Σήμερα 30/5 εορτάζουν:

• Όσιος Ισαάκιος ο Ομολογητής ηγούμενος Μονής Δαλμάτων
• Άγιος Νατάλιος ο Μάρτυρας
• Αγία Εμμελεία
• Όσιος Βαρλαάμ
• Άγιοι Ρωμανός, Τελέτιος και Χριστίνα και το πλήθος των εν Νικομήδεια καέντων αγίων
• Άγιος Εύπλος
• Άγιος Ευτυχής Ιερομάρτυρας μαθητής του Αγίου Ιωάννη Θεολόγου
• Ανάμνηση των εγκαινίων του ναού της Αγίας Ευφημίας «εν Δεξιοκρατιαναίς»
• Όσιος Βενάνδιος
• Άγιος Κυπριανός ο εξ Αντιοχείας

Ο Όσιος Ισαάκιος ο Ομολογητής ηγούμενος Μονής Δαλματών

Έζησε στα χρόνια του βασιλιά Ουάλη (364 μ. Χ.), που ήταν υποστηρικτής των Αρειανών. Κάποτε οι Οστρογότθοι, παρά την απαγόρευση της κυβέρνησης, κατασκήνωσαν στη Θράκη και απειλούσαν την Κωνσταντινούπολη. Τότε ο Ουάλης αναγκάσθηκε να βαδίσει εναντίον τους. Ο Ισαάκιος, που ήταν ηγούμενος στη Μονή Δαλματών, βγήκε και συνάντησε τον πολέμιο των ορθοδόξων Ουάλη, και αφού έπιασε από τα χαλινάρια το άλογό του, του είπε: «Απόδος ταίς ποίμναις τους αρίστους νομέας και λήψη την νίκην απονητί· ει δε τούτων μηδέν δεδρακώς παρατάξαιο, μαθήσει την πείρα ότι σκληρόν το προς κέντρα λακτίζειν· ούτε γαρ επανήξεις και προσαπολέσεις ην στρατιάν». Δηλαδή, δώσε στα ποίμνια τους άριστους ποιμένες και χωρίς κόπους θα πάρεις την νίκη. Αν, όμως, δεν αποδεχθείς αυτά που σου λέω και δε συμφωνήσεις μαζί τους, θα μάθεις από την πείρα ότι είναι σκληρό πράγμα να κλωτσάς στα καρφιά. Διότι ούτε εσύ πρόκειται να γυρίσεις από τον πόλεμο, και σύντομα θα χάσεις και το στράτευμα. Ο Ουάλης όχι μόνο δεν πείσθηκε από τα λόγια του ηγουμένου, αλλά αφού τον ειρωνεύθηκε, τον έριξε μέσα σε ένα κρημνώδες φαράγγι. Ο Ισαάκιος από θαύμα δεν έπαθε απολύτως τίποτα. Ο δε Ουάλης έπαθε αυτά που προφήτευσε ο Άγιος ηγούμενος. Δηλαδή, στη μάχη που έδωσε κοντά στην Αδριανούπολη, ο στρατός του νικήθηκε και ο ίδιος έπεσε νεκρός. Ο Ισαάκιος πέθανε σε βαθειά γεράματα, ήρεμος και γαλήνιος (396 μ.Χ.).

Η Αγία Εμμέλεια

Είναι χαρακτηριστικό ότι σε πολλές περιπτώσεις πίσω από μεγάλους Αγίους βρίσκεται μία Αγία μητέρα. Ο άγιος Βασίλειος ο Μέγας, Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας της Καππαδοκίας και τα εννέα αδέλφια του (μεταξύ των οποίων κυριότεροι ήταν, Άγιος Γρηγόριος Επίσκοπος Νύσσης, Άγιος Πέτρος Επίσκοπος Σεβαστείας, Οσία Μακρίνα Μοναχή, Όσιος Ναυκράτιος μοναχός, τα άλλα πέντε αδέλφια έζησαν άγιο έγγαμο βίο), είχαν μητέρα τους την Αγία Εμμέλεια. Οι ρίζες τους περνούσαν φυσικά και από τον πατέρα τους τον Άγιο Βασίλειο, ιερέα διδάσκαλο της ρητορικής, ενάρετο, ευσεβή και προχωρούσαν ακόμα πιο βαθειά στους ευσεβέστατους γονείς του, στην μητέρα του Μακρίνα και στους γονείς της Αγίας Εμμελείας, οι οποίοι κατήχαν μεν υψηλά αξιώματα και πλούτη πολλά, είχαν όμως αγαπήσει άλλους θησαυρούς αφάνταστα γλυκύτερους, τους πνευματικούς και αιώνιους. Απόδειξη ήταν η θυσία της ζωής του πατέρα της, ο οποίος μαρτύρησε κατ΄ εντολή του ορισθέντος βασιλέως. Η Αγία Εμμέλεια έμεινε ορφανή από πατέρα και μητέρα, αλλά με μία μεγάλη κληρονομιά πνευματικού πλούτου, όμορφη στην σωματική εμφάνιση, αλλά πεντάμορφη στην ψυχή, στολισμένη με αγάπη, προσευχή και πίστη στο Σωτήρα Χριστό, που της έδωσε τον άνδρα που της άξιζε, τον Άγιο Βασίλειο. Στη συζυγική τους ζωή βασίλευε ο αλληλοσεβασμός, η αλληλοβοήθεια, η ταπεινοφροσύνη, η πραότητα, η ειλικρίνεια, η εγκράτεια, η προσευχή, οι ελεημοσύνες και φυσικά η τεκνογονία και η σωστή διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους για την δόξα του Κυρίου τους. Η Αγία Εμμέλεια δοκιμάστηκε με πολλές θλίψεις όπως ο θάνατος των γονιών της πριν παντρευτεί, ο θάνατος του πρώτου της γαμπρού, ο θάνατος του συζύγου της μόλις γεννήθηκε ο γιός της Πέτρος, ο θάνατος του γιού της Ναυκρατίου για να πάρει τα στεφάνια της Αγιότητας. Όμως, ο πόνος και οι θλίψεις δεν την νίκησαν, τόνωσε την προσευχή της και άκουσε την συμβουλή της κόρης της Μακρίνας, να δοξάσουν μαζί τον Σωτήρα τους στην ασκητική ζωή με τις άλλες μοναχές.