Σήμερα 1/9 εορτάζουν:

• Αρχή της Ινδίκτου
• Αγίες Τεσσαράκοντα Παρθένες και Ασκήτριες και Αμμούν ο διδάσκαλος αυτών
• Όσιος Συμεών ο Στυλίτης
• Όσιος Μελέτιος ο νέος που ασκήτευσε στο όρος της Μυουπόλεως
• Οσία Μάρθα μητέρα του οσίου Συμεών, που ασκήτευσε στο όρος Θαυμαστόν
• Οσία Ευανθία
• Δίκαιος Ιησούς γιος του Ναυή
• Άγιοι Εύοδος, Καλλίστη, Αγαθόκλεια και Ερμογένης
• Μνήμη του μεγάλου εμπρησμού στην Κωνσταντινούπολη
• Ανάμνηση Θαύματος της Θεοτόκου στη Μονή των Μιασηνών
• Άγιος Αγγελής ο Νεομάρτυρας που μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη
• Όσιος Νικόλαος ο Κουρταλιώτης
• Οσία Χάιδω εκ Στανού Χαλκιδικής
• Όσιος Συμεών, ο Λέσβιος, Στυλίτης
• Όσιος Αντώνιος «ὁ ἐν Ἀγυίᾳ»

Ο Όσιος Συμεών ο Στυλίτης

Έζησε στα μέσα του 5^ου αιώνα μ.Χ., επί αυτοκράτορος Λέοντος του Μεγάλου και Πατριάρχου Αντιοχείας Μαρτυρίου. Ο Συμεών γεννήθηκε στο χωριό Σισάν της Κιλικίας, από γονείς βοσκούς. Βοσκός ήταν και αυτός στα νεανικά του χρόνια. Από μικρός ήταν αφοσιωμένος με όλη του την ψυχή στα θεία. Τόσο θερμές ήταν οι προσευχές του προς το Θεό, ώστε πολλές φορές λουζόταν από δάκρυα. Κάποια μέρα, του έκαναν μεγάλη εντύπωση τα λόγια του Χριστού, «μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοί παρακληθήσονται. Μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοί τόν Θεόν ὄψονται», δηλαδή, μακάριοι είναι εκείνοι που πενθούν για τις αμαρτίες τους και για το κακό που επικρατεί στον κόσμο, διότι αυτοί θα παρηγορηθούν από τον Θεό. Μακάριοι, επίσης, είναι εκείνοι που έχουν την καρδιά τους καθαρή από κάθε μολυσμό αμαρτίας, διότι αυτοί θα δουν τον Θεό. Ποθώντας, λοιπόν, και ο Συμεών να κάνει τέτοια ζωή, πήγε κοντά στον όσιο Ηλιόδωρο, όπου έμεινε 10 χρόνια, και έγινε μοναχός. Επιθυμώντας, όμως, περισσότερη ησυχαστική ζωή, αποσύρθηκε σε ένα κελλί στο χωριό Τελανισό, όπου ασκήτεψε τρία χρόνια. Η φήμη της αγίας του ζωής έκανε να συρρέουν πλήθη λάου κοντά του. Αλλά ο Συμεών, αποφεύγοντας την ακατάπαυστη εκείνη κοινωνικότητα και θέλοντας ακόμα περισσότερη ασκητική ζωή, εγκαταστάθηκε επάνω σ᾿ ένα στύλο 36 πήχεων! Με τον ιδιόρρυθμο αυτό τρόπο ασκήτεψε 37 χρόνια. Αλλά και με την χάρη του Θεού έζησε τελικά την ζωή που επιθυμούσε και που μακαρίζει ο Κύριος.

