Σήμερα 29/5 εορτάζουν:
- Σύναξη πάντων των εν Αγίοις Πατέρων ημών Αρχιεπισκόπων και Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως
- Αγία Θεοδοσία η Παρθένος
- Αγία Θεοδοσία η Οσιομάρτυς η Κωνσταντινουπολίτισσα
- Άγιος Αλέξανδρος Πατριάρχης Αλεξανδρείας
- Οσία Υπομονή
- Ανάμνησης της θλιβεράς αλώσεως της Βασιλίδος των πόλεων
- Άγιος Άνδρας και η Σύζυγος του
Η Αγία Θεοδοσία η Παρθένος
Ο θεοκίνητος Απόστολος Παύλος είπε: «Ηρμοσάμην υμάς ενί ανδρί, παρθένον αγνήν παραστήσαι τω Χριστώ». Έκανα τους αρραβώνες σας με έναν άνδρα, το Χριστό, για να σας παρουσιάσω παρθένο αγνή σ’ Αυτόν. Δηλαδή, να παρουσιάσω τις ψυχές σας αγνές και καθαρές από κάθε πλάνη και αμαρτία, ενωμένες με την πίστη και την αγάπη σε μία πνευματική νύμφη, της οποίας νυμφίος να είναι ο Χριστός. Μία τέτοια ψυχή ήταν και η παρθενομάρτυς Θεοδοσία. Καταγόταν από την Φοινίκη και δεν είχε μόνο παρθενικό σώμα, αλλά και παρθενική ψυχή. Από ηλικία 18 χρονών, έλαμπε για το ζήλο και την θερμή της πίστη, ανάμεσα στις νεαρές ειδωλολάτρισσες γυναίκες. Αυτό καταγγέλθηκε στον άρχοντα Ουρβανό, που με κάθε δελεαστικό τρόπο προσπάθησε να την πείσει να αρνηθεί το Χριστό. Όμως η παρθένος Θεοδοσία έμεινε αμετακίνητη στο ιερό της πιστεύω. Ο Ουρβανός, βλέποντας την αδάμαστη επιμονή της, εξοργίστηκε και με θηριώδη τρόπο έσπασε τα κόκκαλά της και πριόνισε τις σάρκες της. Έπειτα, την πλησίασε και της πρότεινε να αλλαξοπιστήσει, έστω και την τελευταία στιγμή, και αυτός θα θεράπευε αμέσως τις πληγές της. Η Θεοδοσία μισοπεθαμένη απάντησε: «Είμαι χριστιανή». Τότε ο τύραννος διέταξε και την έριξαν στη θάλασσα, όπου και παρέδωσε το πνεύμα της.
Ἡ Ἁγία Θεοδοσία ἡ Ὁσιομάρτυς ἡ Κωνσταντινουπολίτισσα
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη από γονείς ευσεβείς και πλούσιους, στα χρόνια του βασιλιά Θεοδοσίου του Αδραμυττηνού (716). Μετά τον θάνατο του πατέρα της, η μητέρα της την έκλεισε σε κάποια μονή της πόλης, σε ηλικία επτά ετών, όπου αργότερα εκάρη μοναχή. Όταν πέθανε και η μητέρα της, μοίρασε την περιουσία της στους φτωχούς και τα ορφανά. Και επιδόθηκε στην άσκηση μέσα στη Μονή της, που ήταν κοντά «του Σκοτεινού Φρέατος και της λεγομένης Ασπάρου στέρνης». Μετά από 10 χρόνια άσκηση στο μοναστήρι της, ακολούθησε ο διωγμός κατά των ιερών εικόνων. Οπότε οι απεσταλμένοι του Λέοντα του Ισαύρου (η κατ’ άλλη εκδοχή του Κων/νου Κοπρωνύμου) αποπειράθηκαν να κατεβάσουν από την Χαλκή Πύλη την εικόνα του Χριστού. Τότε η Θεοδοσία, μαζί με άλλες γυναίκες γκρέμισε από την σκάλα τόνανεβασμένο Σπαθάριο και τον σκότωσε. Κατόπιν συνελήφθη, και τις μεν άλλες γυναίκες σκότωσαν, την δε Θεοδοσία, έσφαξε ένας άγριος δήμιος με κέρατο βοδιού. Η Σύναξή της γίνεται στη Μονή του Σωτήρα Χριστού του Ευεργέτη, κατά δε τον Συναξαριστή του Αγίου Νικοδήμου στη Μονή του Δεξιοκράτους, όπου και το τίμιο λείψανό της.
