ΚΥΠΡΟΣ: 1974 – 2024
Γιατί κάθε χρόνο στις 20 Ιουλίου ηχούν στην Κύπρο οι σειρήνες;
Οι σειρήνες που ηχούν κάθε χρόνο στις 20 Ιουλίου δεν σε αφήνουν να ξεχάσεις. Στις 5:30 το πρωί ηχούν όπως τότε, πριν από 50 χρόνια, που ήχησαν στην έναρξη της τουρκικής εισβολής… Ο ήχος τους διαπεραστικός, έντονος, ξυπνάει μνήμες ξεριζωμού, βίας, πόνου.
Η τουρκική εισβολή, με την κωδική ονομασία «Αττίλας», άρχισε τα ξημερώματα του Σαββάτου, 20 Ιουλίου του 1974, από τις ακτές της Κερύνειας και διήρκεσε βασικά έως και τις 22 Ιουλίου. Έπειτα με παρέμβαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ κηρύχτηκε εκεχειρία[1]. Οι Τούρκοι όμως παραβίαζαν συνεχώς την εκεχειρία, επεκτείνοντας τις ελεγχόμενες από αυτούς περιοχές. Στην προέλασή τους λεηλατούσαν, έκαιγαν, εκτελούσαν αμάχους, βεβήλωναν εκκλησίες. Χιλιάδες οι νεκροί, οι πρόσφυγες, οι εγκλωβισμένοι, οι αγνοούμενοι. Στις 14 Αυγούστου του 1974 (επιχείρηση «Αττίλας 2»), η Τουρκία εξαπέλυσε νέα επίθεση καταλαμβάνοντας τελικά το 36,2% των εδαφών του νησιού. Η κατοχή συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Τι είναι η «πράσινη γραμμή»;
Η «πράσινη γραμμή» είναι το όριο ανάμεσα στις ελεύθερες και στις κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου. Διασχίζει τα βουνά και τις πεδιάδες, μοιράζει στα δύο τον τόπο, τα όνειρα και τις καρδιές.
Πρωτοδημιουργήθηκε το 1963, στις 30 Δεκεμβρίου, ύστερα από συμφωνία των εγγυητριών δυνάμεων (Ελλήνων, Τούρκων, Άγγλων) και της κυπριακής κυβέρνησης, μετά από ένοπλες και αιματηρές διαμάχες ανάμεσα σε Έλληνες και Τούρκους της Κύπρου. Σκοπός της ήταν να αποτρέψει κλιμάκωση της έντασης. Τη χάραξε ο Βρετανός υποστράτηγος Πίτερ Γιανγκ πάνω στον χάρτη με ένα πράσινο μολύβι. Τότε αφορούσε μόνο τη Λευκωσία.
Η «πράσινη γραμμή» εξυπηρέτησε σε μεγάλο βαθμό τα τουρκικά σχέδια για τον εδαφικό διαμελισμό του νησιού. Μετά τον «Αττίλα 2» (14 Αυγούστου 1974), η «πράσινη γραμμή» επεκτάθηκε και έγινε η διαχωριστική γραμμή που χωρίζει σε μήκος 300 χιλιομέτρων τα ελεύθερα από τα κατεχόμενα εδάφη του νησιού.
Μπορούν οι Έλληνες της Κύπρου να επισκεφτούν τα Κατεχόμενα;
Μετά την εισβολή απαγορεύθηκε στους Έλληνες να επισκέπτονται το χωριό η το σπίτι τους στα Κατεχόμενα.
Στις 23 Απριλίου 2003, η τουρκοκυπριακή ηγεσία και η Άγκυρα λόγω πολιτικών σκοπιμοτήτων άνοιξαν κάποια οδοφράγματα επιτρέποντας στους Έλληνες να περάσουν στην κατεχομένη γη που τους ανήκει. Για να επιτραπεί η είσοδος, χρειάζεται να επιδείξουν ταυτότητες και να καταγραφούν ως τουρίστες σε «ξένο κράτος»!
*************
Όσο ανοίγουν τα οδοφράγματα, οι Έλληνες της Κύπρου δεν ξεχνάμε πως τούτη η γη είναι δική μας! Δεν είμαστε τουρίστες σε ξένη γη. Κανένας δεν ξεχνά την τουρκική εισβολή. Τίποτα δεν ξεχνιέται… «Τούτη η δίψα δε σβήνει, τούτη η μάχη δεν παύει. Χίλια χρόνια αν περάσουν, δεν πεθαίνουμε σκλάβοι[2]»!
Φοίβη
Περιοδικό «ΠΡΟΣ ΤΗ ΝΙΚΗ», Ιούλιος 2024
[1] εκεχειρία: προσωρινή διακοπή, κατάπαυση εχθροπραξιών, ύστερα από κοινή συμφωνία μεταξύ των εμπολέμων για ορισμένο σκοπό· ανακωχή.
[2]«Λογαριάσατε λάθος», στιχουργός: Πιερίδης Θεοδόσης
