Δεν έχεις πίστη, όταν τ’ απόβραδο προσμένεις να προβάλουν τ’ άστρα / και με του πετεινού το λάλημα να φέξει η αυγή ροδογελάστρα. / Πίστη έχεις όταν, όσο αλόγιστο και πλάνο ο νους κι αν το ξέρει, / προσμένεις ήλιο τα μεσάνυχτα κι αστροφεγγιά το μεσημέρι!