Σήμερα 17/9 εορτάζουν:
- Αγία Σοφία και οι τρεις θυγατέρες της Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη
- Αγία Αγαθόκλεια
- Άγιοι Μάξιμος, Θεόδοτος και Ασκληπιοδότη
- Αγία Λουκία η χήρα και Γεμινιανός ο γιος της
- Αγία Θεοδότη «της εν Νίκαια»
- Άγιοι Πηλέας και Νείλος Ιερομάρτυρες και Επίσκοποι
- Άγιοι Πατερμούθιος και Ηλίας οι ένδοξοι
- Άγιοι Εκατό Μάρτυρες οι Αιγύπτιοι
- Άγιοι Πενήντα Μάρτυρες από την Παλαιστίνη
- Άγιοι Χαράλαμπος, Παντολέων και η συνοδεία τους
- Άγιοι Ηρακλείδης και Μύρων επίσκοποι Ταμάσου της Κύπρου
- Όσιος Αναστάσιος ο θαυματουργός «ὁ ἐν Κύπρῳ»
- Άγιος Ευξίφιος
- Άγιος Ιωακείμ Α’ ο Πάνυ Πατριάρχης Αλεξανδρείας
Οι Αγίες Σοφία, Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη
Μαρτύρησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Αδριανού (117-138). Η μητέρα Σοφία, τίμια και θεοσεβής γυναίκα, γρήγορα χήρεψε, και με τις τρεις κόρες της ήλθε στη Ρώμη. Εκεί συνελήφθησαν, διότι καταγγέλθηκαν σαν φημισμένες χριστιανές. Αφού απομόνωσαν την μητέρα, άρχισαν να ανακρίνουν τις κόρες. Πρώτη παρουσιάστηκε στο Βασιλιά η δωδεκάχρονη Πίστη. Της πρότεινε να αρνηθεί το Χριστό και θα της χορηγούσε τα πάντα, για να ζήσει ευτυχισμένη ζωή. Τα λόγια της Αγίας Γραφής αποτέλεσαν δυναμική απάντηση της Πίστης: «Ζω εμπνεόμενη από την πίστη μου στο Χριστό, που με αγάπησε και έδωσε τον εαυτό Του για την σωτηρία μου». Τότε, μετά από φρικτά βασανιστήρια, την αποκεφάλισαν. Επίσης με τα λόγια της Αγίας Γραφής, απάντησε και η δεκάχρονη Ελπίδα, όταν την ρώτησαν αν αξίζει να υποβληθεί σε τέτοια βασανιστήρια. Ναί, αξίζει, είπε, διότι «έχουμε στηρίξει τις ελπίδες μας στο ζωντανό Θεό, που είναι σωτήρ όλων των ανθρώπων, και προ πάντων των πιστών». Αμέσως τότε και αυτή αποκεφαλίστηκε. Αλλά δεν υστέρησε σε απάντηση και η εννιάχρονη Αγάπη. Είπε ότι η ύπαρξή της είναι στραμμένη «εις την αγάπη του Θεού και εις την υπομονή του Χριστού». Βέβαια, δεν άργησαν να αποκεφαλίσουν και αυτή. Ο δε Κύριος, μετά τρεις μέρες, παρέλαβε και την μητέρα τους.
