Σήμερα 9/6 εορτάζουν:
- Άγιος Κύριλλος Πατριάρχης Αλεξανδρείας
- Αγίες Θέκλα, Μαριάμνη, Μάρθα, Μαρία και Ενναθά οι πέντε κανονικές Παρθένες
- Άγιος Ανανίας
- Άγιος Αλέξανδρος επίσκοπος Προύσας
- Όσιος Κύρος
- Αγίες Τρεις Παρθενομάρτυρες από τη Χίο
- Άγιοι Ορέστης, Διομήδης και Ροδίων
- Όσιος Κύριλλος ο Θαυματουργός ο εν τη Λευκή λίμνη
- Άγιος Columba φωτιστής της Σκωτίας
- Σύναξη της Παναγίας της Χρυσοπηγής στην Σίφνο
- Σύναξη της Παναγίας της Αρβανίτισσας στην Χίο
Ο Άγιος Κύριλλος Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στο Συναξαριστή του αναφέρει ότι ο Άγιος Κύριλλος έζησε επί βασιλείας Θεοδοσίου του Μικρού και γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 370 μ.Χ. Ανεψιός του αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας Θεοφίλου ο Κύριλλος, έλαβε μεγάλη θεολογική μόρφωση, ώστε έγινε κατόπιν διάδοχος του θείου του, στον αρχιεπισκοπικό θρόνο Αλεξανδρείας. Όταν έγινε η Γ΄ Οικουμενική Σύνοδος το 431 μ.Χ. στην Έφεσο, ο Κύριλλος υπήρξε πρόεδρος αυτής και συνετέλεσε να γκρεμιστούν οι κακοδοξίες του δυσσεβούς Νεστορίου, για το πρόσωπο της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου. Με πολλά πνευματικά κατορθώματα στο ενεργητικό του, ο Κύριλλος παρέδωσε ειρηνικά το πνεύμα του στον Κύριο την 27η Ιουνίου του 444 μ.Χ., αφού πατριάρχευσε για 32 περίπου χρόνια. Εκείνο, όμως, που χαρακτήριζε ιδιαίτερα την ζωή του Αγίου Κυρίλλου, ήταν η αρετή του, που μας θυμίζει τους λόγους του σοφού Παροιμιαστή, ότι η «δικαιοσύνη αμώμους ορθοτομεί οδούς». Η αρετή, δηλαδή, χαράσσει άψογο και ευθύ το δρόμο των ανθρώπων. Και έπειτα, «ο πεποιθώς την εαυτού οσιότητι δίκαιος», που σημαίνει, εκείνος που στηρίζεται στην αρετή και την αγνότητα της καρδιάς, θα είναι δίκαιος και ευλογημένος μπροστά στο Θεό.
Ο Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος (Ρώσος)
Γεννήθηκε στο χωριό Τσερνάφσκα στις 10 Ιανουαρίου του 1815 στην επαρχία Ορλώφ, από πατέρα Ιερέα. Κατά κόσμον ονομαζόταν Γεώργιος Βασίλιεβιτς Γοβόρωφ. Μετά τα πρώτα του γράμματα μπήκε στο Σεμινάριο του Ορλώφ (1831-37) και αργότερα ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Θεολογική Ακαδημία του Κιέβου (1837-41). Το 1841 χειροτονήθηκε διάκονος και σε λίγους μήνες Ιερέας. Διορίστηκε καθηγητής της Ηθικής, της Φιλοσοφίας, της Ψυχολογίας, της Λογικής και των Λατινικών σε διάφορες σχολές και ακαδημίες. Το 1847 ήλθε στα Βαλκάνια και για επτά χρόνια μελετά τον ελληνορθόδοξο μοναχισμό. Το 1857 έγινε πρύτανης της Θεολογικής Ακαδημίας της Πετρουπόλεως και συγχρόνως επιθεωρητής των θρησκευτικών. Το 1859 χειροτονήθηκε επίσκοπος της επαρχίας Ταμπώφ και αργότερα αναλαμβάνει την έδρα της επαρχίας Βλαδιμήρ. Το 1866, μετά 25 χρόνια πολύπλευρης και καρποφόρας εκκλησιαστικής διακονίας, αφήνει την επαρχία του και κλείνεται σ΄ ένα φτωχικό κελλί στην έρημο Βισένκ. Εκεί θα ζήσει έγκλειστος τα υπόλοιπα 28 χρόνια της ζωής του. Υπήρξε πολυγραφότατος και τα συγγράμματά του είναι κλασικά και χωρίζονται σε ηθικά, ερμηνευτικά και μεταφραστικά. Πέθανε το 1894 και η Ρωσική Εκκλησία τον αγιοποίησε μετά ένα αιώνα.
