Σήμερα 20/4 εορτάζουν:
- Όσιος Θεόδωρος ο Τριχινάς
- Άγιος Ζακχαίος ο Απόστολος
- Όσιος Αθανάσιος κτήτωρ Μονής Μετεώρου
- Άγιοι Βίκτωρ, Ζωτικός, Ακίνδυνος, Καισάριος, Σεβηριανός, Χριστόφορος, Ζήνων, Θεωνάς και Αντωνίνος
- Όσιος Ιωάννης ο Παλαιολαυρίτης
- Άγιος Αναστάσιος Ιερομάρτυρας, επίσκοπος Αντιοχείας
- Όσιος Ιωάσαφ ο Μετεωρίτης
- Άγιος Γαβριήλ ο Μάρτυρας
- Όσιος Αλέξανδρος εκ Ρωσίας
- Άγιος Θεότιμος Επίσκοπος Ρουμανίας
- Μετακομιδή των ιερών λειψάνων του Αγίου Νικολάου Επισκόπου Αχρίδος και Ζίτσης
Ο Όσιος Θεόδωρος ο Τριχινάς
Ποιος ασθενεί και δεν ασθενώ, δεν συμπάσχω και εγώ μαζί του; Αυτή την φράση του Αποστόλου Παύλου, δικαιωματικά θα μπορούσε να την πεί και ο Όσιος Θεόδωρος ο Τριχινάς. Διότι αφιέρωσε όλη του την ζωή στη διακονία των φτωχών και των αρρώστων. Ονομάστηκε Τριχινάς, διότι είχε τρίχινα φορέματα. Η ζωή του ήταν λιτή και με πολλή εγκράτεια, προκειμένου να δίνει όσο γινόταν περισσότερα αγαθά στους πάσχοντες. Τη νύχτα ο Θεόδωρος πάντα έβρισκε χρόνο για προσευχή και μελέτη. Ζούσε μέσα σε μία κοινωνία στερημένων ανθρώπων, που οι ανάγκες τους ήταν μεγάλες. (Συναξαριακές πηγές αναφέρουν ότι γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, από γονείς ευσεβείς και πλουσίους, και ότι από πολύ νέος έγινε μοναχός στη Μονή που ονομάστηκε του Τριχινά). Γι΄ αυτό παρακινούσε πολλούς πλουσίους να διαθέτουν όσα αγαθά μπορούσαν. Πολλοί απ΄ αυτούς του έδιναν αρκετά χρήματα και είδη πρώτης ανάγκης, τα οποία ο Θεόδωρος διέθετε με πολλή διάκριση. Πρώτα σ΄ εκείνους που είχαν περισσότερη ανάγκη, όπως ορφανά, φτωχές χήρες και αρρώστους οικογενειάρχες. Ευεργετούσε μέχρι και την τελευταία ημέρα της ζωής του. Έτσι, ισχύει γι’ αυτόν ο λόγος της Αγίας Γραφής, «εσκόρπισεν, έδωκεν τοις πένησιν η δικαιοσύνη αυτού μένει εις τον αιώνα». Μοίρασε, δηλαδή, και έδωσε άφθονα στους
φτωχούς, και η αρετή του από τις αγαθοεργίες μένει για πάντα.
Οι Άγιοι Βίκτωρ, Ζωτικός, Ακίνδυνος, Καισάριος, Σεβηριανός, Χριστοφόρος, Ζήνων, Θεωνάς και Αντωνίνος
Ὅλοι μαρτύρησαν στὰ χρόνια του βασιλιᾶ Διοκλητιανοῦ (284-305), καὶ αἰτία τοῦ ἐνδόξου μαρτυρίου τους, ὁ μεγαλομάρτυς καὶ τροπαιοφόρος Γεώργιος. Καὶ οἱ μὲν Ἅγιοι Βίκτωρ, Ἀκίνδυνος, Ζωτικός, Ζήνων καὶ Σεθηριανός, ὅταν εἶδαν τὸν Ἅγιο Γεώργιο νὰ μένει ἄθικτος ἐπάνω στὸ βασανιστικὸ ὄργανο τοῦ τροχοῦ, μὲ μία φωνὴ καὶ οἱ πέντε ὁμολόγησαν τὸν Χριστὸ Θεὸ ἀληθινό. Ὁ ἀποκεφαλισμός τους ἦταν ἄμεσος καὶ ἔτσι πῆραν τὸ στεφάνι τοῦ μαρτυρίου. Οἱ δὲ Χριστοφόρος, Θεωνᾶς, Καισάριος καὶ Ἀντωνῖνος ἦταν δορυφόροι τοῦ βασιλιᾶ. Ὅταν λοιπὸν καὶ αὐτοὶ εἶδαν τὸν Ἅγιο Γεώργιο, διὰ τῆς προσευχῆς, νὰ ἔχει ἀναστήσει κάποιον νεκρὸ Ἕλληνα, πέταξαν τὰ διάσημα τοῦ ἀξιώματός τους καὶ μπροστὰ στὸ βασιλιὰ καὶ τὸ πλῆθος, ὁμολόγησαν τὸν Χριστὸ Θεὸ ἀληθινό. Ἡ φυλάκισή τους ἦταν ἄμεση. Μετὰ μερικὲς ἡμέρες ὁδηγήθηκαν μπροστὰ στὸν Διοκλητιανὸ καὶ ἀφοῦ τοὺς κρέμασαν, τοὺς ξέσχισαν καὶ τοὺς ἔκαιγαν μὲ ἀναμμένες λαμπάδες. Τελικὰ τοὺς ἔριξαν μέσα στὸ καμίνι τῆς φωτιᾶς καὶ ἔτσι πῆραν τὸ ἔνδοξο στεφάνι τοῦ μαρτυρίου.
Ο Άγιος Ζακχαίος ο Απόστολος
Η Ιστορία του Ζακχαίου βρίσκεται στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο κεφάλαιο ΙΘ ι΄10. Είναι ο γνωστός αρχιτελώνης της Ιεριχούς, που ανέβηκε στη συκομουριά (επειδή δεν τον ευνοούσε το ύψος του) για να δεί τον διερχόμενο Ιησού. Ο Κύριος θαύμασε την πίστη του, διέταξε να κατεβεί από το δένδρο και να μεταβούν μαζί στο σπίτι του, αφού συγχώρησε όλα τα αμαρτήματα που είχε διαπράξει μέχρι εκείνη την στιγμή. Λέγεται ότι μετά την Ανάληψη του Κυρίου, ο Ζακχαίος ακολούθησε τον Απόστολο Πέτρο, από
τον οποίο και χειροτονήθηκε αργότερα Επίσκοπος Καισαρείας.
