«Παπα-Κοσμάς! Παπα-Κοσμάς!… Μια σπίθα απ’ άκρη σ’ άκρη,
στη σκοτεινιά, στην καταχνιά της σκλάβας γης ξαστράφτει,
γίνεται φλόγα και φωτιά, χίλιες φωτιές ως πέρα!…
Μια σπίθα από την Εκκλησιά, τη Λευτεριά κρατάει!».