Οι Άγιες 40 Παρθένες και Ασκήτριες και Αμμούν ο διδάσκαλος αυτών

Ο Αμμούν η Αμμών ήταν Διάκονος στην Αδριανούπολη της Θράκης και διδάσκαλος 40 ασκητριών παρθένων. Αυτόν λοιπόν, ο ηγεμόνας της Αδριανουπόλεως Βάβδος, επειδή δεν δεχόταν να θυσιάσει στα είδωλα, παρέπεμψε μαζί με τις 40 μαθήτριές του στον Λικίνιο, τον άρχοντα της Θράκης. Αυτός, αφού τις βασάνισε σκληρά, τις μεν πρώτες δέκα έκαψε ζωντανές, τις δε επόμενες οκτώ αποκεφάλισε, τις επόμενες δέκα σκότωσε με ξίφος, αφού τις χτύπησε στο στόμα και την καρδιά, και τις υπόλοιπες δώδεκα θανάτωσε με μαχαίρια και πυρακτωμένα σίδερα στο στόμα. Τον δε Αμμούν θανάτωσε, αφού του έβαλε πυρακτωμένη καλύπτρα στο κεφάλι (άλλοι αναφέρουν ότι κατόπιν τον αποκεφάλισε). Όσον αφορά δε τα ονόματα των 40 Αγίων Παρθένων, τα παραθέτουμε με επιφύλαξη, διότι ορισμένα απ᾿ αυτά π.χ. Χάιδω, Λάμπρω κ.λ.π. ανήκουν σε ονομασίες μεταγενεστέρων αιώνων (16^ου-18^ου) και όχι σ᾿ αυτές των πρώτων αιώνων μ.Χ. που μαρτύρησαν οι Ἅγιες.

Οι Άγιοι Εύοδος, Καλλίστη, Αγαθοκλεία και Ερμογένης

Ήταν αδέλφια, και η ανεύρεση της αλήθειας ήταν ο μεγάλος τους πόθος. Και ο Θεός τους ελέησε, αξιώνοντάς τους να ακούσουν το κήρυγμα των αποστόλων, από το οποίο ελκύστηκαν στο φως και την ζωή του Χριστού. Από τότε η ζωή τους στάθηκε ζηλευτή πίστεως και αγαθοεργίας. Έδιναν άφθονη βοήθεια σε χήρες, ορφανά, και ανέπτυξαν μεταξύ τους ευγενή και ιερή άμιλλα, ποιος να φέρει περισσότερες ψυχές μέσα στο ψυχοσωτήριο λιμάνι της χριστιανικής Εκκλησίας. Και κατόρθωσαν πολλά. Την πίστη τους αυτή, επισφράγισαν και διά του μαρτυρίου. Όταν συνελήφθησαν, ομολόγησαν ότι ανήκαν στη χριστιανική Εκκλησία και ότι αυτό αποτελούσε καύχημα τους περισσότερο και από το αν είχαν κάποιο στέμμα στο κεφάλι τους. Μάταια ζήτησαν να τους δελεάσουν με υποσχέσεις και να τους εκβιάσουν με απειλές. Τα αδέλφια ενθαρρύνονταν μεταξύ τους, με ανώτερα πνευματικά λόγια. Έτσι και των τριών τα κεφάλια, κόπηκαν με το ξίφος. Και τα αδέλφια κατά σάρκα, στάθηκαν αδέλφια διά της πνευματικής αναγεννήσεως και στο μαρτυρικό θάνατο και στην κληρονομιά των αιωνίων αγαθών.

Ο Άγιος Αγγελής ο Νεομάρτυρας που μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη

Χρυσοχόος στο επάγγελμα ο Αγγελής, κάποτε διασκέδαζε στην Κωνσταντινούπολη με γνώριμους εξωμότες χριστιανούς. Και χάριν αστείου, φόρεσε στο κεφάλι του τούρκικο σαρίκι. Οι Τούρκοι, θεώρησαν αυτή την ενέργειά του σαν άρνηση της χριστιανικής θρησκείας και αποδοχή του μουσουλμανισμού. Γι᾿ αυτό και τον πίεζαν να εξισλαμιστεί. Ο μάρτυρας απέκρουσε με αποστροφή τις δελεαστικές προτάσεις των Τούρκων και δέχτηκε για την αγάπη του Χριστού το μαρτύριο, χωρίς να υπολογίσει την γυναίκα του και τα έξι παιδιά του. Είπε μάλιστα στον Βεζίρη· «Ό,τι θέλεις κάμε, δέρνε, κόβε, σφάζε, κάψε με στη φωτιά, ρίξε με στα θηρία, πνίξε με στη θάλασσα, και ό,τι μπορείς κάμε σ᾿ αυτό το πήλινο σώμα μου, εγώ τον Χριστό μου δεν αρνούμαι, εγώ την πίστη μου δεν αλλάζω, εγώ Τούρκος δεν γίνομαι». Έτσι στις 1 Σεπτεμβρίου 1680 μπροστά στο παλάτι, κοντά στην Αγία Σοφία, τον αποκεφάλισαν και δέχτηκε το στεφάνι του μαρτυρίου. Το λείψανό του αγοράστηκε από τους χριστιανούς, αντί 300 γροσιών, που το ενταφίασαν στο Μοναστήρι της νήσου Πρώτης.

Πηγή: saint.gr