Σήμερα 6/6 εορτάζουν:
- Όσιος Ιλαρίων ο νέος, ηγούμενος Μονής Δαλμάτων
- Όσιος Άτταλος ο Θαυματουργός
- Άγιος Γελάσιος
- Αγίες πέντε Παρθένες, Μάρθα, Μαρία, Κυρία, Βαρέρια και Μαρκία
- Όσιος Ανούβ ο σημειοφόρος
- Όσιος Φώτας
- Όσιος Ιωνάς
- Άγιος Gudwall (Ουαλός)
- Ανακομιδή Ιερών Λειψάνων του Αγίου Βασιλείου του Ιερομάρτυρα και Θαυματουργού Επισκόπου Μανγκαζίας Σιβηρίας
- Όσιος Παΐσιος του Ούγκλιχ
- Άγιος Ανδρόνικος ο Ιερομάρτυς
Ο Όσιος Ιλαρίων ο νέος, ηγούμενος Μονής Δαλματών
Η καταγωγή του ήταν από την Καππαδοκία και έζησε τον 9ο αιώνα μ.Χ. (γεννήθηκε περί το 775). Η μητέρα του ονομαζόταν Θεοδοσία, ο δε πατέρας του Πέτρος, και ήταν προμηθευτής άρτου των ανακτόρων. Ευσεβείς γονείς καθώς ήταν, ανάλογα ανέθρεψαν και το γιό τους. Όταν ο Ιλαρίων ενηλικιώθηκε, με την φλόγα της πίστεως στην καρδιά του, πήγε στο μοναστήρι του Ξηρονησίου στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί αφοσιώθηκε στην μελέτη και την πνευματική άσκηση. Κατόπιν πήγε στη Μονή Δαλματών, όπου έγινε μεγαλόσχημος και, για μία δεκαετία που πέρασε εκεί, υπήρξε παράδειγμα ταπεινοφροσύνης και μεγαλοψυχίας. Μάλιστα, με κοινή ψήφο τον ανέδειξαν ηγούμενο της Μονής. Αλλά μεγάλη καταιγίδα ξέσπασε στην Εκκλησία με τους εικονομάχους, και ο Λέων ο Αρμένιος με τον Πατριάρχη Θεόδοτο το Μελισσηνό προσπάθησαν να κάμψουν το φρόνημα του Ιλαρίωνα. Αλλά αυτός, με χαρακτηριστικό θάρρος, στάθηκε στο ύψος του ορθοδόξου φρονήματός του. Τότε άρχισε ο διωγμός του Αγίου με περιορισμούς σε μοναστήρια, φυλακίσεις, ξυλοδαρμούς και εξορίες, όπου πέρασε οκτώ ολόκληρα χρόνια. Τελικά, σε όλες αυτές τις δοκιμασίες άντεξε, εμπνεόμενος από τα λόγια του θεοκίνητου Αποστόλου Παύλου: «Συ ούν κακοπάθησον ως καλός στρατιώτης Ιησού Χριστού… εάν δε και αθλή τις, ου στεφανούται, εάν μη νομίμως αθλήση». Συ, λοιπόν, κακοπάθησε σαν καλός στρατιώτης του Ιησού Χριστού. Έπειτα, όταν παίρνει κανείς μέρος σε αθλητικούς αγώνες, δε στεφανώνεται, αν δεν αγωνιστεί σύμφωνα με τους αθλητικούς κανόνες. Ο Ιλαρίων μετά τον θρίαμβο της Ορθοδοξίας, επανήλθε στη Μονή του. Έζησε άλλα τρία χρόνια και πέθανε ειρηνικά σε ηλικία 70 χρονών (το845).
Ο Όσιος Άτταλος ο Θαυματουργός
Έλαμψε στις μοναχικές τάξεις, και φρόντισε να γνωρίσει το νόμο του Θεού, για να τον φυλάξει με κάθε προσοχή και ακρίβεια. Και ήξερε να λατρεύει εν αληθεία και να προσεύχεται εν πνεύματι. Ήταν υπερβολικά ελεήμων και εγκρατής. Ποτέ δεν έτρωγε δυό φορές την ημέρα, μάλιστα ευχαρίστησή του ήταν να τρώει μία φορά στις δυό μέρες. Στον ύπνο του ήταν ακόμα πιο εγκρατής. Το κρεβάτι, έλεγε, είναι ένα είδος φερέτρου, γι’ αυτό περισσότερες ώρες ύπνου είναι περισσότερες ώρες νεκρότητος. Και ενώ είχε τόσο σκληρή ασκητική ζωή και μορφή, μέσα του φώλευε ψυχή πολύ τρυφερή. Κάθε πρωί τα πουλιά, ερχόταν άφοβα κοντά του και μαζί έστελναν ορθρινή δοξολογία στον πλάστη Θεό. Ο Θεός χάρισε στον Άτταλο και την δύναμη να θαυματουργεί. Η προσευχή του θεράπευε ασθένειες σωμάτων και πνευμάτων. Όταν προαισθάνθηκε το θάνατό του ζήτησε ζωντανός ακόμα, τον τελευταίο ασπασμό από τους συμμοναστές του. Ο θάνατος τον βρήκε μέσα σε πνευματικό φως.
Οι Άγιες πέντε Παρθένες, Μάρθα, Μαρία, Κυρία (η Κυρά), Βαρερία (η Βαλερία) και Μαρκία
Όλες καταγόταν από την Καισάρεια της Παλαιστίνης. Αφού διδάχτηκαν την χριστιανική πίστη από έναν ευσεβή χριστιανό, κατόπιν δέχτηκαν το Άγιο Βάπτισμα. Από τότε κάθονταν όλες μαζί σ΄ ένα σπίτι και περνούσαν την ζωή τους με νηστεία, αγρυπνία και προσευχή, για να λάμψει η πίστη των Χριστιανών σ΄ όλη την οικουμένη. Κάποιοι όμως τις πρόδωσαν στον άρχοντα της Καισαρείας και επειδή δεν δέχτηκαν να θυσιάσουν στα είδωλα, βασανίστηκαν τόσο σκληρά, ώστε η μία μετά την άλλη, παρέδωσαν την αγία τους ψυχή στον στεφανοδότη Χριστό.
Ο Άγιος Γελάσιος
Ο Άγιος αυτός, όταν άρχισε ο διωγμός κατά των χριστιανών, μοίρασε όλα του τα υπάρχοντα στους φτωχούς, φόρεσε λευκό ρούχο και πήγαινε στους Μάρτυρες του Χριστού. Βλέποντας τα φρικτά τους βασανιστήρια, φιλούσε τις πληγές τους, ζητούσε τις ευχές τους και τους παρακινούσε να σταθούν ανδρείοι στο μαρτύριο. Οπότε τον συνέλαβαν οι ειδωλολάτρες και τον οδήγησαν στον άρχοντα. Εκεί ομολόγησε με θάρρος τον Χριστό και κήρυξε την πλάνη των ειδώλων. Στην αρχή ο άρχοντας τον περιφρόνησε, αλλά κατόπιν πρόσταξε και τον έδειραν και στη συνέχεια τον αποκεφάλισαν.