«Παπα-Κοσμάς! Παπα-Κοσμάς!... Μια σπίθα απ’ άκρη σ’ άκρη, στη σκοτεινιά, στην καταχνιά της σκλάβας γης ξαστράφτει, γίνεται φλόγα και φωτιά, χίλιες φωτιές ως πέρα!... Μια σπίθα από την Εκκλησιά, τη Λευτεριά κρατάει!».