ΕΧΕΙΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ; – ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ με τον κ. Αυγουστίνο Σουρίδη

Ο κ. Αυγουστίνος Σουρίδης, σύμβουλος καριέρας, επαγγελματικού προσανατολισμού και υπεύθυνος τοποθέτησης προσωπικού, έχει προσφέρει τις υπηρεσίες του σε τρία κορυφαία εκπαιδευτικά ιδρύματα διεθνούς ακτινοβολίας. Ζει και εργάζεται στην Ελβετία, αποδέχθηκε την πρόσκλησή μας στην οποία έδωσε προτεραιότητα, συναντηθήκαμε και μας αποκάλυψε:

«Έχοντας εργαστεί σε κερδοσκοπικούς και μη οργανισμούς δημοσίων και ιδιωτικών συμφερόντωνστην Ελλάδα, στο Βέλγιο και στην Ελβετία, προσπαθώ να βοηθήσω τους νέους να πατήσουν όσο γίνεται λιγότερες νάρκες από αυτές που πάτησα εγώ, ενισχύοντας τις δεξιότητές τους και εμπλουτίζοντας την κατανόησή τους στο πεδίο της καριέρας…».

«Πέρα από τις Πανελλήνιες, κάθε μαθητής είναι ένα «ταλέντο», ένα νέο άτομο που κινείται σε τροχιά καριέρας απεριόριστα υψηλής δυναμικής. Το μέλλον του κόσμου κρέμεται από εσάς, τα ταλέντα».

 

ΠτΝ.: Ποιος θεωρείται επιτυχημένος στο επάγγελμά του σήμερα;

Α.Σ.: Ζούμε μια πραγματικότητα που δεν έχει επαναληφθεί. Η οικονομική κρίση και η κατακόρυφη άνοδος της τεχνολογίας, η πρόσφατη πανδημία, οι τρέχουσες εντάσεις στρατιωτικής φύσεως και η κλιματική αλλαγή ορίζουν νέα επαγγελματικά δεδομένα εντός μίας αχαρτογράφητης ακόμα περιοχής.

Επιτυχημένος θεωρείται από τις εταιρείες αυτός που αποδίδει στην οικονομική τους ευρωστία, ενώ παράλληλα υπηρετεί τούς στόχους και το όραμά τους. Προσωπικά, θεωρώ επιτυχημένο αυτόν ο οποίος το πρωί πηγαίνει στη δουλειά χαμογελαστός και επιστρέφει κατά τον ίδιο τρόπο, ενίοτε και αργότερα του προβλεπόμενου εργασιακού ωραρίου. Η επιτυχία συνδέεται άμεσα με τις αξίες που ορίζει η πίστη μας και τις οποίες μάς παρέδωσαν οι προηγούμενες γενιές. Με αυτές μπορούμε να είμαστε αποδοτικοί και παραγωγικοί και να επηρεάσουμε θετικά ανθρώπους και εργοδότες, χωρίς να υπονομεύεται η επαγγελματική μας ικανοποίηση και επιτυχία.

 

– Υπάρχουν σήμερα ασχολίες με πολλά χρήματα. Αξίζει να τις ακολουθήσουμε;

Κατά τη γνώμη μου, οι οικονομικές απολαβές και μόνο, δεν είναι επαρκής γνώμονας για να κινηθεί κάποιος ανοδικά. Βλέπουμε σήμερα στα κοινωνικά δίκτυα και στις ταινίες να προβάλλονται νέοι/ες κάτω των 30 ετών, οι οποίοι προσγειώνονται με ιδιωτικά τζετ το πρωί για καφέ στο Παρίσι, κατόπιν βρίσκονται στη Νέα Υόρκη για δουλειά και το βράδυ χαλαρώνουν σε πάρτυ στο Μαϊάμι. Αυτά είναι λάθος κριτήρια, τα οποία μπορούν να θολώσουν το όραμα για την καριέρα ενός σύγχρονου επαγγελματία, ο οποίος έχει να επιλύσει σύνθετες επαγγελματικές προκλήσεις και να καλύψει τρέχοντα βασικά έξοδα. Βέβαια, υπάρχουν επαγγελματίες που έχουν πλουτίσει ακούραστα και αστραπιαία. Ωστόσο, δεν είναι άξιο απορίας, όταν κάποιοι από αυτούς, ενώ εκτοξεύονται σαν φωτοβολίδες, κατακρημνίζονται σαν κομήτες.

