρόχρωμη, μαύρη σαν το όνομά της, Εύξεινος Πόντος

Για τον Πόντο σήμερα! Όχι πια με την «Αργώ» για το χρυσόμαλλο δέρας. Μα

Οι ρίζες μου είναι ποντιακές. Όταν ήμουν μικρότερη, απέφευγα να το ομολογήσω, γιατί άκουγα