Σήμερα 14/4 εορτάζουν:
- Άγιοι Αρίσταρχος, Πούδης και Τρόφιμος Απόστολοι από τους εβδομήντα
- Αγία Θωμαΐς
- Άγιος Αρδαλίων ο Μίμος
- Άγιος Δημήτριος ο Πελοποννήσιος
- Άγιοι Αντώνιος, Ιωάννης οι αυτάδελφοι και Ευστάθιος οι Μάρτυρες
- Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου εν Βιλένσκ
Οι Άγιοι Αρίσταρχος, Πούδης και Τρόφιμος Απόστολοι απὸ τους 70
Ήταν και οι τρεις από τους εβδομήκοντα Αποστόλους και αφοσιωμένοι συνεργάτες του Αποστόλου Παύλου. Τον Αρίσταρχο ο Απόστολος Παύλος αναφέρει στην προς Κολασσαείς (δ´ 10) επιστολή του σαν συναιχμάλωτό του στη Ρώμη, καθώς και στην προς Φιλήμονα (στ´ 24) σαν συνεργάτη του. Για τον Πούδη κάνει λόγο στη Β´ προς Τιμόθεον (δ´ 22) επιστολή του, από την οποία καταλαβαίνουμε ότι ο Απόστολος Πούδης ήταν από αυτούς που συνεργάστηκαν υπέρ του Ευαγγελίου στη Ρώμη. Τον Τρόφιμο έφερε στην χριστιανική πίστη ο Απόστολος Παύλος, όταν πήγε στην Έφεσο. Από τότε, τον ακολούθησε στα Ιεροσόλυμα, αλλά και στη Ρώμη, για να συνεργασθεί και να κακοπάθει μαζί με το διδάσκαλό του. Στον Τρόφιμο αναφέρεται ο Απόστολος Παύλος στη Β´ προς Τιμόθεον (δ´ 20) επιστολή του. Στο φοβερό διωγμό του Νέρωνα και οι τρεις αυτοί συνεργάτες του Παύλου αξιώθηκαν να μαρτυρήσουν με θάνατο δι’ αποκεφαλισμού. Κατόρθωσαν, έτσι, με την χάρη του Θεού και με τον προσωπικό τους αγώνα, να γίνουν «συνεργοί εις την βασιλείαν του Θεού». Δηλαδή, συνεργάτες για την διάδοση της βασιλείας του Θεού.
Ο Άγιος Αρδαλίων ο μίμος
Με την σημερινή ορολογία ήταν ηθοποιός, στα χρόνια του Διοκλητιανού (298). Εργαζόταν στα θέατρα και έπαιζε κωμωδίες και δράματα. Μία μέρα λοιπόν του ήλθε η ιδέα, να μιμηθεί την αντίσταση των χριστιανών μπροστά στους τυράννους. Κρεμάστηκε ψηλά, επάνω στη σκηνή, και δήθεν ξεσχιζόταν επειδή δεν ήθελε να προσφέρει θυσία στους θεούς. Η παράσταση ήταν – σα δράμα- τόσο καταπληκτική, ώστε ο λαός άρχισε να χειροκροτεί θερμά την επιδεξιότητα του Αρδαλίωνα και την γενναιοκαρδία των χριστιανών. Τότε ο Αρδαλίων φώναξε δυνατά και είπε στο λαό να σωπάσει, διότι και αυτός ήταν στ’ αλήθεια χριστιανός. Όταν το άκουσε αυτό ο άρχοντας, του είπε ν’ αλλάξει γνώμη. Αλλ’ επειδή ο Αρδαλίων επέμενε στην ομολογία του Χριστού, τον έριξαν μέσα στη φωτιά και έτσι έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου.
Η Αγία Θωμαΐς
Καταγόταν από την Αλεξάνδρεια και οι ευσεβείς γονείς της την ανέθρεψαν εν παιδείακαί νουθεσία Κυρίου. Όταν ήλθε σε κατάλληλη ηλικία την πάντρεψαν με κάποιο νέο, με τον οποίο ζούσε αρμονικά και με μεγάλη σωφροσύνη. Αλλά κατά την απουσία του ανδρός της, ο πεθερός της που συνοικούσε μαζί τους, προσπαθούσε με κάθε τρόπο να την ελκύσει σε συνουσία. Μάταια η καλή νύφη προσπαθούσε να λογικέψει τον πόρνο γέροντα. Αυτός όμως, επειδή δεν μπόρεσε να καταφέρει τα άνομα σχέδια του, και τυφλωμένος από το πάθος, μαχαίρωσε την νύφη του. Όταν το έμαθε αυτό ο άρχοντας της Αλεξάνδρειας, καταδίκασε τον πόρνο γέροντα σε θάνατο. Το δε λείψανο της Θωμαίδας, παρέλαβε ο αββάς Δανιήλ, ο από την Σκήτη, και την έθαψε στο κοιμητήριο,επειδή έδωσε το αίμα της για την σωφροσύνη.
Ο Άγιος Δημήτριος ο Πελοποννήσιος
Γεννήθηκε στο χωριό Λιγούδιστα της Αρκαδίας και σε μικρή ηλικία ήλθε μαζί με τον αδελφό του στην Τρίπολη, όπου εργαζόταν μαζί με κάποιους κτίστες. Επειδή όμως αυτοί τον βασάνιζαν, έφυγε από την συντροφιά τους και πήγε στο σπίτι ενός Τούρκου κουρέα, ο οποίος και κατόρθωσε τον εξισλαμισμό του, ονομάζοντας τον Μεχμέτ. Αργότερα ο Δημήτριος εγκατέλειψε την Τρίπολη, μετάνιωσε για την αποστασία του και ήλθε στο Άργος. Από το Άργος, για μεγαλύτερη ασφάλεια, πήγε στη Σμύρνη και από εκεί στη Μονή του Προδρόμου κοντά στις Κυδωνιές, όπου βρήκε ευσεβή πνευματικό, εξομολογήθηκε και ζήτησε τις συμβουλές του. Με την προτροπή του πνευματικού αυτού ο Δημήτριος ήλθε στη Χίο, όπου έμεινε για αρκετό καιρό κοντά σε άλλο φημισμένο πνευματικό, με προσευχή και μετάνοια. Προετοιμάσθηκε για το μαρτύριο και πήγε στο Άργος, όπου παρέμεινε κρυμμένος και χειραγωγούμενος από τον Ιερέα Αντώνιο Σακελάριο και από εκεί έφτασε στην Τρίπολη. Παρουσιάστηκε μπροστά στον Τούρκο Διοικητή, δήλωσε ότι πιστεύει στον Χριστό και ότι είναι έτοιμος να χύσει και το αίμα του γι’ Αυτόν. Τα βασανιστήρια που ακολούθησαν ήταν φρικτά, αλλά ο Δημήτριος έμεινε αμετακίνητος στην πίστη του και έτσι στις 14 Απριλίου 1803 τον αποκεφάλισαν στην Τρίπολη. Το ιερό του λείψανο διασώθηκε από τους χριστιανούς στον Ναό της Μονής του Αγ. Νικολάου Βαρσών. Στην κεντρική αγορά της Τρίπολης, μικρός ναός τιμάται στο όνομα του Νεομάρτυρα αυτού.
