Σήμερα 7/10 εορτάζουν:
- Άγιοι Σέργιος και Βάκχος
- Άγιος Πολυχρόνιος ο Ιερομάρτυρας
- Όσιος Ιωάννης ο Ερημίτης και οι συν αυτώ Eνενήντα Oκτώ Θεοφόροι Πατέρες που ασκήτευσαν στην Κρήτη
- Άγιοι Ιουλιανός ο πρεσβύτερος και Καισάριος ο διάκονος
- Άγιος Λεόντιος ο Υπατικός
- Άγιοι Ευσέβιος ο Πρεσβύτερος και Φίληξ
- Όσιος Σέργιος «ὁ ἐν τῷ Σπηλαίῳ»
- Άγιοι Δέκα συναθλητές του Αγίου Πολυχρονίου
- Άγιοι Μάρτυρες Φήλιξ ο εκ Σωλιέν Γαλλίας, Ανδέχιος και Θύρσος
- Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου της Τρυφερής
- Ανακομιδή Ιερών Λειψάνων του Αγίου Μαρτινιανού της Λευκής Λίμνης
- Ανακομιδή των Ιερών λειψάνων του Οσίου Ιωάννου του πρεσβυτέρου, του νέου χρυσοστόμου και ελεήμονος, εκ Χαλδίας Μικράς Ασίας
Οι Άγιοι Σέργιος και Βάκχος
Υπηρετούσαν στις στρατιωτικές τάξεις του αυτοκράτορα Μαξιμιανού. Τους διέκρινε μεγάλη ανδρεία στα πεδία των μαχών, αλλά και σωφροσύνη στην καθημερινή τους ζωή. Γι᾿ αυτό και ο αυτοκράτορας τους απένειμε τα αξιώματα του πριμικηρίου και τούσεκουνδουκηρίου, αντίστοιχα, όταν όμως έμαθε ότι οι δυό επίλεκτοι στρατιώτες του ήταν χριστιανοί, δεν ήθελε με κανένα τρόπο να το πιστέψει. Για να πεισθεί λοιπόνχειροπιαστά, οργάνωσε τελετές με θυσίες σε ειδωλολατρικό ναό και κάλεσε να παραστούν σ᾿ αυτές οι Σέργιος και Βάκχος. Οι δυό χριστιανοί στρατιώτες αρνήθηκαν και ομολόγησαν το Χριστό με θαρραλέο φρόνημα. Εξοργισμένος τότε ο αυτοκράτορας, διέταξε και τους αφαίρεσαν τα διάσημα των αξιωμάτων τους. Έπειτα, αφού τους ενέπαιξαν και τους διαπόμπευσαν με διάφορους τρόπους, τους έστειλαν σε ένα σκληρό δούκα της Ανατολής, τον Αντίοχο. Αυτός με πρωτοφανή ωμότητα μαστίγωσε μέχρι θανάτου το Βάκχο. Στο δε Σέργιο, επειδή κάποτε τον είχε ευεργετήσει, πρότεινε, αφού αρνηθεί το Χριστό, να του χαρίσει τη ζωή. Η γενναία απάντηση του Σεργίου ήταν τα λόγια του Αποστόλου Παύλου: «Εμοί το ζην Χριστός και το αποθανείν κέρδος». Σε μένα, είπε ο Σέργιος, ζωή είναι ο Χριστός. Αλλά και το να πεθάνω είναι κέρδος, διότι έτσι θα ενωθώ πλήρως με το Χριστό. Τότε, ο Αντίοχος αμέσως έδωσε διαταγή και τον αποκεφάλισαν.