Η Αγία Αγαθοκλεία
Με την μεγάλη της υπομονή στο μαρτύριο, στόλισε και αυτή τους πρώτους αιώνες του χριστιανισμού. Αν και από τη γέννησή της δούλα, έλαμψε διά Ιησού Χριστού ελεύθερη στην ψυχή. Ο κύριός της, που ονομαζόταν Νικόλαος, είχε γίνει χριστιανός και φερόταν προς την Αγαθοκλεία με πολλή φιλανθρωπία και αγαθότητα. Αλλ᾿ η κυρία της, Παυλίνα, γυναίκα σκληρόκαρδη, επέμενε στην ειδωλολατρία. Και όπως ήταν θυμώδης και μέθυσος βασάνιζε πολλές φορές την Αγαθοκλεία και προσπαθούσε με πείσμα να την επαναφέρει στη θρησκεία των ειδώλων. Επί οκτώ χρόνια έτσι, η ταλαίπωρη και συγχρόνως μακάρια δούλα, υπέφερε καθημερινή ζωή μαρτυρίου. Την έβριζε, την χτυπούσε, κένταγε με πιρούνια το σώμα της και την πλήγωνε με αλύπητο μαστίγωμα. Και επειδή όλα αυτά δεν νικούσαν την γνώμη της ευσεβέστατης χριστιανής, κάποια μέρα, άναψε φωτιά και την έσπρωξε μέσα σ᾿ αυτή. Έτσι η Αγαθοκλεία λυτρώθηκε από την ασεβή και κακούργο ειδωλολάτρισσα κυρία της, και αποδήμησε στα μακάρια και ελεύθερα σκηνώματα των δικαίων.
Η Αγία Λούκια η χήρα και Γεμινιανός ο γιός της
Η αγία Λούκια ήταν πλούσια Ρωμαία κατά την εποχή των βασιλέων Διοκλητιανού (284-304) και Μαξιμιανού (286-305). Μετά 36 χρόνια χηρείας και σε ηλικία 75 χρονών, προδόθηκε από τον ειδωλολάτρη γιό της Ευτρόπιο, στον Διοκλητιανό, ότι πιστεύει στον Χριστό. Τότε η Αγία συνελήφθη και κλείστηκε στη φυλακή. Εκεί υπέστη σκληρά βασανιστήρια, αλλά με την χάρη του Θεού παρέμεινε αβλαβής και περιφερόταν στην πόλη για να αποδοκιμάσει μ᾿ αυτόν τον τρόπο την μικρότητα των βασανιστών της. Το είδε αυτό ο Γερμινιανός (η Γεμινιανός), πίστεψε στον Χριστό και μαζί με την Λούκια παρουσιάστηκε στον βασιλιά, ομολογώντας τον Χριστό. Η Λούκια υιοθέτησε τον Γερμινιανό, τον βάπτισε και αφοί απαλλάχτηκαν από τους βασανιστές τους, έφυγαν στο Ταυρομένιο της Σικελίας. Αλλά εκεί, λόγω διωγμού, η Λούκια τράβηξε για τα βουνά, όπου απεβίωσε ειρηνικά. Ο δε Γερμινιανός συνελήφθη και αποκεφαλίστηκε.
Οι Άγιοι Ηρακλείδης και Μύρων επίσκοποι Ταμάσου της Κύπρου
Ο Ηρακλείδης ήταν γιός ιερέα ειδωλολάτρη, του Ιεροκλέα, που ιεράτευε κατά την Σολέα της Κύπρου, στο χωριό Λαμπαδιστό. Ο ιερέας διακρινόταν για τα φιλόξενα αισθήματά του και γι᾿ αυτό δεν δίστασε να φιλοξενήσει τον Παύλο και τον Βαρνάβα και τον Μάρκο, όταν αυτοί βρέθηκαν στο έδαφος της Κύπρου. Τότε είλκυσαν στον Χριστό τον γιό του Ηρακλείδη και αυτός στη συνέχεια έφερε στον Χριστό τους γονείς του. Τον Ηρακλείδη ο Παύλος διόρισε επίσκοπο Ταμασίων της Κύπρου. Εργάστηκε με πολύ ζήλο, έχοντας συνεργάτη του τον Μύρωνα. Μπόρεσαν και οι δυό να φέρουν κοντά στον Χριστό πολλούς ειδωλολάτρες. Οι επιτυχίες τους όμως αυτές, προκάλεσαν την μανία των απίστων. Και έτσι κάποια μέρα, όρμησαν οπλισμένοι επάνω τους και αφού τους θανάτωσαν, στη συνέχεια τους έριξαν στη φωτιά. Και έτσι έλαβαν το αμαράντινο στεφάνι του μαρτυρίου.
