Σήμερα 2/4 εορτάζουν:
- Όσιος Τίτος ο Θαυματουργός
- Άγιοι Αιδέσιος και Αμφιανός οι αυτάδελφοι
- Άγιος Πολύκαρπος
- Όσιος Γρηγόριος ο εν Νικομήδεια ασκήσας
- Αγία Θεοδώρα η Παρθενομάρτυρας
- Αγία Ebba η Οσιοπαρθενομάρτυρας η Νέα
- Άγιος Γεώργιος Επίσκοπος Αζκουρίας
- Άγιος Σάββας Αρχιεπίσκοπος Σουρώζ
Ο Όσιος Τίτος ο Θαυματουργός
Ψυχή με θερμή αγάπη στο Θεό και τον πλησίον. Όπως ο Κύριος είχε πεί στους μαθητές του, «εμόν βρώμά εστιν ίνα ποιώ το θέλημα του πέμψαντός με», δικό μου, δηλαδή, φαγητό είναι να πράττω το θέλημα Εκείνου (του Πατέρα Θεού) που με απέστειλε, έτσι συνέβαινε και στον όσιο Τίτο. Τροφή του ήταν να πράττει με κάθε τρόπο το θέλημα του ουρανίου Πατέρα και να χρησιμοποιεί την ζωή του για την ηθική και πνευματική οικοδομή των αδελφών του. Όταν έγινε μοναχός, έλαμψε με την φιλάδελφη συμπεριφορά του, την πραότητα και την επιείκεια. Ήταν χαρακτήρας που γνώριζε να παραβλέπει, να μακροθυμεί, να ανέχεται, να συνδιαλέγεται, να διαλύει τις παρεξηγήσεις, να κερδίζει γρήγορα την εμπιστοσύνη και να κατακτά τις καρδιές των άλλων. Έτσι, έγινε πνευματικός ηγέτης μεγάλης αποδοχής και πλήθος λαικών και μοναχών ζητούσαν να ωφεληθούν από την συντροφιά του. Μάλιστα, ο Θεός αντάμειψε την καθαρότητα της ψυχής και της ζωής του με το χάρισμα να θαυματουργεί. Αφού έμεινε σταθερός στην πίστη μέχρι τέλους της ζωής του, αποδήμησε στον Κύριο, αφήνοντας πίσω του πολλούς μιμητές.
Η Αγία Θεοδώρα η Παρθενομάρτυς
Καταγόταν από την Τύρο της Φοινίκης και δεκαεπτά χρονών παρουσιάστηκε στον άρχοντα της Παλαιστίνης Ουρβανό, ο οποίος την ρώτησε αν πράγματι πιστεύει στον Χριστό. Η Θεοδώρα με εκπληκτικό θάρρος ομολόγησε ότι πράγματι πιστεύει. Τότε την έδειραν σκληρά στα πλευρά και τους μαστούς. Κατόπιν την έριξαν στη θάλασσα, όπου παρέδωσε την ψυχή της στα χέρια του Θεού και έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου. Πολύ πιθανό η Αγία αυτή να είναι η ίδια, με την αγία Θεοδοσία της 29ης Μαίου. Διότι τα βιογραφικά τους στοιχεία είναι, σχεδόν, όμοια.
Ο Όσιος Γρηγόριος που άσκησε στον κόλπο της Νικομήδειας (1240 μ.Χ.)
Έζησε τον 13ο αιώνα και καταγόταν από τα μέρη Βιθυνίας. Ο Γρηγόριος, από παιδί έζησε ζωή σύμφωνα με τα παραγγέλματα του Ευαγγελίου. Στις σπουδές του αναδείχτηκε ευφυέστατος και επιμελέστατος. Τη μάθησή του αυτή χρησιμοποίησε γιάτήν Εκκλησία και για την πνευματική οικοδομή του πλησίον. Μετά από καιρό ο Γρηγόριος αποσύρθηκε σ΄ ένα από τα πιο φημισμένα μοναστήρια της εποχής του. Εκεί έλαμψε με την αρετή του. Αλλά μερικοί φθονεροί μοναχοί τον συκοφάντησαν, ότι δήθεν έκλεψε ιερά σκεύη της Μονής. Η αθωότητά του αποδείχτηκε, αλλ΄ ο Γρηγόριος έφυγε από το μοναστήρι εκείνο και πήγε σ΄ άλλο, όπου μόναζε και ο αδελφός του. Εκεί ο Γρηγόριος ανέπτυξε ακόμα περισσότερο τις γνώσεις και τις αρετές του, με αποτέλεσμα να τον κάνουν ιερέα. Κατόπιν πήγε σ΄ ένα διπλανό χωριό, όπου με τις γνώσεις και την μεγάλη του πνευματικότητα, βοηθούσε τους συνανθρώπους του. Ο σατανάς, μέσω των οργάνων του, του έστησε πολλές παγίδες. Αλλ΄ ο Γρηγόριος, με την χάρη του Θεού, τις ξεπέρασε άθικτος. Πέθανε σε ηλικία 50 χρονών την 2α Απριλίου 1240, αφού αγωνίστηκε με τις γνώσεις του για τον πλησίον μέχρι τελευταίας του πνοής.
