Φίλοι μου,

γεια και χαρά! Να έχετε πάντοτε χαρά κι αγάπη στην καρδιά!

Μαντέψτε τι δώρο σας φέρνω! Το πιο όμορφο ΣΥΝΝΕΦΟπαραμύθι από τη Ζαρκαδοχώρα! Μάλιστα! Πρώτα πρώτα όμως ρίξτε μια ματιά στο χάρτη.

Η Ζαρκαδοχώρα συνορεύει στα βόρεια με τη Λεονταρία, στα δυτικά με το Αλαφάν, ενώ στα Νότια και Ανατολικά βρέχεται από τη θάλασσα της Ζαρκαδούς. Έχει δύο πεντακάθαρες και καταγάλανες λίμνες: τη λίμνη Ζαρκ και τη λίμνη Τρομοζάρκ. Η Ζαρκ τροφοδοτείται από τον ποταμό Φίλια, που κατεβαίνει από την όμορφη χώρα των ελαφιών. Η λίμνη Τρομοζάρκ είναι μοιρασμένη στα δυο: τη μισή την έχουν τα άγρια λιοντάρια και την άλλη μισή τα ζαρκάδια. Καταλαβαίνετε φυσικά πόσο επικίνδυνος είναι ο τόπος γύρω από την Τρομοζάρκ! Γι’ αυτό και οι αρχηγοί της Ζαρκαδοχώρας απαγορεύουν στα μικρά ζαρκάδια να πλησιάζουν μόνα τους στα βόρεια σύνορα. Δυστυχώς όμως υπάρχει κάποιος που… αψήφησε τη διαταγή… Ποιος;

Ο Ζακ Ρακ από τη Ζαρκαδοχώρα,

που δεν ήξερε τι θα πει «συγχώρα»!

Μάλιστα, φίλοι μου! Κι η ιστορία του είναι γεμάτη περιπέτειες. Θα σας τα πω όμως από την αρχή…

Ο Ζακ Ρακ ήταν το μικρότερο ζαρκάδι ανάμεσα στα τέσσερα παιδιά της οικογένειάς του. Όλοι τον αγαπούσαν πολύ, γιατί ήταν πανέξυπνος και γιατί, όταν θα μεγάλωνε, θα γινόταν σίγουρα κάτι πολύ σπουδαίο. Στο σχολείο έπαιρνε πάντα τους μεγαλύτερους βαθμούς και ήταν πάντα πρώτος. Οι φίλοι του τον θαύμαζαν. Κι ο Ζακ Ρακ επίσης έλεγε ότι τους αγαπούσε. Όμως… είχε ένα μεγάλο πρόβλημα: Δεν μπορούσε να συγχωρέσει ποτέ κανέναν! Φοβερό ελάττωμα, πράγματι!

–Ζακ Ρακ! φώναξε μια μέρα ο Ζούλης Ζαρκαδούλης, πάμε για μπάλα, έρχεσαι;

Και… φραπ, του ρίχνει χαρούμενος την μπάλα στο κεφάλι! Τα άλλα ζαρκάδια έβαλαν τα γέλια με την απότομη κεφαλιά.

–Γελάτε μαζί μου;;; φώναξε θυμωμένος ο Ζακ Ρακ και τους γύρισε την πλάτη.

–Έλα, φίλε μου! Ένα αστείο έκανα, μίλησε ο Ζούλης.

–Αστείο το λες αυτό;; Να με ρεζιλεύεις μπροστά στους άλλους;

–Συγγνώμη, νόμιζα ότι θα γελάσεις! Συγχώρα με, Ζακ Ρακ.

–Να σε συγχωρήσω; Ποτέ! Αν σε συγχωρήσω, θα το ξανακάνεις!

–…

–Προτιμώ να μείνω μόνος σήμερα. Πηγαίνετε! είπε και κλείστηκε όλη μέρα στο σπίτι και στρώθηκε στο διάβασμα.

Την άλλη μέρα στο σχολείο ήταν βαρύς κι ασήκωτος. Και σαν να μην έφτανε ο θυμός του, η δασκάλα τους, η κ. Ζίνα Δαρκίνα, τους έβαλε διαγώνισμα στη Γεωγραφία.

–Χμ, να κι ένα καλό από χθες! Τουλάχιστον διάβασα τέλεια τη Γεωγραφία, σκέφτηκε και ρίχτηκε στο γραπτό του.

–Κυρία, πώς γράφεται το «Ζαρκ»; ρώτησε ο Ζούλης.

–Ούτε αυτό δεν ξέρεις, τς τς τς, κορόιδεψε ο Ζακ Ρακ, κι ο Ζούλης έσκυψε στο γραπτό του.

–Κυρία, μπορώ να κάνω μια μουντζούρα, για να διορθώσω ένα λάθος; ρώτησε δειλά η Δούλα Ζαρκαδούλα.

–Αδιάβαστη είσαι πάλι! είπε ο Ζακ Ρακ και συνέχισε να γράφει με υπερηφάνεια.

Όταν πια τελείωσαν το διαγώνισμα κι ήταν έτοιμοι να παραδώσουν τα διαγωνίσματά τους, πέρασε δίπλα από τον Ζακ Ρακ ο Ζούλης και κατά λάθος τον έσπρωξε. Ξέφυγε τότε το χέρι του Ζακ Ρακ και … μια τεράστια μολυβιά λέρωσε το γραπτό του. Γύρισε και κοίταξε τον Ζούλη έτοιμος να τον κατασπαράξει.

