Σήμερα 23/8 εορτάζουν:
- Άγιος Λούππος
- Άγιοι Ειρηναίος και Ποθεινός Ιερομάρτυρας, επίσκοποι Λουγδούνου
- Απόδοση εορτής κοιμήσεως Θεοτόκου
- Άγιος Ειρηναίος επίσκοπος Σιρμίου
- Όσιος Καλλίνικος Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης
- Άγιοι Τριακονταοκτώ Μάρτυρες που μαρτύρησαν στη Θράκη
- Άγιος Αντώνιος επίσκοπος Σάρδης
- Όσιος Νικόλαος ο Σικελιώτης
- Όσιος Χαράλαμπος ο Νεοφανής
- Μετακομιδή του Ιερού λειψάνου του Οσίου Κασσιανού
Άγιος Ειρηναίος επίσκοπος Λουγδούνου
Ο Άγιος Ειρηναίος, έζησε στα χρόνια του βασιλιά Μάρκου Αυρηλίου (160 μ.Χ.). Ποιου δάσκαλου όμως μαθητής υπήρξε και πώς μπήκε στον ιερό κλήρο δεν γνωρίζουμε. Ήταν διάδοχος των αγίων αποστόλων και έκανε επίσκοπος της πόλης Λουγδούνου (σημερινής Λυών) της Γαλλίας (μετά τον μαρτυρικό θάνατο του προκατόχου του Ποθεινού). Αυτός όπως λένε, συνέγραψε πολλά συγγράμματα κυρίως δογματικά. Και μ’ αυτά στήριξε πολλούς χριστιανούς στην ορθή πίστη, και τους γλύτωσε από τις πλάνες των διαφόρων αιρέσεων. Τέλος, αποκεφαλίστηκε και αυτός από τον βασιλιά Σεβήρο, το έτος 202 μ.Χ., παίρνοντας έτσι το αμάραντο στεφάνι του μαρτυρίου.
Ο Άγιος Ειρηναίος επίσκοπος Σιρμίου
Η ζωή του υπήρξε ανάλογη με την θερμή πίστη του προς τον Χριστό. Ήταν επίσκοπος Σιρμίου, πρωτεύουσας της Παννονίας. Σαν ποιμενάρχης ήταν αγνός, δραστήριος, γεμάτος ειλικρινή αγάπη για το ποίμνιό του, το οποίο τόσο πολύ αγαπούσε, ώστε ήταν αποφασισμένος να δώσει και την ζωή του γι’ αυτό, σαν γνήσιος μιμητής του αρχιποιμένα Χριστού, που είπε: “ο καλός ποιμένας παραδίδει την ζωή του για να απομακρύνει κάθε κίνδυνο από τα πρόβατά του και για να υπερασπισθεί την ζωή τους”. Αργότερα, ο Ειρηναίος καταγγέλθηκε στον ηγεμόνα της πόλης ότι παρέσυρε στη θρησκεία του Ιησού ειδωλολάτρες. Τότε συνελήφθη και, όταν ο ηγεμόνας Πρόβος τον ρώτησε, αν αληθεύει αυτό για το οποίο τον κατηγορούν, αυτός αντί άλλης απαντήσεως προσευχήθηκε μπροστά του. Ο ηγεμόνας αμέσως τον φυλάκισε και έπειτα, αφού τον μαστίγωσε, τον αποκεφάλισε και έριξε το κεφάλι του στον ποταμό Σαύο.
Ο Όσιος Καλλίνικος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
Πρόκειται για τον Πατριάρχη Καλλίνικο τον Α´, που διαδέχτηκε τον Παύλο τον Γ´. Ήταν προηγουμένως πρεσβύτερος της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως, και σκευοφύλακας του ναού των Βλαχερνών. Ο Καλλίνικος ο Α´, είχε μεγάλα πλεονεκτήματα λόγου και ήθους. Στα χρόνια όμως της πατριαρχίας του βασίλευε ένας ασύνετος αυτοκράτορας ο Ιουστινιανός ο Β´. Αυτός λοιπόν, για να κάνει μία πολυτελή βρύση κοντά στ’ ανάκτορά του, διάλεξε σαν τόπο το χώρο που βρισκόταν ο ναός τής Θεοτόκου και απαίτησε από τον Καλλίνικο, να δώσει ευχή να γκρεμίσουν τον ναό! Ο Καλλίνικος απάντησε ότι, η Εκκλησία έχει ευχές για την ανέγερση ναών και όχι για τον κρημνισμό. Στην πίεση όμως του αυτοκράτορα, ο Καλλίνικος εξεφώνησε: «Ας είναι δόξα εις σε Χριστέ μου, ότι πάντοτε ανέχεσαι και υπομένεις». Ήταν δηλαδή μία ευχή εις βάρος του αυτοκράτορα. Πράγματι το 695 ο Ιουστινιανός Β´ έπεσε από τον στρατηγό Λεόντιο, και μέσα στον Ιππόδρομο του έκοψαν την μύτη και τον εξόρισαν στη Χερσώνα. Αργότερα το 705, όταν με προδοσία μαζί με τους Βουλγάρους και Σλαύους, μπήκε στη Κωνσταντινούπολη, το πρώτο του θύμα ήταν ο Πατριάρχης Καλλίνικος. Δηλαδή τον καταδίκασε χωρίς δίκη, τον τύφλωσε και τον εξόρισε στη Ρώμη. Ο Πατριάρχης Καλλίνικος ο Α´, πατριάρχευσε από το 693 ως το 705 μ.Χ.
Πηγή:
