Είναι θαύμα

Είναι θαύμα; Απορώ∙
να ’ναι δίπλα μου, εδώ,
στη μικρή καμαρούλα
ο Χριστός μου.

Όνειρο είναι, θαρρώ,
και τα μάτια σφαλλώ,
μη χαθεί, μην πετάξει
από μπρος μου.

Τα δυo χέρια Του αγνά
πώς χαϊδεύουν απλά
τα μικρά, τα φτωχά μου
βιβλία!

Και το βλέμμ’ απαλά
το στυλώνει γλυκά
στην εικόνα Του εκεί
στη γωνία.

Δεν κρατιέμαι, ρωτώ:
–είναι θαύμα κι αυτό–
“είσαι, Κύριε, τόσο
κοντά μου;”

Κι η ματιά Σου απαντά:
“και πολύ πιο κοντά”,
και μου δείχνεις, Χριστέ,
την καρδιά μου!

Μαργαρίτα Λ.

«Πρός τή ΝΙΚΗ», Ιούλιος 2018