Η Οσία Υπομονή
Εικάζεται ότι είναι η τελευταία Αυτοκράτειρα του Βυζαντίου (1390-1450 μ.Χ.). Λεγόταν Ελένη Δραγάση και είναι η μοναδική Σλάβα, που έγινε αυτοκράτειρα του Βυζαντινού θρόνου. Επίσης, ήταν κόρη του ηγεμόνα της Βορειοανατολικής Μακεδονίας Κωνσταντίνου Δραγάση και σύζυγος του Μανουήλ Β´ Παλαιολόγου. Είναι όπως γράφουν οι Ιστορικοί, η «Πολύπαις και Καλλίπαις», μητέρα, με οκτώ παιδιά, από τα οποία ο Ιωάννης Η´ Παλαιολόγος αυτοκράτορας (1425-1448) και ο Κωνσταντίνος ΙΑ´, ο Εθνομάρτυρας τελευταίος Αυτοκράτορας (1448-1453 – 29 Μαίου μαύρη ημέρα αλώσεως της Βασιλεύουσας). Η Αγία Υπομονή, είχε το όνομα της μητέρας του Πρώτου αυτοκράτορα Αγίου Κωνσταντίνου, της Αγίας Ελένης: (Κωνσταντίνος, υιός Έλενης ίδρυσε την Πόλη και Κωνσταντίνος, υιός Ελένης έπεσε μαχόμενος υπέρ της Πόλεως αυτής!). Ολόκληρη η ζωή της ήταν ζωή αγιότητας και προπάντων ζωή αγώνος με υπομονή και καρτερικότητα. Γι’ αυτό και μετά τον θάνατο του συζύγου της (1425), έγινε Μοναχή με το όνομα Υπομονή. Είναι εκείνη, που μέσα σ’ όλα τα καθήκοντά της, ως Αυτοκράτειρα, ως σύζυγος, ως Μητέρα πολλών παιδιών άσκησε έντονα και το έργο της φιλανθρωπίας, με την ίδρυση και συντήρηση στο Μοναστήρι που εφυλάσσετο το ιερόΛείψανο του Οσίου Παταπίου, Γηροκομείο με το όνομα «Καθίδρυμα της Ελπίδος των Απηλπισμένων». Το φιλομόναχο ιδεώδες, δεν το έζησε μόνον η ίδια, αλλά το μετέδωκε σ’ ολόκληρη σχεδόν την οικογένειά της. Ο σύζυγός της Μανουήλ παραιτήθηκε από το θρόνο του και ετελείωσε την ζωήν του ως Μοναχός. Η πενθερά της, η κουνιάδα της, τα αγόρια της Θεόδωρος, Ανδρόνικος και Δημήτριος ετελείωσαν την ζωή τους ως Μοναχοί. Το ίδιο και η εγγονή της, κόρη του γιού της Θωμά, Ελένη, έγινε Μοναχή με το όνομα Υπομονή στη Λευκάδα. Η Αγία Υπομονή έζησε σαν μοναχή περίπου 25 χρόνια μετά την κοίμηση του συζύγου της και η ίδια εκοιμήθη το 1450. Μόνασε στη Μονή της Κυράς Μάρθας, που μετά την άλωση καταστράφηκε, όπως και πολλά άλλα Μοναστήρια και Ναοί. Εικόνα της ευρίσκεται στην Ι. Μονή οσίου Παταπίου στο Λουτράκι Κορινθίας. Ανάμνησις της θλιβεράς αλώσεως της Βασιλίδος των πόλεων, της Κωνσταντινουπόλεως, υπό των αντίχριστων (Τρίτη 29 Μαίου 1453)
