Σήμερα 4/8 εορτάζουν:
- Άγιοι Επτά Παίδες εν Εφέσω
- Αγία Ευδοκία (ανακομιδή των Ιερών λειψάνων της)
- Άγιος Θαθουήλ
- Αγία Ία
Οι Άγιοι Επτά Παίδες εν Εφέσω
Στα μέσα του 3ου αιώνα μ.Χ., όταν ο αυτοκράτορας Δέκιος άναψε το καμίνι των διωγμών και χωρίς καμιά διάκριση βασάνιζε και σκότωνε νέους και γέρους, τότε και επτά παίδες, Μαξιμιλιανός, Εξακουστωδιανός, Ιάμβλιχος, Μαρτινιανός, Διονύσιος, Αντωνίνος και Κωνσταντίνος, για να μην αρνηθούν την πίστη τους, αφού διαμοίρασαν τα υπάρχοντά τους στους φτωχούς, έφυγαν από την πόλη και κρύφτηκαν σε κάποια σπηλιά, μέχρι να πάψει ο διωγμός. Επειδή όμως ο κίνδυνος ολοένα και πλησίαζε στην κρυψώνα τους, προσευχήθηκαν όλη την νύκτα να πάρει ο Θεός τις ψυχές τους, χωρίς να πέσουν στα χέρια του Δεκίου. Ο Θεός άκουσε τη δέησή τους, και το πρωί κοιμήθηκαν χωρίς να ξυπνήσουν. Μετά από 194 χρόνια, επί Θεοδοσίου του Μικρού, στην Έφεσο κάποια αίρεση διακήρυττε ότι δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών. Εκείνη, λοιπόν, την εποχή, κάποιο παιδί από τα 7, που εν τω μεταξύ είχαν ξυπνήσει, πήγε στην αγορά της Εφέσου και ψώνισε ψωμί πληρώνοντας με το νόμισμα της εποχής του Δεκίου. Αυτό προκάλεσε έκπληξη. Πήραν, λοιπόν το παιδί και το ανέκριναν. Κατόπιν, πήγαν στη σπηλιά και βρήκαν ζωντανά και τα υπόλοιπα παιδιά. Τότε όλοι κατάλαβαν ότι είναι θαύμα Θεού, για να αποδειχθεί ότι πρόκειται να γίνει η ανάσταση των νεκρών.
Η Οσία Ευδοκία και η ανακομιδή των λειψάνων της
Καταγόταν από τα μέρη της Ανατολής. Σε μία όμως εκστρατεία τους οι Πέρσες την αιχμαλώτισαν και τη μετέφεραν στην Περσία. Εκεί υποχρεώθηκε να υπηρετεί την οικογένεια ενός αξιωματικού. Η ζωή αυτή δεν δυσαρέστησε την Ευδοκία. Έτσι, ευπειθής, πρόθυμη και διακριτική καθώς ήταν, αλλά και με πολλή φρόνηση και λεπτότητα, κατάφερε αυτή η αιχμάλωτη να αιχμαλωτίσει τους κυρίους της. Την αγάπησαν όλοι και έγιναν χριστιανοί. Κατόπιν, με πυρήνα το σπίτι του αξιωματικού, κατάφεραν να εκχριστιανίσουν πολλές Περσίδες και Πέρσες. Τα γεγονότα όμως αυτά έφτασαν στ’ αυτιά των αρχόντων, που εξοργισμένοι συνέλαβαν την Ευδοκία και την μαστίγωσαν αλύπητα. Έτσι πληγωμένη την έριξαν στη φυλακή. Αλλά μετά από δύο μήνες την έβγαλαν, έσχισαν τις σάρκες της με ακανθωτά ραβδιά, τρύπησαν το σώμα της με μυτερά καλάμια και κατόπιν έσφιξαν το σώμα της τόσο δυνατά με σχοινιά, ώστε πολλά κόκκαλά της έσπασαν. Αλλ’ επειδὴ η Ευδοκία με γενναίο φρόνημα εξακολουθούσε να ομολογεί τον Χριστό, την αποκεφάλισαν, για να λάβει έτσι το αμάραντο στεφάνι του μαρτυρίου.
Πηγή:
