Σήμερα 31/12 εορτάζουν:

• Οσία Μελάνη η Ρωμαία
• Άγιος Ζωτικός ο Ορφανοτρόφος
• Όσιος Γελάσιος
• Όσιος Γάιος
• Άγιες Δέκα Παρθένες
• Αγία Ολυμπιοδώρα
• Άγιος Βούσιρις

Ο ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ ΜΕΛΑΝΗΣ ΤΗΣ ΡΩΜΑΙΑΣ

1) Ι­ε­ροί πό­θοι

Η ο­σία καταγόταν α­πό τις έν­δο­ξες και α­ρι­στο­κρα­τι­κές ρω­μα­ϊκές οι­κο­γένει­ες των Βα­λε­ρίων Μα­ξί­μων. Ο πλού­τος τους ήταν α­μύθη­τος. Α­πέραν­τες ε­κτά­σεις στη Βρεταν­ία, Γα­λα­τί­α και Ι­σπα­νία, στην Α­φρι­κή και Νου­μη­δία, με με­ταλ­λω­ρυ­χεί­α και χρυ­σω­ρυ­χεί­α και χι­λιά­δες δού­λους.

H μό­νη κλη­ρο­νό­μος του α­νυ­πο­λό­γι­στου αυ­τού πλού­του ήταν η Με­λά­νη, η ο­ποί­α γεν­νήθη­κε το 383 μ.Χ. Οι Χρι­στια­νοί γονείς της, ο Βα­λέριος Πουμ­πλι­κό­λας και η Αλ­βίνα, φρόν­τι­σαν α­πό την πρώ­τη στιγ­μή να δώσουν στην κό­ρη τους Πνεύ­μα Χρι­στού. Αυ­τό συγκίνησε α­πό την παι­δι­κή η­λι­κία την Με­λά­νη, που η καρ­διά της ε­πι­θυ­μού­σε τη ζω­ή του Χρι­στού. Οραματιζόταν τον ε­αυ­τό της πλή­ρως α­φοσι­ω­μέ­νο σε έρ­γα α­γάπης.

Αλ­λά οι γονείς της, πα­ρόλο που ήταν ευ­σε­βείς και πι­στοί, δεν είχαν συλ­λάβει το βα­θύτε­ρο νό­η­μα της χρι­στι­α­νι­κής ζω­ής. Εί­χαν την α­ξί­ω­ση η βα­θύ­πλου­τη κό­ρη τους να συ­νε­χί­σει την κοι­νω­νι­κή ζω­ή της α­ρι­στο­κρα­τίας με τις δε­ξι­ώ­σεις και τα συμ­πόσια. Γι’ αυ­τό, ό­ταν αν­τι­λή­φθη­καν τις δι­α­θέσεις της κόρης τους, την δέσμευ­σαν να μην έχει το δι­καί­ω­μα να δι­α­θέ­σει την πε­ρι­ου­σί­α της ό­πως ή­θε­λε και την α­νάγ­κα­σαν να παν­τρευ­τεί. Ο Θε­ός όμως, την αξί­ω­σε να πά­ρει ως σύ­ζυ­γο έναν ε­πι­φα­νή Ρω­μαί­ο ευ­σε­βή Χρι­στια­νό, τον Πίνιο, ο ο­ποί­ος την κα­τα­νόη­σε. Συγ­χρόνως δεν αρ­γεί να εμ­πνεύ­σει ο Θε­ός και στον πα­τέρα της την α­να­γνώ­ρι­ση του σφάλ­μα­τός του. Στο κρε­βάτι της α­σθε­νειάς του ο Βα­λέ­ριος Πουμ­πλι­κό­λας δί­νει την ε­λευ­θε­ρί­α στα παιδιά του να χρη­σι­μο­ποι­ήσουν την πε­ρι­ου­σία τους σε φι­λαν­θρω­πία.

2) Η εκ­πλήρω­ση των πόθων

Η Μελάνη ε­πι­δίδεται πλέον στη δι­α­κο­νία των πτω­χών α­δελ­φών του Κυ­ρίου. Γίνεται η στοργική αδελφή του ελέους. Οι φυ­λα­κι­σμέ­νοι βρίσκουν τον προ­στά­τη τους. Και η πο­λυ­τε­λής έπαυ­λη της Ρώμης μένει ανοικτή, για να δέχε­ται ό­σους εί­χαν α­νάγ­κη φι­λο­ξε­νίας και τρο­φής, πε­ρι­ποιή­σε­ως και στορ­γής.

Σειρά έχει τώρα η εκποίηση της περιουσίας της. Η Με­λάνη ε­πι­σκέ­πτε­ται αυ­το­προ­σώ­πως την αυ­το­κρά­τει­ρα και την πα­ρα­κα­λεί να με­σο­λα­βή­σει να δο­θεί η άδεια της εκποι­ή­σε­ως. Και τε­λι­κά νι­κά. Οι α­πέραν­τες ε­κτάσεις της Α­φρι­κής δι­α­νέμον­ται στα Μοναστή­ρια, σε Ι­ε­ρούς Να­ούς και ξε­νώ­νες. Άλλα κτή­μα­τα πωλούνται και δι­α­τίθενται στη δι­α­κο­νία των α­δελ­φών της Αι­γύ­πτου, της Θη­βα­ιΐδος, της Αν­τι­ο­χεί­ας, της Πα­λαι­στίνης. Ο­κτώ χι­λιά­δες αιχ­μά­λω­τοι ε­ξα­γο­ρά­ζον­ται και ε­λευ­θε­ρώνον­ται, ενώ σε ό­λους τους δού­λους της προ­σφέρεται η ε­λευ­θε­ρία. Πολ­λοί α­π’ αυ­τούς  δεν θέλουν να φύγουν α­πό κον­τά της.

Η ίδια ζει πτω­χι­κά και διακονεί προσωπικά τους πάσχοντες. Πα­­ράλ­λη­λα με την υ­λι­κή βο­ή­θεια εν­δι­α­φέρε­ται και για την πνευ­μα­τι­κή ω­φέλεια των Χρι­στια­νών. Όταν αρ­γότε­ρα εγ­κα­θίστα­ται στα Ι­ε­ρο­σόλυ­μα, μό­νη της καλ­λι­γρα­φεί οι­κο­δο­μη­τι­κά βι­βλία για να με­λε­τούν οι Χρι­στια­νοί και να ω­φε­λούν­ται. Α­γω­νί­ζε­ται και ε­ναν­τίον της αι­ρέ­σε­ως των Πε­λα­για­νών.

Ο πο­λύς ό­μως κό­πος της φι­λαν­θρω­πί­ας και ι­ε­ρα­πο­στο­λής έ­καμ­ψε πρόω­ρα τον ορ­γα­νι­σμό της. Πα­ρέ­δω­σε την α­γί­α ψυ­χή της στον Θε­ό του ε­λέους και της φι­λαν­θρω­πίας σε η­λι­κία 56 ε­τών, στις 31 Δε­κεμ­βρίου του έτους 439.

Ο βίος της ασφαλώς μάς συγκινεί και μας κι­νεί να γι­νόμα­στε μι­μη­τές της, πάντοτε, αλλά ι­δι­αι­τέρως στις με­γάλες η­μέρες των εορτών, που ο πό­νος του φτω­χού γίνε­ται πιο αι­σθη­τός.

Από το βιβλίο «Αθλητές Στεφανηφόροι»

Αρχιμ. Θεοδώρου Μπεράτη