Σήμερα 22/11 εορτάζουν:
- Άγιοι Φιλήμων ο Απόστολος, Άρχιππος, Ονήσιμος και Απφία
- Άγιοι Κικιλία, Βαλεριανός και Τιβούρτιος
- Όσιος Αββάς
- Άγιος Μάξιμος ο Καπιτουλάριος
- Άγιοι Μάρκος, Στέφανος και Μάρκος
Οι Άγιοι Φιλήμων ο Απόστολος, Άρχιππος, Ονήσιμος και Απφία
Και για τους τέσσερις Αγίους αναφέρει ο Απόστολος Παύλος στην προς Φιλήμονα επιστολή του. Ο Φιλήμων και η σύζυγός του Απφία ήταν χριστιανοί στην πόλη των Κολοσσών, με ανεπτυγμένο αίσθημα φιλανθρωπίας. Χρησιμοποιούσαν δε τα πλούτη τους με προθυμία για την ανακούφιση φτωχών, ασθενών και για την ανάπτυξη του έργου του Χριστού. Στο χριστιανισμό προσήλθαν διά του Αποστόλου Παύλου, όταν αυτός είχε έλθει στην πόλη τους. Μάλιστα, για τις αγαθοεργίες του Φιλήμονα γράφει συγκεκριμένα: «έχουμε πολλή χαρά και παρηγοριά για την αγάπη σου, διότι οι καρδιές των αδελφών χριστιανών έχουν βρεί ανάπαυση με τις ευεργεσίες και αγαθοεργίες σου, αδελφέ». Για τον Άρχιππο λέγεται ότι ήταν συγγενής, ίσως και γιός του Φιλήμονα και της Απφίας. Ο Παύλος, επειδή ο Άρχιππος είχε μεγάλη αφοσίωση στη διάδοση του Ευαγγελίου, στην προς Φιλήμονα επιστολή του τον ονομάζει στρατιώτη. Ο Ονήσιμος ήταν υπηρέτης του Φιλήμονα, από τον οποίο απέδρασε και πήγε στη Ρώμη. Εκεί έπεσε στα δίχτυα του Αποστόλου Παύλου, που τον έστειλε πίσω στο Φιλήμονα, χριστιανό πλέον. Και παρακαλεί τον Φιλήμονα να δεχθεί τον Ονήσιμο, όχι σαν υπηρέτη, αλλά σαν αδελφό. Κατά την παράδοση, όλοι μαρτύρησαν για την διάδοση του Ευαγγελίου.
Οι Άγιοι Κικιλία, Βαλεριανός και Τιβούρτιος
Έζησαν τον 3ο αιώνα μετά Χριστόν. Οι γονείς της Κικιλίας ήταν ειδωλολάτρες, από τους πιο ευγενείς και επισήμους. Αλλ΄ η κόρη τους άκουσε την διδασκαλία του Χριστού, την αγάπησε και βαπτίστηκε. Μετά από λίγο την πάντρεψαν με τον Βαλεριανό, νέο με ευγενικά αισθήματα που με την επίδραση της εκλεκτής συζύγου, ασπάσθηκε και αυτός τη χριστιανική θρησκεία. Κατόπιν μάλιστα, και οι δυό μαζί, έφεραν στο χριστιανισμό και τον αδελφό του Βαλεριανού Τιβούρτιο. Κατά τον διωγμό εναντίον των χριστιανών επί Διοκλητιανού, απειράριθμοι υπήρξαν αυτοί που ακολούθησαν το δρόμο του μαρτυρίου. Έτσι και η Κικιλία, ο Βαλεριανός και ο Τιβούρτιος δεν φρόντισαν να κρυφτούν. Φανερά παρηγορούσαν τις χήρες και συντηρούσαν τα ορφανά των μαρτύρων, ακόμα και περισυνέλεγαν τα λείψανά τους και τα έθαβαν με ευλάβεια. Όταν τους έπιασαν για το έργο που έκαναν, ομολόγησαν με θάρρος την πίστη τους και θανατώθηκαν με αποκεφαλισμό. Η εκκλησία της Ρώμης θρήνησε την μεγάλη απώλεια, και έθαψε τα λείψανά τους με μεγάλη ευλάβεια.
