Συνέντευξη με τέσσερις κατασκηνωτές από την Αφρική

 Το «ΠΡΟΣ ΤΗ ΝΙΚΗ» «ταξίδεψε» στο Κονγκό και συνάντησε τον Simon (ΣΤ΄ Δημοτικού), τον Lauran και την Esther (Α΄ Γυμνασίου) και την Pascaline (Α΄ Λυκείου), που τα καλοκαίρια πηγαίνουν κατασκήνωση εκεί, στην πατρίδα τους[1].

ΠτΝ: Γειά σας, παιδιά. Μάθαμε ότι πηγαίνετε κι εσείς στην κατασκήνωση! Λειτουργούν τα τελευταία χρόνια κατασκηνωτικές περίοδοι για τα αγόρια αλλά και για τα κορίτσια. Θα θέλαμε λοιπόν να μας μιλήσετε για τις εμπειρίες σας. Κατ’ αρχάς, πόσες φορές έχετε πάει κατασκήνωση;

Lauran: Εγώ δύο φορές.  

Pascaline: Εμείς το καλοκαίρι που πέρασε πήγαμε για πρώτη φορά.

ΠτΝ: Πόσες μέρες ήταν η κατασκήνωση και τι περιλάμβανε το καθημερινό σας πρόγραμμα;

Simon: Μόνο τρεις μέρες, δυστυχώς…

Esther: Όμως, κάναμε πολλά πράγματα! Πρωινό ξύπνημα κι ετοιμασία. Χτυπούσε το καμπανάκι για γυμναστική και με την ομάδα μας τρέχαμε πρώτες. Έπειτα κάναμε Προσευχή και με την Καινή Διαθήκη στην τραπεζαρία ακούγαμε το αγιογραφικό ανάγνωσμα της ημέρας. Μετά το πρωινό μας, άρχιζε η δουλειά. Στα δωμάτια σκουπίζαμε, καθαρίζαμε την αυλή από τα χόρτα, μεταφέραμε νερό από το ποτάμι. Έπειτα τρώγαμε, πλέναμε τα πιάτα, ξεκουραζόμασταν λίγο στα κρεβάτια μας, και το απόγευμα…

Pascaline: Τραγουδούσαμε, παίζαμε, κάναμε ωραίες χειροτεχνίες και κυρίως συζητούσαμε στην ομάδα!

ΠτΝ: Είχατε καλό φαγητό;

Lauran: Ναί! Για πρωινό είχαμε γάλα, μπισκότο και αυγό. Για μεσημεριανό, φουφού με ματάμπα (χορταρικό μαγειρεμένο με ντομάτα) και άλλοτε σένι, (κάμπιες κοκκινιστές) ή κοτόπουλο ή ψάρι. Το βράδυ τρώγαμε μακαρόνα, ρύζι ή βραστή κολοκύθα.

ΠτΝ: Και τα παιχνίδια σας;

Simon: Εμείς τα αγόρια παίζαμε ποδόσφαιρο, επιτραπέζια  και άλλα παιχνίδια, όπως «ο μαέστρος».

Esther: Εμένα μου άρεσε πολύ ο κρυμμένος θησαυρός! Για να τον βρούμε, περάσαμε από τέσσερις σταθμούς.

ΠτΝ: Υπήρχαν κάποιες ξεχωριστές ευκαιρίες;

Pascaline: Ναί! Η Παράκληση, η Εξομολόγηση κι η Θεία Λειτουργία.

Esther: Και το Σύνθημα που πήραμε μας άρεσε πολύ: «Ως τέκνα φωτός περιπατείτε». Καταλάβαμε ότι για να γίνουμε παιδιά του φωτός, πρέπει να βαδίσουμε τον δρόμο του Χριστού, γιατί Εκείνος είναι το Φως!

ΠτΝ: Τι άλλο σας έμαθε η κατασκήνωση;

Pascaline: Να ζούμε μαζί και να αγαπάμε η μία την άλλη.

Esther: Εγώ κατάλαβα ότι τελικά μόνο η δική μας πίστη, η Ορθόδοξη, είναι αληθινή και επιθύμησα να μείνω σταθερή και πιστή μέχρι τέλους.

Pascaline: Όταν ήμασταν εκεί, ένιωθα ότι ο Χριστός είναι εκεί μαζί μας και ήθελα πολύ να Τον ευχαριστήσω. Επιθύμησα να γίνω όπως η Αγία Θέκλα και η Αγία Φωτεινή, που ήταν οι προστάτιδες των ομάδων μας. Να κατέβω στην πόλη και να σκορπίσω παντού το μήνυμα του Ευαγγελίου, όλοι να έρθουν στην Αλήθεια, στην Ορθοδοξία!

Esther: Όταν θα φεύγαμε, ήμουν λυπημένη, αλλά είπα: Θα πάρω την κατασκήνωση στην καρδιά μου και στο σπίτι μου! Και πίστεψα ότι είμαι πλούσια.

ΠτΝ: Και την πήρες;

Esther: Φυσικά! Κάθε μέρα προσπαθώ να εφαρμόζω το πρόγραμμα!

ΠτΝ: Θα θέλατε να ευχηθείτε κάτι στα παιδιά που είναι στην Ελλάδα και που ετοιμάζονται κι αυτά τώρα για κατασκήνωση;

Lauran: Ευχόμαστε στα παιδιά της Ελλάδας, να αγαπήσουν την κατασκήνωση και να την κλείσουν στην καρδιά τους, γιατί είναι μια μικρή πολιτεία του ουρανού πάνω στη γη.

Pascaline:  Να είστε περήφανοι για την ορθόδοξη πίστη. Είναι η μόνη αληθινή, που μπορεί να μας οδηγήσει στη σωτηρία. Μην ακούμε τις φωνές του κόσμου, που θέλουν να μας παρασύρουν. Να βαδίζουμε στα χνάρια των Αγίων και θα ζούμε από τώρα τη χαρά και την ευτυχία.

                                                                        Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΟΜΑΔΑ

[1] Η κατασκήνωση είναι της Ι. Μητροπόλεως Κανάνγκας, γίνεται στην περιοχή Lulua και λειτουργεί από τις εισφορές Ελλήνων που αγαπούν την ιεραποστολή.

Περιοδικό «ΠΡΟΣ ΤΗ ΝΙΚΗ», Ιούλιος 2025