Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Νο 11

 ΔΡΟΜΟΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

 Προτεσταντισμός και παραφυάδες

Μετά το σχίσμα, ο παπισμός απομακρύνθηκε ακόμα περισσότερο από την ορθή πίστη και το βίωμα της Εκκλησίας. Γι’ αυτό, σιγά σιγά, στον απολυταρχισμό του πάπα και στην αξίωσή του να έχει κοσμική εξουσία, καθώς και στις καινοτομίες του, όπως τα συγχωροχάρτια, υπήρξε πολλή αντίδραση κατά τόπους με αίτημα μια μεταρρύθμιση. Η κυριότερη αντίδραση εκδηλώθηκε από τον Μαρτίνο Λούθηρο στη Γερμανία το 1517. Ο πάπας τον αναθεμάτισε και οι οπαδοί του ονομάστηκαν Διαμαρτυρόμενοι. Δημιουργήθηκε τότε ο Προτεσταντισμός (protest= διαμαρτύρομαι).

Όμως, οι Διαμαρτυρόμενοι, αν και διαπίστωναν στον Ρωμαιοκαθολισμό απόκλιση από την ορθή πίστη, δεν γύρισαν στις ρίζες της Ορθοδοξίας, αλλά απομακρύνθηκαν και άλλο. Στο διάβα των χρόνων μέσα στον Προτεσταντισμό δημιουργήθηκαν και άλλα κινήματα-σχίσματα, καθώς ο αρχηγός κάθε ομάδας είχε διαφορετική άποψη για τη σωτηρία του ανθρώπου. Ευαγγελικοί, Πεντηκοστιανοί, Βαπτιστές, Αντβεντιστές, Πρεσβυτεριανοί, Μεθοδιστές… πλήθος ομολογιών και κοινοτήτων. Η Δύση ταλαιπωρήθηκε πολύ με θρησκευτικές αναστατώσεις, που πολλές φορές οδήγησαν σε πόλεμο και αιματοχυσίες.

Ο σωστός δρόμος

Στην Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία ίσχυε πάντα το συνοδικό πολίτευμα. Δηλαδή, κάθε θέμα που προέκυπτε αντιμετωπιζόταν με Σύνοδο, μάλιστα με τις Οικουμενικές Συνόδους, όπου μετείχαν αντιπρόσωποι από όλες τις κατά τόπους Εκκλησίες, και εν Πνεύματι Αγίῳ λαμβάνονταν οι αποφάσεις.

Ο κίνδυνος σήμερα

Και σήμερα στην κοινωνία μας κινούνται πρόσωπα έξω από την αλήθεια. Τα χιλιάδες παρακλάδια του Προτεσταντισμού, οι σέκτες και παλιές ακόμη αιρέσεις, όπως του Αρείου που επιβιώνει στον Χιλιασμό, δρουν ανενόχλητα και παραπλανητικά και ζητούν να προσελκύσουν οπαδούς. Εμείς έχουμε την αγία ορθόδοξη πίστη μας. Αυτή είναι ο θησαυρός μας, που κινδυνεύει όμως από τον θρησκευτικό συγχρωτισμό. Γι’ αυτό, να γνωρίσουμε καλά την ορθοδοξία μας και να την κρατήσουμε γερά. Ας είμαστε άγρυπνοι.

Προϋπόθεση για την ένωση

Η Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία επιθυμεί την ενότητα των Εκκλησιών. Το αίτημα του Κυρίου μας για μία ενιαία Εκκλησία –μία Ποίμνη με Έναν Ποιμένα– είναι συνεχής προσευχή της. Αλλά, για να γίνει αυτό, πρέπει όσοι απομακρύνθηκαν να επιστρέψουν και να ενταχθούν στο Σώμα του Ιησού Χριστού, τη Μία Αγία Εκκλησία Του, που κρατάει τον αποστολικό της χαρακτήρα.

Λυδία

«ΠΡΟΣ ΤΗ ΝΙΚΗ», Νοέμβριος 2023