Αυτό που μετράει είναι η αξιοπιστία, η κοινωνικότητα, η επιμονή, η αγάπη για το επάγγελμα και το να νοιάζεσαι για αυτούς που εξυπηρετείς μέσω της επαγγελματικής σου προσφοράς, έχοντας ως κινητήρια δύναμη την αγάπη για τον άνθρωπο και το πνεύμα.

 

– Μήπως οι Πανελλήνιες εμποδίζουν τις επιλογές μας;

Για πολλούς νέους οι Πανελλήνιες εισαγωγικές εξετάσεις ακούγονται σαν ένα «θηρίο», το οποίο καλούνται να αντιμετωπίσουν. Πρόσφατα σε μία ομιλία, ζήτησα από 70 εφήβους να ορίσουν μονολεκτικά ποια εικόνα τούς έρχεται στο νου ακούγοντας τον όρο «Πανελλήνιες». Δυστυχώς, αν και αναμενόμενο, μόνο αρνητικοί χαρακτηρισμοί ακολούθησαν, κάτι το οποίο πρέπει να αλλάξει, με κρατική παρέμβαση και ευθυγράμμιση πολλών εμπλεκόμενων «παικτών». Οι Πανελλήνιες είναι ένας θεσμός, ο οποίος πρέπει να είναι σεβαστός, άλλωστε και εγώ που σας μιλάω τις βίωσα. Πρέπει να κοιτάζουμε τις εξετάσεις στα μάτια. Να χαιρόμαστε όταν μπαίνουμε στο στάδιο της προετοιμασίας των Πανελληνίων, γιατί είναι ήδη επιτυχία το να φτάσουμε να συμμετέχουμε σε αυτές. Είναι τεράστια η ευγνωμοσύνη προς τους γονείς, που συνέβαλαν στη συμμετοχή μας, καθώς και συγκλονιστική η ευλογία του Θεού, που μας διατηρεί ικανούς να παραστούμε στις εξετάσεις.

Θέλει ηθικό ακμαιότατο, να μη διστάζεις, να κοιτάζεις μόνο μπροστά και ψηλά, να χαμογελάς με τα λάθη σου και πάνω από όλα, να έχεις απόλυτη εμπιστοσύνη στον Θεό, που είναι η αήττητη πανοπλία μας.

 

– Πώς αποφασίσατε να γίνετε σύμβουλος;

Πέρασα στη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών στα Τρίκαλα. Θυμάμαι, τη μέρα που έφευγα από Αθήνα για τα Τρίκαλα, ένας φίλος του πατέρα μου, μου είπε: «Μεγάλε, την πάτησες, χάλια, δεν μπορείς να φανταστείς τι λάθος έχεις κάνει με τη σχολή που επέλεξες»! Έτσι προσπάθησε να σχηματίσει μια κατάμαυρη πρώτη εικόνα για το επαγγελματικό μου όνειρο, χωρίς ωστόσο εγώ να πτοηθώ. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές μου, πήγα στην πρώτη μου στρατιωτική μονάδα. Εκεί ο διοικητής μάς είπε: «Μικροί, ξεχάστε τι μάθατε στη σχολή, εδώ είναι πραγματική μονάδα». Κι άλλοι φίλοι έζησαν αντίστοιχες καταστάσεις κατόπιν αποφοίτησης από τις διάφορες σχολές της επιλογής τους, διεθνώς. Τότε αναρωτήθηκα: «Επενδύουμε χρόνια, συγκέντρωση και έξοδα για εκπαίδευση και μάθηση, προκειμένου να μας ενημερώσουν στη δουλειά που ονειρευόμασταν ότι πρέπει να ξεχάσουμε ό,τι μαθαίνουμε στη σχολή με κόπο και αυτοθυσία;». Διαφώνησα με αυτή τη λογική και αποφάσισα να συνεισφέρω στην αντιμετώπιση του θλιβερού αυτού φαινομένου. Ως ένστολος επί 2 δεκαετίες σε πολύ δυναμικές υπηρεσίες στην Ελλάδα και στο Βέλγιο, επιδόθηκα στην ενίσχυση των δεξιοτήτων μου και ως πνεύμα αναζήτησης, είχα παράλληλες δραστηριότητες κατά συρροή. Κατόπιν ολοκλήρωσης της πρώτης αυτής ένστολης καριέρας από πλευράς τεχνογνωσίας και εμπειρίας, επιδόθηκα σε νέες σπουδές, καταλήγοντας με προσφορές εργασίας από πολλές εταιρείες, διεθνώς. Πλέον έχοντας εργαστεί σε κερδοσκοπικούς και μη οργανισμούς δημοσίων και ιδιωτικών συμφερόντων, κατόπιν ιδίας εμπειρίας ως freelancer και έχοντας ζήσει στην Ελλάδα, στο Βέλγιο και στην Ελβετία, πιστεύω ότι στο κομμάτι της καριέρας έχω πολλά να προσφέρω. Να βοηθήσω τους νέους «να πατήσουν όσο γίνεται λιγότερες νάρκες από αυτές που πάτησα εγώ», ενισχύοντας τις δεξιότητές τους και εμπλουτίζοντας την κατανόησή τους στο πεδίο της καριέρας, βοηθώντας τους να αποφύγουν ενδεχόμενες μη προβλέψιμες αρνητικές εξελίξεις και συμβάλλοντας στην επιτυχία τους.

