Σήμερα 19/11 εορτάζουν:
- Προφήτης Αβδιού
- Άγιος Βαρλαάμ
- Άγιος Αγάπιος
- Άγιος Άζης ο Θαυματουργός
- Όσιος Βαρλαάμ ηγούμενος του Σπηλαίου
Ο Προφήτης Οβδιού η Αβδιού
Το όνομά του σημαίνει «δούλος Κυρίου». Έζησε στο δεύτερο μισό του 6ου αιώνα π.Χ., (κατ΄ άλλη εκδοχή το 800 π.Χ.), και είναι ένας από τους δώδεκα μικρούς λεγόμενους προφήτες. Καταγόταν από την Συχέμ (εκ του αγρού Βηθοχαράμ η Βαθαχαράμ), και με την σύντομη προφητεία του αυστηρά παρατηρεί με ισχυρές ποιητικές εκφράσεις την υπερηφάνεια και την πτώση του Ισραήλ. Να τι λέει χαρακτηριστικά για την υπερηφάνεια: «η υπερηφάνεια της καρδιάς σου σε έκανε να φρονείς πολύ υψηλά για τον εαυτό σου, ότι τάχα κατοικείς σε φαράγγια και σπηλιές των ορέων και γενικά απόρθητες περιοχές. Έχεις κτίσει την κατοικία σου σε πολύ ύψος, πιστεύεις ότι είσαι ισχυρός και ανίκητος και λες από μέσα σου: Ποιος θα μπορέσει να με κατεβάσει στη γη; Και αν ακόμα πετάξεις σε μεγάλα ύψη σαν τον αετό, και αν στήσεις την φωλιά σου ψηλά ανάμεσα στ΄ αστέρια, από εκεί θα σε καταρρίψω και θα σε κατεβάσω, λέγει ο Κύριος» . Ας προσέξουμε, λοιπόν, τα λόγια του προφήτη και ας καλλιεργούμε το θεμέλιο των αρετών, που είναι η ταπείνωση. Να αναφέρουμε επίσης, ότι ο Οβδιού ήταν μαθητής του προφήτου Ηλίου, επί της βασιλείας Οχοζία, ο οποίος έστειλε τον Οβδιού στον Ηλία για να τον πείσει να κατέβει από το βουνό προς τον βασιλιά. Μετά την μετάβαση του Ηλία στον Οχοζία, ο Οβδιού παραιτήθηκε από την θέση του πεντηκοντάρχου, ακολούθησε τον προφήτη Ηλία και τον υπηρετούσε. Όταν πέθανε ετάφη στον τάφο των πατέρων του.
Ο Άγιος Βαρλαάμ
Ο Μέγας Βασίλειος και ο Ιερός Χρυσόστομος θεώρησαν χρέος τους να ασχοληθούν στο δίκαιο εγκώμιο του ιερού αυτού αθλητή της πίστης. Παρά τα βαθιά γεράματά του, όταν τον έφεραν μπροστά στον έπαρχο Αντιοχείας, τον αντιμετώπισε με θαυμαστή ευψυχία. Έτσι τον μαστίγωσαν με νεύρα βοδιού και του ξερίζωσαν τα νύχια. Επειδή όμως δεν υποχωρούσε άναψαν κάρβουνα και ετοιμάστηκαν να βάλουν τα χέρια του επάνω σ΄ αυτά. Αλλά εκείνος τους πρόλαβε. Βάδισε μόνος του και έβαλε το δεξί του χέρι στη φωτιά. Και ενώ καίγονταν οι σάρκες και τα κόκκαλά του, ο γέροντας Βαρλαάμ, υμνούσε και ευλογούσε τον Κύριο. Μετά από λίγο παρέδιδε και την τελευταία του πνοή, αλλά κράτησε και αμετακίνητη την πίστη του (304 μ.Χ.).