–Συγγνώμη, Ζακ Ρακ, δεν το ήθελα! Συγχώρα με!

–Να σε συγχωρήσω; Ποτέ! Δες τι έκανες! Νομίζεις ότι με ένα συγγνώμη θα ξεμπερδέψεις;

Όλη την υπόλοιπη εδβομάδα ο Ζακ Ρακ δεν μίλησε σε κανέναν. Κλεισμένος στο δωμάτιό του σκεφτόταν: «Άκου ‘‘συγγνώμη’’! Λένε ένα ‘‘συγγνώμη’’ και νομίζουν ότι όλα διορθώθηκαν! Αμ δε!

–Ζακ Ρακ! Ζακ Ρακ! Θα πάμε εκδρομή στη λίμνη Ζαρκ! Έρχεσαι; φώναξαν ένα απόγευμα οι φίλοι του.

–Να πάτε μόνοι, δεν έρχομαι μαζί σας! είπε γεμάτος πείσμα.

–Ε, μη μου πεις ότι ακόμη μας κρατάς κακία, φίλε! είπε γελαστός ο Ζούλης. Συγχώρα μας κι έλα μαζί μας!

–Να μην ξανακούσω αυτή τη λέξη! Δεν συγχωρώ κανέναν! Να φύγετε! Θα πάω εκδρομή μόνος μου!

Όταν απομακρύνθηκαν λυπημένοι οι φίλοι του, έφυγε κι ο Ζακ Ρακ κρυφά από το σπίτι του. Θα πήγαινε μόνος στην… απαγορευμένη λίμνη Τρομοζάρκ!!!

Έφτασε καταμεσήμερο. Η λίμνη δροσερή και καταγάλανη. Γύρω της ψηλές καλαμιές. Ησυχία βασίλευε παντού. Πέρα από την άλλη μεριά της λίμνης απλωνόταν η Λεονταρία. Ο Ζακ Ρακ κοίταζε με περιέργεια. Πλησίασε σιγά σιγά στην άκρη. Ένα σούρσιμο ακούστηκε και τον φόβισε. Έκανε δυό βήματα πίσω! Πάλι ησυχία… Αχ, πόσο διψούσε! Κι αυτός ο ήλιος… πόσο τον έκαιγε! Ξαναπλησίασε στο νερό. Πάλι ακούστηκε το σούρσιμο· τώρα πιο κοντά. Ήταν όμως τόσο διψασμένος! Έκανε να σκύψει πάνω στα δροσερά νερά… και τότε… τότε… πίσω από τις καλαμιές… είδε δυο άγρια λιονταρίσια μάτια να τον κοιτούν!!!

–Βοήθεια! Βοήθειαααα! άρχισε να φωνάζει, καθώς πηδούσε πέτρες και βράχια, για να φύγει μακριά. Ξωπίσω του έτρεχε το λιοντάρι!!!

–Βοήθειααααα!!! έβαλε όση δύναμη είχε στο στεγνό του λαρύγγι.

Ένα δυνατό σφύριγμα ακούστηκε, κι αμέσως πέντε τεράστια ζαρκάδια συνοριοφύλακες εμφανίστηκαν κι άρχισαν να καταδιώκουν το λιοντάρι, που τόλμησε να περάσει στη Ζαρκαδοχώρα καταδιώκοντας τον Ζακ Ρακ.

Όταν πια το λιοντάρι έφυγε, πλησίασε τον Ζακ Ρακ ο αρχηγός. Φαινόταν πολύ αυστηρός.

–Ποιος είσαι;

–Ο Ζακ Ρακ.

–Γιατί ήρθες εδώ; Δεν ήξερες ότι η περιοχή είναι επικίνδυνη και γι’ αυτό απαγορευμένη;

–Συ…συ… συγγνώμη, τραύλισε ο Ζακ Ρακ.

–Συγγνώμη;;!! Έτσι νομίζεις, μικρούλη, ότι θα γλυτώσεις; Με ένα συγγνώμη; Ξέρεις σε τι κίνδυνο έβαλες τον εαυτό σου και όλους μας;

–Συ…συ… συγγνώμη, συ… συ… συγχωρέστε με! κλαψούρισε ο Ζακ Ρακ!

–Αν σε συγχωρέσω, μπορεί να το ξανακάνεις!

Ο Ζακ Ρακ τα χρειάστηκε πραγματικά. Γεμάτος συντριβή διηγήθηκε στον αρχηγό όλη την ιστορία του. Ο αρχηγός τον άκουγε σοβαρός.

–Θα με τιμωρήσετε; ρώτησε με αγωνία.

–Όχι, παιδί μου, είπε τώρα ήρεμα το μεγάλο ζαρκάδι. Δεν θα σε τιμωρήσω, διότι κατάλαβες το λάθος σου και ζήτησες ειλικρινά συγγνώμη. Και να θυμάσαι πάντα στη ζωή σου:

Αν θες χαρούμενα να ζεις στη Ζαρκαδοχώρα,
όλους μέσα από την καρδιά συγχώρα!
Όταν τη συγγνώμη δίνεις,
ποτέ μόνος δεν θα μείνεις!
Να έχεις μια πλατιά καρδιά,
που όλους θα τους συγχωρά.

Φίλοι μου, σας χαιρετώ.

Το ΣΥΝΝΕΦΟ

«Πρός τή ΝΙΚΗ», Ιούνιος 2018