Δρ. Σ. Κ.-Ξ. Παθολόγος • Φάκελος Υγεία

ΤΑ ΦΥΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ. ΙΣΑ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΟΜΟΙΑ.

Είναι περίεργο ότι χρειάζεται πιά ολόκληρη επιστημονική ανάλυση, για να πούμε ότι οι άνδρες και οι γυναίκες είναι διαφορετικοί βιολογικοί οργανισμοί! Οι άνθρωποι εδώ και αιώνες μπορούν να διακρίνουν τα δύο φύλα μόνο από τα εξωτερικά τους στοιχεία. Τα αγόρια και τα κορίτσια ξεχωρίζουν απόλυτα από τη γέννησή τους, με τα αναπαραγωγικά όργανα, και στην εφηβεία αναπτύσσουν και άλλα χαρακτηριστικά του φύλου, όπως η διάπλαση του σώματος, η τριχοφυία, η φωνή. Έτσι, οι άνδρες κατά μέσο όρο είναι ψηλότεροι από τις γυναίκες, έχουν μεγαλύτερο κρανίο, φαρδύτερο θώρακα και χέρια και μεγαλύτερη μυική μάζα στο άνω μέρος του σώματος, ενώ οι γυναίκες έχουν πιο φαρδιά και με εναπόθεση λίπους περιφέρεια. Οι διαφορές αυτές όχι μόνο δημιουργούν τον διαφορετικό τρόπο βαδίσματος, αλλά σχετίζονται και με συγκεκριμένες ικανότητες, όπως το ότι οι άνδρες είναι πιο δυνατοί, ενώ οι γυναίκες μπορούν να «φιλοξενήσουν» μέσα τους ένα έμβρυο.
Δεν είναι όμως μόνο αυτά που φαίνονται: τα εκατομμύρια κύτταρά μας έχουν στον πυρήνα τους το DNA με τη μορφή 23 ζευγών χρωμοσωμάτων (υπομονή, λίγη βιολογία ακόμη!). Όλα τα κύτταρα μιάς γυναίκας έχουν το τελευταίο ζευγάρι χρωμοσωμάτων με τη μορφή ΧΧ και ενός άνδρα ΧΥ, και αυτό δεν αλλάζει με τίποτα και ποτέ! Παρόμοια καθοριστικό ρόλο παίζουν και οι ορμόνες που επικρατούν στα δύο φύλα (οιστρογόνα στις γυναίκες και τεστοστερόνη στους άνδρες). Οι περιπτώσεις που μπορεί να παρουσιάζεται κάποια διαταραχή είτε στα χρωμοσώματα (ΧΧΨ, ΧΨΨ κ.α.) είτε στη δράση των ορμονών είναι σπάνιες, και στην πλειοψηφία τους εντάσσονται σε ένα από τα δύο φύλα.
Σε όλη την ιατρική χρησιμοποιείται ο διαχωρισμός των δύο φύλων, π.χ. στις φυσιολογικές τιμές στις εξετάσεις αίματος, στα διαγράμματα ανάπτυξης ύψους και βάρους αγοριών-κοριτσιών, στη συχνότητα αλλά και στη συμπτωματολογία κάποιων παθήσεων. Τις διαφορές επιβεβαιώνει και το ποσοστό μερικών ασθενειών που σχετίζονται με τον εγκέφαλο: οι γυναίκες είναι επιρρεπείς περισσότερο στην αγχώδη διαταραχή, την κατάθλιψη και την άνοια, ενώ οι άνδρες στη δυσλεξία, τον αυτισμό (5πλάσια αγόρια από κορίτσια) και τη νόσο Parkinson. Πολλές περιοχές του εγκεφάλου αλλά ακόμα και ο αριθμός και ο τρόπος επικοινωνίας των νευρικών κυττάρων παρουσιάζουν ποικιλία σε άνδρες και γυναίκες. Η ποικιλία αυτή συνδέεται με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, όπως είναι στις γυναίκες η λεκτική ικανότητα, το ενδιαφέρον για επικοινωνία με τα πρόσωπα και η αυξημένη συμπάθεια και συναισθηματική ταύτιση με τους άλλους. Πολλές ακόμα ψυχολογικές ιδιότητες φαίνεται ότι έχουν βιολογική βάση, αφού παρατηρούνται και σε νεογέννητα και σε πειραματόζωα, στα οποία βεβαίως δεν έχει επίδραση το κοινωνικό περιβάλλον.
Βεβαίως και δεν πρέπει να υποτιμούμε τον παράγοντα του περιβάλλοντος, της οικογένειας, των αρχών και των συνηθειών μέσα στο οποία μεγαλώνουμε. Δεν είμαστε ρομποτάκια προγραμματισμένα από τα γονίδια και τις ορμόνες μας. Χτίζουμε προσωπικότητες με διαφορετικά χαρίσματα και ενδιαφέροντα, πάνω όμως στην ισχυρή βιολογική μας υπόσταση. Οι άνδρες και οι γυναίκες είμαστε ίσοι, αλλά προφανώς όχι όμοιοι. Ευτυχώς! Γιατί έτσι ο ένας έχει την ανάγκη του άλλου. Και μόνο με τη συνεργασία και την αλληλοσυμπλήρωση μπορεί να δημιουργηθεί μία νέα ζωή.

Δρ. Σ. Κ.-Ξ.
Παθολόγος

«ΠΡΟΣ ΤΗ ΝΙΚΗ», MAΪΟΣ 2024