«Γιατί με εγκατέλειψες, Θεέ μου;»
Κραυγή μεγάλη, τραγική, σπαρακτική ακούγεται από το ύψος του Σταυρού στο Γολγοθά. Ο κρεμάμενος στο ατιμωτικό ξύλο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, αιμόφυρτος, εξαντλημένος, εξουθενωμένος, υποφέρει φοβερά ως άνθρωπος. Δεν βγαίνει όμως από τα φρυγμένα Του χείλη λόγος παραπόνου για το πάθος Του. Δεν λέει «γιατί με εξευτελίζουν, γιατί με βασανίζουν, γιατί μου προκαλούν τόση οδύνη».
Κραυγάζει μόνον: «Θεέ μου, Θεέ μου, ἱνατί με ἐγκατέλιπες;».
Κραυγή παράδοξη. Είναι ο τέταρτος από τους επτά λόγους του Εσταυρωμένου. Τι φανερώνει;
Εγκατέλειψε ο Θεός Πατέρας τον Μονάκριβο Υιό Του, και μάλιστα τώρα που πάσχει τα φρικτά παθήματα για τη σωτηρία του κόσμου;
Ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός ούτε ως Θεός, ούτε ως άνθρωπος χωρίστηκε ποτέ από τον Πατέρα (Άγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός). Η θεία και η ανθρώπινη φύση ενώθηκαν στο δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος «αχωρίστως», και δεν χωρίστηκαν ούτε θα χωριστούν ποτέ.
Τι συνέβη λοιπόν και ο Αγαπητός Υιός νιώθει «απόμακρο» τον Πατέρα, ώστε να μην Τον αποκαλεί με την τόσο οικεία Του προσφώνηση «Πάτερ»;
Είναι ο απολύτως ελεύθερος και αμόλυντος από την αμαρτία, σηκώνει όμως όλη την αμαρτία όλων των ανθρώπων της ιστορίας. Γι’ αυτό, τη φοβερή εκείνη ώρα ζει την οδυνηρή συνέπεια της αμαρτίας: την αποστροφή του Θεού και την εγκατάλειψη από τη Θεία Χάρη που αυτή συνεπάγεται.
Πρωτόγνωρο το πικρό βίωμα για τον Άμεμπτο Υιό: νιώθει τη στέρηση της παρηγοριάς και της προστασίας του Πατέρα.
Ζει ο αναμάρτητος Κύριος, την κοσμοϊστορική εκείνη στιγμή, ό,τι θα ήταν δίκαιο εμείς οι αμαρτωλοί άνθρωποι παντοτινά να ζούμε.
Βιώνει η παναγία ψυχή Του το μαρτυρικό αυτό βίωμα, για να δώσει τη δυνατότητα στο αγαπημένο Του πλάσμα να μη νιώσει ποτέ την εγκατάλειψη και τη μοναξιά.
Ό,τι κι αν γίνεται, όπως κι αν σου φερθούν οι άνθρωποι, κι οι πιο δικοί σου ακόμη, ξέρεις ότι πάντα υπάρχει Κάποιος κοντά σου!
Μέσα στην Εκκλησία του Χριστού, έχεις Πατέρα, Μάνα, αδέλφια…
Όποιος κι αν είσαι, ό,τι κι αν έκανες, πάντα σε περιμένει ανοιχτή η αγκαλιά του Θεού. Αν το θέλεις, καταφεύγεις στην παντοδύναμη αγάπη Του. Στο ιερό Μυστήριο της Εξομολογήσεως ζητάς μετανοημένος συγχώρηση και καθοδήγηση. Το Αίμα του Χριστού καθαρίζει τη συνείδησή σου κι εσύ φιλότιμα αγωνίζεσαι να εγκαταλείψεις τις μεγάλες και μικρές αμαρτίες σου.
Γράφει ο εκκλησιαστικός συγγραφέας Ηλίας Μηνιάτης: «Δύο μεγάλα και παράδοξα θαύματα είδε ο κόσμος. Τον Θεό να κατεβαίνει από τον ουρανό και να γίνεται άνθρωπος, το ένα∙ και το άλλο, τον Θεάνθρωπο να ανεβαίνει στον Σταυρό».
Κι εμείς, ευγνώμονες, προσκυνούμε τα σεπτά Πάθη Του και Τον ικετεύουμε για το τρίτο μέγα θαύμα:
Να μισήσουμε επιτέλους την αμαρτία,
για να μην εγκαταλείπουμε ποτέ εξαιτίας της την Αγάπη του Εσταυρωμένου Λυτρωτή μας.
Νεκταρία
Περιοδικό «ΠΡΟΣ ΤΗ ΝΙΚΗ», Απρίλιος 2023
