«Να ’μουν του σταύλου έν’ άχυρο, ένα φτωχό κομμάτι,/ την ώρα π’ άνοιξ’ ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι!/ Να ’δω την πρώτη του ματιά και το χαμόγελό του,/ το στέμμα των ακτίνων του γύρω στο μέτωπό του,/ να λάμψω από τη λάμψη του κι εγώ σα διαμαντάκι,/ κι από τη θεία του πνοή να γίνω λουλουδάκι…»