Σήμερα 28/5 εορτάζουν:
- Άγιος Ευτυχής Επίσκοπος Μελιτηνής
- Αγία Ελικωνίδα
- Άγιος Ανδρέας ο διά Χριστόν σαλός
- Άγιος Νικήτας Αρχιεπίσκοπος Χαλκηδόνας
- Άγιοι Κρήσκης, Παύλος και Διοσκορίδης
- Άγιος Μήτρος
- Άγιος Αρσένιος Επίσκοπος Βεροίας
- Άγιος Ιγνάτιος Επίσκοπος Ροστώβ
- Άγιος Γερόντιος της Μόσχας
- Άγιος Σωφρόνιος εκ Βουλγαρίας
Ο Άγιος Ευτυχής επίσκοπος Μελιτηνής
Υπήρξε άξιος στρατιώτης Χριστού και ακούραστος εργάτης της Εκκλησίας. Η καρποφόρα διδασκαλία του και τα εποικοδομητικά του έργα κράτησαν πολλές ψυχές όρθιες στη χριστιανική πίστη. Μάλιστα, είχε το χάρισμα να αλιεύει ψυχές στο Χριστό με τα σωτήρια δίχτυα του Ευαγγελίου. Και το σπουδαιότερο, ήταν έτοιμος να δώσει και την ζωή του για την ασφάλεια και την σωτηρία αυτών των ψυχών, μιμούμενος τον Κύριο, που είπε: «Και ο υιός του ανθρώπου ουκ ήλθε διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι, και δούναι την ψυχήν αυτού λύτρον αντί πολλών». Δηλαδή, και ο υιός του ανθρώπου, ο Μεσσίας, δεν ήλθε στον κόσμο για να υπηρετηθεί, αλλά ήλθε για να υπηρετήσει και να δώσει την ζωή του λύτρο, για να εξαγορασθούν και να ελευθερωθούν από την αμαρτία και το θάνατο πολλοί. Ο φθόνος, όμως, των πωρωμένων ειδωλολατρών οδήγησε στη σύλληψη του Ευτυχούς και κατόπιν στο μαρτυρικό θάνατο, μέσα στα βαθειά νερά ενός ποταμού. Ο Σωφρόνιος Ευστρατιάδης στο Αγιολόγιό του, ισχυρίζεται ότι εσφαλμένα γράφεται Ευτυχής και μάλιστα επίσκοπος Μελιτηνής και ότι το σωστό είναι Ευτύχιος μάρτυς και όχι επίσκοπος.
Ο Άγιος Ανδρέας ο διά Χριστόν σαλός
Χωρίς υπόμνημα στους Συναξαριστές. Υπάρχουν όμως τρεις παραλλαγές της βιογραφίας του, σε Αγιορείτικους κώδικες. Αυτός λοιπόν ήταν Σκύθης στην καταγωγή και έζησε στην Κωνσταντινούπολη επί βασιλέως Λέοντος του μεγάλου (πως βρέθηκε εκεί, άγνωστο). Από παιδί μπήκε στην υπηρεσία κάποιου άρχοντα της Κωνσταντινουπόλεως, Θεογνώστου ονομαζόμενου. Εκεί λόγω της αρετής του προόδευε και ο άρχοντας τον είχε σε μεγάλη εκτίμηση. Κατόπιν όμως θείας προσταγής,ακολούθησε την ζωή του διά Χριστόν σαλού (τρελού), που με λεπτομέρεια περιγράφει η εκτενέστερη βιογραφία του. Είχε προορατικό χάρισμα και μεγάλη σοφία. Τελικά απεβίωσε ειρηνικά σε ηλικία 66 χρονών.
Ο Άγιος Ζαχαρίας ο ιερομόναχος
Γεννήθηκε στην Προύσα από γονείς ευσεβείς χριστιανούς και έγινε ιερέας. Κάποτε όμως, το 1801, καθώς ήταν μεθυσμένος αρνήθηκε τον Χριστό. Αλλ’ όταν συνήλθε, παρουσιάστηκε στον κριτή, πέταξε το σαρίκι και ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό. Τότε τον έριξαν στη φυλακή, όπου ο Ζαχαρίας προσευχόταν στον Θεό να τον ενισχύσει στο μαρτύριο. Κατόπιν τον έβγαλαν και με κολακείες και συμβουλές προσπάθησαν να αλλάξουν το φρόνημά του. Αλλ’ ο Ζαχαρίας παρέμεινε σταθερός στην πίστη του. Αμέσως τότε άρχισαν τα φρικτά βασανιστήριά του. Αφού τον έδειραν ανελέητα, έσφιξαν το κεφάλι του με πυρακτωμένα σίδερα. Κατόπιν ξερίζωσαν τα νύχια των άκρων του με μυτερά και κοφτερά καλάμια, και εξάρθρωσαν τα χέρια του. Στη συνέχεια τον έκλεισαν πάλι στη φυλακή, αλλ’ όταν τον οδήγησαν επανειλημμένα στον κριτή, ο Ζαχαρίας ομολογούσε πάντα Χριστόν Εσταυρωμένον. Τότε τον αποκεφάλισαν στις 28 Μαίου 1802, σε ηλικία 38 ετών.
Ο Άγιος Μήτρος η Δημήτριος ο Πελοποννήσιος
Καταγόταν από την Πελοπόννησο και ανατράφηκε από γονείς ευσεβείς. Εξισλαμίστηκε από τους Τούρκους, μαζί με άλλους νέους, πιθανώς μετά την κατάπνιξη της επανάστασης της Πελοποννήσου το 1769. Το παιδί αυτό ονομαζόταν Δημήτριος και όταν εξισλαμίστηκε ονομάστηκε Μουσταφάς. Από την φύση του ευφυής και δραστήριος, αναδείχτηκε ο Μουσταφάς μεταξύ των επιφανών Τούρκων της Πελοποννήσου και πήρε το αξίωμα του Έπαρχου (ιμπροχώραγα), και απόκτησε πολύ πλούτο και δούλους. Επιθυμούσε όμως από την αρχή να επανέλθει στην πίστη των πατέρων του, γι’ αυτό δεν θαμπώθηκε από τον πλούτο και τις τιμές. Πήρε λοιπόν την απόφαση να επιστρέψει στον Χριστιανισμό και προσήλθε σ’ ένα πνευματικό στην Τρίπολη, όπου εξομολογήθηκε, πήρε την συμβουλή του και ζούσε κρυφά χριστιανικά. Η χριστιανική του όμως ζωή σκανδάλισε τους μωαμεθανούς και τον κατάγγειλαν στον πασά της Τρίπολης. Οπότε ο μάρτυρας συνελήφθη στο Μυστρά, οδηγήθηκε στον πασά της Τρίπολης και ομολόγησε ότι είναι έτοιμος να χύσει το αίμα του για την αγάπη του Ιησού Χριστού. Παρά τις συμβουλές και τις υποσχέσεις του πασά, ο μάρτυρας παρέμεινε αμετάθετος στην πίστη του. Μετά από ορισμένο χρονικό διάστημα στη φυλακή, τελικά τον αποκεφάλισαν στις 28 Μαίου 1794, Κυριακή της Πεντηκοστής, στην Τρίπολη. Το λείψανο του Αγίου παρέλαβαν οι χριστιανοί και το έθαψαν στον ναό του Αγίου μεγαλομάρτυρα Δημητρίου στην Τρίπολη. Μαρτύριο του Αγίου συνέγραψε ο Κορινθίας Μακάριος.