 

– Ένα παιδί που μπαίνει τώρα στο Γυμνάσιο, ποιες δεξιότητες να καλλιεργήσει;

Για μένα, η προτεραιότητα είναι ο ατόφιος, αμερόληπτος και ειλικρινής χαρακτήρας, που αντανακλάει αγάπη και εκτίμηση προς τον συνάνθρωπο. Τεχνική γνώση και εμπειρία αναπτύσσονται πιο εύκολα διαχρονικά, ενώ η προθυμία, η εκτίμηση, η αγάπη προς τον συνάνθρωπο και η δεκτικότητα να ακούει κανείς την άλλη πλευρά σε βάθος σπανίζουν.

Πρέπει κανείς να  χαράξει τις λεπτές κόκκινες γραμμές, όσον αφορά τα «πιστεύω» του, τις οποίες γραμμές ουδείς στο επάγγελμα δεν πρέπει να υπονομεύσει. Και εάν το τελευταίο συμβεί, να είναι σε θέση κανείς να διαχωρίσει τη θέση του και να μη διστάσει να αναζητήσει εργασία αλλού, γυρίζοντας την πλάτη σε αυτόν που τον προσβάλλει και συνεχίζοντας ατρόμητος με εμπιστοσύνη στον Θεό.

 

– Μήπως επιλέγουμε πολύ νωρίς κατεύθυνση και σχολές, άρα επάγγελμα;

Δεν είναι νωρίς. Στην Ελβετία, οι μαθητές από 13 ετών έχουν το δικαίωμα πρακτικής σε επαγγέλματα έναντι ημερών σχολείου, προκειμένου να εξερευνήσουν ενδεχόμενες επαγγελματικές κατευθύνσεις που τους έλκουν. Υπάρχουν στα σχολεία ουσιαστικοί σύμβουλοι καριέρας, που στηρίζουν τους μαθητές ανάλογα. Στην Ελλάδα, είναι σημαντικό οι έφηβοι να συνηθίσουν να ανοίγουν ουσιαστικούς διαλόγους με επαγγελματίες. Ερωτήσεις του τύπου «Πόσα παίρνεις;» ή «Πόσες ώρες δουλεύεις;» είναι επιδερμικές. Ουσιαστικές ερωτήσεις είναι π.χ. «Από την εμπειρία σου πώς νομίζεις ότι θα εξελιχθεί το επάγγελμά σου σε λίγα χρόνια;», «Βλέπεις να αντικαθίσταται/συγχωνεύεται το επάγγελμά σου από/με κάποιο άλλο επάγγελμα;», «Συγκρούεται το επάγγελμα σου με τη συνείδησή σου;», «Πόσοι ξεκινήσατε και πόσοι τελικά παραμείνατε στο επάγγελμα; Τι έφταιξε και κάποιοι αποχώρησαν από τον χώρο;». Χρειάζεται «βαθιά» ερωτήματα και «βαθιά» ακοή για να πάρεις τον παλμό της πραγματικότητας γύρω σου και το τι δείχνει να ακολουθεί στο σύντομο μέλλον.

