Δεν έχεις πίστη, όταν τα στάχυα σου προσμένεις να γενούν σιτάρι/ κι απ’ τ’ άκαρπο δενδρί που κέντρωσες προσμένεις καρπερό βλαστάρι./ Πίστη έχεις όταν απ’ το χέρσωμα κι απ’ τ’ αστραποκαμμένα ξύλα / προσμένεις τους καρπούς ολόδροσους και καταπράσινα τα φύλλα!