Σήμερα 1/6 εορτάζουν:
- Άγιος Ιουστίνος ο Απολογητής και φιλόσοφος
- Άγιος Θεσπέσιος
- Ανάμνηση της απαλλαγής της νήσου Λευκάδας από την αρρώστια πανώλη, το έτος 1743
- Άγιοι Ιούστος, Ιουστίνος, Χαρίτων, Χαρίτω η παρθένος, Ευέλπιστος, Ιέραξ, Παίων και Λιβεριανός
- Διήγηση ωφέλιμη κάποιου γεωργού Μετρίου ονομαζόμενου
- Άγιος Νέων
- Όσιος Πύρρος ο Επίσκοπος ο Παρθένος
- Άγιος Φίρμος
- Άγιος Γεράσιμος
- Άγιοι Φελινός και Γρατινιανός οι Μάρτυρες
- Άγιοι Ρεβεριανός και Παύλος και οι συν αυτοίς
- Άγιος Κρεσκεντιανός ο μάρτυρας
- Άγιος Πρόκλος ο μάρτυρας
Ο Άγιος Ιουστίνος ο Απολογητής καί φιλόσοφος
Από τους μεγαλύτερους διδασκάλους και απολογητές της Εκκλησίας ο Ιουστίνος, γεννήθηκε 100 χρόνια μετά το Χριστό στη Συχέμ της Σαμάρειας. Οι γονείς του ήταν Έλληνες ειδωλολάτρες (τον πατέρα του έλεγαν Πρίσκο Βάκχιο), και αυτή την θρησκεία κληρονόμησαν και στο γιό τους, που τον διέκρινε καταπληκτική ευφυία, αλλά και φιλομάθεια. Ανήσυχο πνεύμα καθώς ήταν ο Ιουστίνος, γνώριζε όλες τις γνωστές φιλοσοφίες της εποχής του. Ωστόσο, όμως, καμιά δεν τον ανέπαυε πλήρως, και συνεχώς αναζητούσε το κάτι άλλο, το τέλειο. Ο Θεός, βλέποντας την αγνότητα και την ειλικρινή πρόθεση των φιλοσοφικών του αναζητήσεων, ανταποκρίθηκε. Μία μέρα, καθώς ο Ιουστίνος βάδιζε κοντά στη θάλασσα, συνάντησε ένα γέροντα, που ήταν άριστα καταρτισμένος στην αλήθεια της αγίας Γραφής. Επακολούθησε διάλογος, και από τον Ιουστίνο εφαρμόστηκε ο λόγος του Σοφού Σειράχ: «Λόγον σοφόν εάν ακούσει επιστήμων, αινέσει αυτόν και επ’ αυτόν προσθήσει». Δηλαδή, ο πραγματικά συνετός, αν ακούσει κάποιο σοφό λόγο, θα τον επαινέσει και πάνω σ’ αυτόν θα προσθέσει και ο ίδιος κάποιον άλλον. Έτσι και έγινε. Ο Ιουστίνος, αναλύοντας τα λόγια του γέροντα, ανακάλυψε την αλήθεια και με το τάλαντο της φιλοσοφίας που είχε, αναδείχθηκε όχι μόνο υπερασπιστής της χριστιανικής πίστεως, αλλά και μάρτυρας, δίνοντας κι αυτή την ζωή του. Αποκεφαλίστηκε στη Ρώμη, περί το 165 μ.Χ., επί βασιλείας Μάρκου Αυρηλίου.
Οι Άγιοι Ιούστος, Ιουστίνος, Χαρίτων, Χαριτώ η παρθένος, Ευέλπιστος, Ιέραξ, Παίων και Λιβεριανός (κατ’ άλλους Βαλλεριανός)
Έλαβαν και οι άγιοι αυτοί τα μαρτυρικά στεφάνια, μαζί με τον φιλόσοφο και απολογητή Ιουστίνο, στο διωγμό κατά των χριστιανών επί Μάρκου Αυρηλίου. Ανήκαν στην ανδρεία φάλαγγα των χριστιανών της Ρώμης, όπου μόνο το γνήσιο χριστιανικό θάρρος, μπορούσε να μη πτοείται από την δύναμη της ειδωλολατρίας, που υποστηριζόταν από τα ανάκτορα και το στρατό. Αφού λοιπόν επανειλημμένα ομολόγησαν το Χριστό, καταδικάστηκαν να πεθάνουν με αποκεφαλισμό. Όλοι υπέστησαν το μαρτύριο αυτό ατάραχοι και χαρούμενοι, με την πεποίθηση ότι τους περίμεναν τα αθάνατα ουράνια αγαθά, που δίνονται από τον ουράνιο Πατέρα, σ’ όλους όσους έζησαν με πίστη και αγάπη στη γη.
Ο Άγιος Φίρμος
Έζησε στα χρόνια του βασιλιά Μαξιμιανού, το έτος 299. Συνελήφθη διότι ομολογούσε τον Χριστό και οδηγήθηκε στον Μάγο (ίσως το κύριο όνομα του ηγεμόνα), και επειδή δεν πείστηκε να θυσιάσει στα είδωλα, πρώτα τον γύμνωσαν και τον μαστίγωσαν με μαστίγια από νεύρα βοδιών, έπειτα τον κρέμασαν και ξέσχισαν τις σάρκες του και με ξυράφι έκοψαν την ράχη του. Κατόπιν εξάρθρωσαν τα μέλη του και κατέσφαξαν με μαχαίρια την κοιλιά του, τα πόδια και τα χέρια του. Επειδή όμως ο Φίρμος παρέμεινε σταθερός στη χριστιανική του πίστη τον αποκεφάλισαν.