– Να προτιμάμε σχολές που έχουν ζήτηση, ακόμα κι αν δεν μας αρέσουν;

Ενώ είναι πολύ σημαντικό να μας γεμίζει η εργασία μας, υπάρχουν περίοδοι στις οποίες πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα στη λογική. Το να πάμε ενάντια σε αυτό που πραγματικά αγαπάμε, δεν το συστήνω. Για παράδειγμα, κάποιος θέλει να γίνει γεωπόνος, αλλά λόγω οικονομικών ή προσωπικών δεδομένων αδυνατεί επί του παρόντος. Μπορεί αρχικά να κινηθεί προς κάποιο κατά το δυνατόν συναφές επάγγελμα, που δίνει την απαιτούμενη ρευστότητα ώστε να οργανώσει τη ζωή του. Στη συνέχεια, αν πραγματικά έχει το πάθος της γεωπονίας, μπορεί να επιδοθεί σε επιπλέον σχετικές δραστηριότητες ή και σε στοχευμένες, ακόμα και διαδικτυακές, σπουδές. Έτσι, εξερευνώντας έμπρακτα, προσθέτει δεξιότητες που θα τον βοηθήσουν να προσεγγίσει τον επιθυμητό επαγγελματικό χώρο, αυξάνοντας την αντίστοιχη επαγγελματική ικανοποίηση. Πλέον οι σταθερές καριέρες αποτελούν παρελθόν. Οι καριέρες είναι δυναμικές και μπορούμε με τη διά βίου μάθηση και επιπρόσθετες δραστηριότητες να οδηγήσουμε τα πράγματα, αν όχι ακριβώς εκεί που επιθυμούμε, τουλάχιστον κατά πολύ πιο κοντά στον επιθυμητό στόχο.

– Τι θα απαντούσατε στον φόβο των εφήβων κι «αν κάνω λάθος επιλογή;»;

              Σχετικά λάθη περιορίζονται κατόπιν συστηματικής, αναλυτικής και στοχευμένης διερεύνησης. Το ρίσκο αυξάνεται και κανείς εκπλήσσεται αρνητικά, μαθαίνοντας ότι υπήρξε μια σχολή την οποία απλά δεν διερεύνησε ή δεν επέλεξε, ενώ ήταν στο νηχανογραφικό. Κάνοντας την κατάλληλη προετοιμασία με σοβαρότητα κατά την ευαίσθητη μαθητική ηλικία αλλά και κατόπιν ως επαγγελματίας, είναι κανείς σε θέση να αναπαύεται, σκεπτόμενος ότι «εγώ ανθρωπίνως αυτό που μπορούσα να κάνω στο συγκεκριμένο στάδιο της ζωής μου προς βελτίωση της επαγγελματικής μου πραγματικότητας, το έκανα».

Και μία συμβουλή: Αν κάνεις λάθος… χαμογέλα! Γιατί το συνειδητοποίησες, και αυτό θα σου δώσει την ευκαιρία να σκεφτείς, να ανασυνταχθείς και να επανατοποθετηθείς, κατόπιν να επαναπροσεγγίσεις την κατάσταση πιο συγκροτημένος από ποτέ. Το πιο σημαντικό είναι να έχεις τη δυνατότητα να γυρίσεις ψύχραιμα πίσω, να σκεφτείς με κριτικό πνεύμα τι έκανες λάθος και να προχωρήσεις, χωρίς να αδικήσεις κανέναν στο επαγγελματικό σου ταξίδι, το οποίο είναι μεν απαιτητικό και απαιτεί προσωπική επένδυση, ωστόσο είναι πλήρες εμπειριών, και μας βοηθάει να ολοκληρωθούμε ως άνθρωποι, εάν θωρακίσουμε τις βασικές ανθρώπινες και πνευματικές αξίες μας.

                                                          Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ «ΠΡΟΣ ΤΗ ΝΙΚΗ»

(Δημοσιεύθηκε στα τεύχη Ιανουαρίου και Μαρτίου 2024 του “ΠΡΟΣ ΤΗ ΝΙΚΗ”)

 

Σχόλια:

Αφήστε μια απάντηση

Ένα κάθε μέρα

27 Νοεμβρίου 2024

Πες μου τη συντροφιά σου, να σου πω την ανθρωπιά σου.

(λαϊκή παροιμία)

Γίνε και εσύ συνδρομητής !

Πρόσφατες αναρτήσεις

Το συναξάρι της ημέρας

Φιλικές Ιστοσελίδες