Τελευταία ώρα στο Γ3 – Μια συζήτηση για τους Τρεις Ιεράρχες

 

Τελευταία ώρα στο Γ3

Παρασκευή, 7η ώρα στο Γ3. Δεν είχε προλάβει καλά καλά να μπει στην τάξη ο κ. Θεοδώρου και ο Ανδρέας πετάχτηκε.

–Κύριε, στο προηγούμενο μάθημα είχατε υποσχεθεί να μας δώσετε αποδείξεις για το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας.

Ένα χαμόγελο απλώθηκε στο πρόσωπο του καθηγητή.

–Ναι, παιδιά, δεν το ξέχασα. Η μνήμη μου, παρά τα χρόνια μου, λειτουργεί περίφημα.

Εισαγωγικά να σας πω πως δεν υπήρξε στιγμή στην ιστορία, που η Εκκλησία να μην απλώσει τις στοργικές της φτερούγες για να περιμαζέψει τα πονεμένα παιδιά της. Πολλά παραδείγματα Αγίων που έζησαν σε διαφορετικές εποχές και πρόσφεραν πολλά θα μπορούσαμε να αναφέρουμε. Επειδή όμως πλησιάζει η γιορτή των Τριών Ιεραρχών, θα επικεντρωθούμε στο δικό τους φιλανθρωπικό έργο.

–Κύριε, ποιοι είναι οι Τρεις Ιεράρχες; ρώτησε με σπαστά ελληνικά ο Εμίν, ένας Αρμένιος μαθητής που φέτος είχε έρθει στο σχολείο τους.

–Ο Μέγας Βασίλειος, ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος και ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, πετάχτηκε, όπως πάντα, η Χαρά. Σωστά δεν τα είπα, κύριε;

–Πολύ σωστά, Χαρά! Κι αφού θυμηθήκαμε τα ονόματά τους, να σας αναφέρω κάτι λίγο από το μεγαλειώδες φιλανθρωπικό έργο τους.

Οι Τρεις Ιεράρχες κατόρθωσαν να αναδείξουν την ηθικά χαμηλή εποχή τους σε «χρυσό αιώνα» της Εκκλησίας.

Συγκεκριμένα, ο Μέγας Βασίλειος, λίγο πριν αναχωρήσει από την Καισάρεια για να ζήσει ασκητικά, μοίρασε την τεράστια περιουσία του στους φτωχούς. Κι όταν έγινε Επίσκοπος Καισάρειας, ο ίδιος ζούσε ως ο φτωχότερος Χριστιανός της επισκοπής του! Το μόνο που είχε ήταν ένα ράσο και λίγα βιβλία.

–Κύριε, ο Μέγας Βασίλειος δεν έχτισε τη Βασιλειάδα;

–Σωστά, Χρήστο, καλά το θυμάσαι! Κι ήταν ολόκληρη πόλη η Βασιλειάδα. Και τι δεν είχε! Νοσοκομείο, ορφανοτροφείο, γηροκομείο, πτωχοκομείο, λεπροκομείο, ξενώνες, σχολείο κι άλλα πολλά ιδρύματα… Ένα παλάτι, όπου όλοι ήταν ευπρόσδεκτοι.

–Κύριε, φίλος του Μεγάλου Βασιλείου δεν ήταν ο άγιος Γρηγόριος;

–Πράγματι, ήταν πολύ καλοί φίλοι, Γρηγόρη.

–Του έμοιασε και στη φιλανθρωπία του; ρώτησε ο Μιχάλης.

–Μμμ… ναι!

Μεγάλη προσωπικότητα, παιδιά, και ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος. Ενώ του άρεσε να εμβαθύνει στα μυστήρια του Θεού, δεν λησμόνησε τους βασανισμένους αδελφούς του. Για χάρη τους εμπιστεύθηκε στην Εκκλησία τη μεγάλη περιουσία του. Και τα κηρύγματά του ήταν μοναδικά. Εφεύρισκε τρόπους να κινητοποιεί όλους σε δράση για τους φτωχούς και πονεμένους.

–Ο ίδιος έδειξε έμπρακτα την αγάπη του;

–Φυσικά! Βοήθησε τον Μέγα Βασίλειο στη Βασιλειάδα ως απλός νοσοκόμος και έπειτα ως διευθυντής. Αλλά και τον Επίσκοπο πατέρα του βοήθησε στο φιλανθρωπικό του έργο στη Ναζιανζό. Ακόμη, συντηρούσε ο ίδιος φιλανθρωπικά ιδρύματα και φρόντιζε για την εύρυθμη λειτουργία τους.

–Για τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο έχετε στοιχεία, κύριε; ρώτησε η Χριστίνα.

–Εννοείται! Όπως και οι δύο προηγούμενοι, έτσι και ο άγιος Ιωάννης μοίρασε την περιουσία του στους φτωχούς. Το φιλανθρωπικό του έργο είναι ασυναγώνιστο! Στην Αντιόχεια έτρεφε καθημερινά, εκτός από φτωχούς, αρρώστους, ξένους, φυλακισμένους, και 3.000 χήρες!

–Ώσπου μία νύκτα τον απήγαγαν για την Κωνσταντινούπολη, είπε ο Γιάννης επιδεικνύοντας τις γνώσεις του.

–Αλήθεια, κύριε;

–Ναι, παιδιά, η φήμη του ως καλού ιεράρχη είχε φτάσει μέχρι και την Κωνσταντινούπολη. Όταν εκεί τον ενθρόνισαν ως Πατριάρχη, με αμείωτο ζήλο έτρεφε καθημερινά 7.000 λαό! Με οικονομίες της Αρχιεπισκοπής έκτισε νοσοκομεία και ίδρυσε πολλά ιδρύματα.

Πολλά κατόρθωσε και με τα κηρύγματά του. Προσπαθούσε να συγκινήσει τους πλούσιους, ώστε να βλέπουν τους φτωχούς σαν αδελφούς τους.

–Εντάξει, κύριε. Αλλά όλα αυτά έγιναν πριν τόσους αιώνες. Σήμερα η Εκκλησία προσφέρει κάτι;

–Παιδιά, η Εκκλησία πάντα βάδιζε και πάντα θα βαδίζει στα βήματα και στα χνάρια των Μεγάλων Πατέρων της. Ναι! Και σήμερα επιτελεί μεγάλο έργο! Οργανώνει συσσίτια, κοινωνικά φροντιστήρια, ιδρύει ιδρύματα για όλους τους πονεμένους, στηρίζει τις πολύτεκνες οικογένειες, φροντίζει τους φυλακισμένους. Βέβαια, όλα αυτά ούτε τα διαφημίζει κανείς ούτε τα δημοσιεύει… Τη ζωή της Εκκλησίας, τη σφράγισε και θα τη σφραγίζει πάντα το μοναδικό παράδειγμα του Αρχηγού της, που εδώ στη γη μας «διήλθε» ευεργετώντας τους ανθρώπους.

Φοίβη

 

«Πρός τή ΝΙΚΗ», Ιανουάριος 2021

Σχόλια:

Αφήστε μια απάντηση

Ένα κάθε μέρα

28 Νοεμβρίου 2024

Πες μου τη συντροφιά σου, να σου πω την ανθρωπιά σου.

(λαϊκή παροιμία)

Γίνε και εσύ συνδρομητής !

Πρόσφατες αναρτήσεις

Το συναξάρι της ημέρας

Φιλικές Ιστοσελίδες