Ο άγιος Νεκτάριος αγαπούσε πολύ τη θεία Λατρεία. Μεριμνούσε ιδιαιτέρως για να μεταδώσει στους μαθητές του ορθόδοξη λειτουργική αγωγή. Πόθος του ήταν όλοι οι πιστοί να μάθουν να συμμετέχουν συνειδητά στις ιερές ακολουθίες και μάλιστα στη Θεία Λειτουργία. Έλεγε ότι αυτό είναι που γεμίζει την καρδιά: η λατρεία του Θεού!
Συγκλονιστικά βιώματα θείας Λατρείας
Στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή τελούσε τις Θείες Λειτουργίες στον ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου με υποδειγματικό τρόπο, ώστε προσείλκυε πλήθος λαού. Τόσος πολύς ήταν ο κόσμος που επιθυμούσε να εκκλησιαστεί στο Ναό όπου ιερουργούσε και ομιλούσε ο Άγιος, ώστε το Διοικητικό Συμβούλιο της Σχολής αναγκάστηκε να εκδίδει δελτία εισόδου!
Κατά την τέλεση των καθημερινών ακολουθιών στο ναό της Σχολής ο άγιος Επίσκοπος στεκόταν όχι στον αρχιερατικό θρόνο αλλά σε κοινό στασίδι, για να δίνει στους μαθητές του υπόδειγμα εκκλησιασμού. Οι αυτόπτες μαθητές του διατηρούν στη μνήμη τους τον άγιο Διδάσκαλό τους και πνευματικό τους Πατέρα, ο οποίος «με την ωσάν εξαϋλωμένην μορφήν του» μετάγγιζε ιερά βιώματα στους ιεροσπουδαστές. Ειδικά τις ημέρες που λειτουργούσε μεταρσιωνόταν. Ήταν φανερό ότι ζούσε ουράνιες καταστάσεις. Όλοι ένιωθαν ότι συλλειτουργούσαν άγγελοι μαζί του.
Η προσευχή που έχει αξία
Ο άγιος Σχολάρχης ενέπνεε στους μαθητές του το φιλακόλουθο εκκλησιαστικό πνεύμα αλλά και τη συνειδητή συμμετοχή στις ιερές ακολουθίες. Όχι να γίνονται οι ακολουθίες απλώς για να διαβάζουμε τα γράμματα. Παρόμοιο πνεύμα μετέδωσε και στις μοναχές της Ι. Μονής Αγίας Τριάδος που καθοδηγούσε: «Θέλω οι λόγοι να ομιλώσιν εις την καρδίαν σας. Θέλω να μη εκτελήτε τύπον προσευχής αλλά λατρείαν, διότι η καρδία εκ της λατρείας ικανοποιείται και ουχί εκ των τύπων». Η προσευχή μας έχει αξία όταν δεν γίνεται τυπικά, ως απλή εκτέλεση μιας σειράς ύμνων, αλλά καρδιακά, με την ολόψυχη συμμετοχή μας στα ψαλλόμενα και τελούμενα!
Στη Ριζάρειο οι μαθητές του τον έβλεπαν να προσεύχεται τη νύχτα επί ώρες πολλές. Όπως εύστοχα σημείωσαν, ο Άγιος «ουδέ επί λεπτόν της ζωής του έπαυσε να επικοινωνή με τον Θεόν. Η ζωή του υπήρξε ολόκληρη μια προσευχή και η προσευχή υπήρξε τρόπος ζωής δι’ αυτόν».
Προσευχόταν ιδιαιτέρως για τους μαθητές του, μάλιστα όταν αντιμετώπιζαν προβλήματα. Αποτέλεσμα της θαυματουργικής προσευχής του ήταν και η θεραπεία ενός ετοιμοθάνατου μαθητή του. Ο άγιος Νεκτάριος τέλεσε αγρυπνία υπέρ της υγείας του μαθητή και αυτός θεραπεύθηκε!
«Το θαύμα των θαυμάτων»
Ως γνήσιος συνεχιστής των Πατέρων της Εκκλησίας, ο άγιος Νεκτάριος τόνιζε συχνά την αξία του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας. Στο έργο του «Περί επιμελείας ψυχής» γράφει για το Μυστήριο αυτό που μας παρέδωσε ο ίδιος ο Θεάνθρωπος ότι είναι «το ανώτερον όλων των μυστηρίων… το θαυμασιώτερον των θαυμάτων, όσα η δύναμις του Θεού εξετέλεσεν… το υψηλότερον εξ όσων η σοφία του Θεού επενόησεν… το τιμιώτερον όλων των χαρισμάτων, όσα η αγάπη του Θεού εχαρίσατο τοις ανθρώποις». Γι’ αυτό, κατά τον Άγιο, δικαίως η Θεία Ευχαριστία ονομάζεται και θεωρείται ως «το θαύμα των θαυμάτων και το μυστήριον των μυστηρίων».
Επίσης ο θεοφώτιστος ιεράρχης δεν παρέλειπε να υπογραμμίζει πόσο σημαντικό είναι για κάθε πιστό να κοινωνεί τακτικά και με κατάλληλη προετοιμασία, με ειλικρινή αυτοεξέταση και βαθιά μετάνοια. Ας ακούσουμε τη στοργική φωνή του τόσο αγαπητού μας Αγίου, που απευθύνεται στον καθένα μας προσωπικά και τονίζει με έμφαση ότι η Θεία Κοινωνία αποτελεί απαραίτητο εφόδιο ζωής και σωτηρίας: «Θέλεις την σωτηρίαν σου; Γίνου αληθής χριστιανός, έχε φόβον Θεού, πίστιν προς το μυστήριον της θείας Μεταλήψεως και αγάπην προς τον Θεόν και τον πλησίον σου. Φρόντισε όμως ταχέως (ενν. να κοινωνήσεις), διότι ίσως δεν θέλει σοι αναμείνει ο χρόνος».
Και αφού κοινωνήσεις… «Μετά την Θείαν Ευχαριστίαν ύμνησον ευθύς και ευχαρίστησον τον Κύριον, διότι σε ηξίωσε να γίνης κοινωνός του σώματος και αίματος αυτού. Δι’ αξίων τη ημέρα έργων δίελθε αυτήν και έχε αυτήν ως παράδειγμα και δια τας λοιπάς του βίου σου ημέρας. Μη ανεχθής του λοιπού να λυπήσης τον Άγγελον, τον φύλακα της ψυχής και του σώματός σου, επιστρέφων εις τας πρώτας κακίας…».
Άγιε Νεκτάριε, εκεί που ιερουργείς πλέον, στο ουράνιο θυσιαστήριο, πρέσβευε και υπέρ ημών, για να αγαπήσουμε τη θεία Λατρεία και να ανεβαίνει και η δική μας προσευχή στον θρόνο του Θεού!
Νικηφόρος
«Πρός τή ΝΙΚΗ», Νοέμβριος 2020