Σήμερα 1/10 εορτάζουν:
- Άγιος Ανανίας ο Απόστολος
- Όσιος Ρωμανός ο Μελωδός
- Αγία Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου εν Βλαχερνώ
- Όσιος Ιωάννης ο ψάλτης ο καλούμενος Κουκουζέλης
- Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου της Γοργοεπηκόου
- Άγιος Μιχαήλ ηγούμενος της Μονής Ζώβης και τριάντα έξι άλλοι Οσιομάρτυρες
- Άγιος Δομνίνος
- Όσιος Γρηγόριος ο Δομέστικος
- Όσιος Σάββας ο εν Βησερία ο Θαυματουργός
- Σύναξη της Παναγίας της Ελευθερώτριας στον Βασσαρά
Ο Άγιος Ανανίας ο Απόστολος
Υπακούατε «εκ καρδίας εις ον παρεδόθητε τύπον διδαχής». Κάνετε υπακοή με όλην την καρδιά σας στον ακριβή κανόνα της χριστιανικής διδασκαλίας. Τέτοιος άνθρωπος υπακοής στο Θεό ήταν και ο απόστολος Ανανίας. Διότι, όταν ο Θεός του είπε με όραμα να συναντήσει το Σαύλο, που ήταν ο φόβος και ο τρόμος των χριστιανών, έκανε υπακοή στα λόγια του Κυρίου. Αμέσως πήγε στην Ευθεία οδό και αναζήτησε το σπίτι του Ιούδα, όπου ήταν ο Σαύλος. Τον θεράπευσε, τον βάπτισε χριστιανό, και έπειτα αυτός, με το όνομα Παύλος, έγινε ο μέγας Απόστολος των Εθνών. Κατόπιν ο Ανανίας πήγε στην Ελευθερούπολη, όπου με την διδασκαλία του είλκυσε στο Χριστό πολυάριθμες ψυχές. Ο θόρυβος όμως που δημιούργησε η αποστολική του δράση, έκανε τον ηγεμόνα Λουκιανό να τον συλλάβει. Χρησιμοποίησε πολλούς και ποικίλους τρόπους προκειμένου να αλλαξοπιστήσει ο Ανανίας. Αλλά ο Ανανίας έμεινε αμετακίνητος στα χριστιανικά του φρονήματα. Τότε ο Λουκιανός τον μαστίγωσε με νεύρα βοδιών. Έπειτα, με σιδερένια νύχια του ξέσχισε τα πλευρά και έκαψε τις πληγές του με αναμμένες λαμπάδες. Τέλος, αφού τον έβγαλε έξω από την πόλη, τον λιθοβόλησε. Έτσι, ο Ανανίας πήρε το αμαράντινο στεφάνι της υπακοής στο θέλημα του Θεού.
Ο Όσιος Ρωμανός ο μελωδός ο ποιητής των Κοντακίων
Ο Γερμανός Κρουμβάχερ, πλέκει άξιο το εγκώμιο του Ρωμανού. Η κριτική, λέει, ανακήρυξε τον Ρωμανό σαν τον μεγαλύτερο ποιητή του Βυζαντινού αιώνα, αληθινό Πίνδαρο αυτού. Κατείχε ανεξάντλητο πλούτο ιδεών, ανυπέρβλητη πλαστικότητα φράσεως, μεστή και δυνατή γλώσσα, θησαυρό αρμονίας ποικίλων και καλλιτεχνικών ρυθμών. Δυστυχώς, οι βιογραφικές πληροφορίες για τον Ρωμανό είναι λιγοστές. Έζησε τον 6ο μ.Χ. αιώνα επί βασιλέως Αναστασίου του Α´, και άλλοι λένε τον 8ο αιώνα επί Αναστασίου του Β´. Στην αρχή ήταν διάκονος στην Εκκλησία της Βηρυτού. Από κεί πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου διέμενε στα κελιά του ναού της Θεοτόκου, που έκτισε κάποιος ευσεβής χριστιανός ονόματι Κύρος. Σύμφωνα με κάποια διήγηση, ο Ρωμανός είχε μέτρια μόρφωση και το ποιητικό του τάλαντο ήταν άγνωστο ακόμα και σ᾿ αυτόν τον ίδιο. Παρακολουθούσε όμως τακτικά τις κατανυκτικές ολονυκτίες στον ναό της Παναγίας των Βλαχερνών. Σε μία απ᾿ αυτές λοιπόν, γιορτή των Χριστουγέννων, η ψυχή του γέμισε τόση θερμή και ισχυρή κατάνυξη, ώστε όταν γύρισε στο κελί του, είδε σε όνειρο την Θεοτόκο να του δίνει ένα τόμο χαρτί για να τον φάει. Ο Ρωμανός ξύπνησε και γεμάτος θεία έμπνευση συνέθεσε την αθάνατη ωδή στη γέννηση του Χριστού: «Η παρθένος σήμερον τον υπερούσιον τίκτει». Από την στιγμή εκείνη, η ποιητική αυτή επιφοίτηση παρέμεινε διαρκής και πλούσια στη φαντασία και την καρδιά του Ρωμανού, που αναδείχτηκε ο γονιμότερος και έξοχοτερος των μελωδών της Εκκλησίας.
Πηγή: http://www.saint.gr/index.asp