Οι Άγιοι Ιουλιανός ο Πρεσβύτερος και Καισάριος ο Διάκονος
Έζησαν στα χρόνια του Καίσαρα Κλαυδίου (270 μ.Χ.). Ο Καισάριος ήταν από την Αφρική και κάποτε ήλθε στην πόλη Ταρακηνή της Ιταλίας. Όταν είδε τους ειδωλολάτρες να θυσιάζουν στα είδωλα, τους έκανε δριμύτατες παρατηρήσεις. Αμέσως τότε συνελήφθη και οδηγήθηκε στον ανθύπατο, ο οποίος τον φυλάκισε. Κατόπιν, με συνοδεία στρατιωτών, οδηγήθηκε στον ναό του Απόλλωνα, όπου ο Άγιος με τήνπροσευχή του γκρέμισε τον ναό. Όταν είδε αυτό το θαύμα ο υπατικός Λεόντιος, έπεσε στα πόδια του Αγίου και ζήτησε να βαπτιστεί Χριστιανός. Πράγματι, ο Πρεσβύτερος Ιουλιανός βάπτισε τον Λεόντιο, ο οποίος μόλις κοινώνησε των αχράντων μυστηρίων, εξέπνευσε. Μετά απ᾿ αυτό ο τύραννος, διέταξε να βάλουν τον Καισάριο και τον Ιουλιανό μέσα σε σάκους και να τους πετάξουν στη θάλασσα. Έτσι οι Άγιοι αυτοί παρέδωσαν την μακαρία ψυχή τους στο Θεό. Δυό χριστιανοί όμως, ο Ευσέβιος ο Πρεσβύτερος και ο Φήλιξ, βρήκαν τα σώματα των Αγίων αυτών και τα έθαψαν με την αρμόζουσα τιμή. Όταν το έμαθε αυτό ο τύραννος, εξοργισμένος τους αποκεφάλισε.
Ο Άγιος Πολυχρόνιος ο Ιερομάρτυρας
Δυναμικός κληρικός του 4ου μ.Χ. αιώνα (εκ της επαρχίας Γαμφανήτιδος), που θυσιάστηκε για τα ορθόδοξα δόγματα της Εκκλησίας μας. Ο πατέρας του Βαρδάνιος ήταν γεωργός στο επάγγελμα, και φρόντισε ο γιός του να ανατραφεί όχι μόνο με τα διδάγματα της πίστης, αλλά του παρείχε αρκετή κοσμική μόρφωση. Έτσι ενώ ο πατέρας καλλιεργούσε τις αμπελοφυτείες του, ο γιός με ζήλο και θέρμη καλλιεργούσε τον αμπελώνα του Κυρίου, διδάσκοντας τα θεία λόγια και αγωνιζόμενος στον πολλαπλασιασμό της καρποφορίας του θείου σπόρου. Ήταν μάλιστα ικανότατος συζητητής και πολλές φορές είχε καταντροπιάσει σοφούς των ειδωλολατρών σε συζητήσεις φιλοσοφικές για την αλήθεια και την θρησκεία. Κατόπιν ο Πολυχρόνιος πήγε στην έδρα της σοφίας και των γραμμάτων, την Κωνσταντινούπολη. Εκεί έγινε διάκονος και έπειτα πρεσβύτερος. Από το αξίωμα αυτό δεν έπαψε να διδάσκει και με πολλούς τρόπους μοχθούσε για τη χριστιανική ανατροφή των ενοριτών του. Όταν όμως έγινε αυτοκράτορας ο αρειανόφιλος γιός του Μ. Κωνσταντίνου, Κωνστάντιος, ο Πολυχρόνιος έμεινε στη μερίδα των κληρικών εκείνων, που για το ορθό δόγμα έμειναν απτόητοι μπροστά στους διωγμούς και τις εξορίες που επέβαλε ο αιρετικός αυτοκράτορας. Έτσι οι Αρειανοί, ανέλαβαν αυτοί οι ίδιοι να απαλλαγούν μία κι έξω απ᾿ αυτόν. Κάποια μέρα λοιπόν που ο Πολυχρόνιος ιερουργούσε, μία ομάδα από Αρειανούς εισέβαλε στον ναό και τον έσφαξαν πάνω στη Αγία Τράπεζα, και έτσι έγινε τίμιο ολοκαύτωμα για την πίστη του Χριστού, που με την δική Του θυσία σήκωσε την δική μας σωτηρία.
