Η γαλάζια πατρίδα

Γαλάζιο και λευκό, τα χρώματα της πατρίδος μας, της σημαίας μας, της καρδιάς μας, σμίγουν αρμονικά μέσα στου Αιγαίου την πλατιά αγκαλιά. Και όπως η γαλανόλευκη μοιάζει να βγαίνει μέσα από το αιγαιοπελαγίτικο κύμα και να γίνεται ένα μ᾽ αυτό, έτσι και το Αιγαίο μέσα στο διάβα των χρόνων ταυτίστηκε με την Ελλάδα. Είναι τα σπλάγχνα της. Περιτριγυρισμένο από την ένδοξη ελληνική γη, όπως η καρδιά στο κέντρο του σώματος, κρύβει όλη τη δόξα, τις λαχτάρες και τους πόνους της. Αιώνες τώρα οι Έλληνες ψαράδες έχουν κάνει ένα  τη ζωή τους με του Αιγαίου τα νερά και ο μόχθος και ο ιδρώτας τους γίνονται ένα με την αλμύρα της θάλασσας.

Και ξαφνικά ακούμε για μια «γαλάζια πατρίδα» που δεν είναι ελληνική· και βλέπουμε χάρτες αυτής της «γαλάζιας πατρίδας» με ένα Αιγαίο χωρισμένο στα δύο· και ακούμε για τη μεγαλύτερη τουρκική αεροναυτική άσκηση τον Φεβρουάριο του 2019 με το όνομα «Mavivatan» (=«γαλάζια πατρίδα»), που ήταν μια προκλητική επίδειξη ισχύος για να προβάλει τις τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Πώς όμως φτάσαμε το Αιγαίο να προβάλλεται ως «γαλάζια πατρίδα» των γειτόνων μας;

Τουρκικές διεκδικήσεις – προκλήσεις

25^ος Μεσημβρινός: Πάγια απαίτηση της Τουρκίας, κόντρα σε κάθε έννοια δικαίου, είναι η διχοτόμηση του Αιγαίου στον 25^ο Μεσημβρινό[1] και η τουρκική κυριαρχία στα ανατολικά του. Ο 25^ος Μεσημβρινός είναι μία κάθετη νοητή γραμμή που ξεκινά από τα δυτικά της Ξάνθης (στα παράλια του Νέστου ποταμού) και καταλήγει στο Ηράκλειο της Κρήτης, χωρίζοντας το Αιγαίο στη μέση.

Το 1976 η Τουρκία για πρώτη φορά προβάλλει επίσημα την επιδίωξή της να ασκήσει κυριαρχικά δικαιώματα και αρμοδιότητες στο μισό Αιγαίο, και επειδή αυτό δεν γίνεται αποδεκτό διεθνώς, αρχίζει να παραβιάζει συνεχώς τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Αγνοεί το FIR Αθηνών και κάνει συνεχείς παραβιάσεις στον ελληνικό εναέριο χώρο, που οι αναχαιτίσεις τους θα κοστίσουν τη ζωή σε κάποιους σύγχρονους ήρωες της πατρίδας μας, όπως ο Ν. Σιαλμάς, ο Κ. Ηλιάκης και τελευταίος (2018) ο Γ. Μπαλταδώρος. Σε περιπτώσεις αεροπορικών και ναυτικών ατυχημάτων διεκδικεί εμπλοκή στον ευαίσθητο τομέα της Έρευνας και Διάσωσης (SAR), απαιτώντας τον έλεγχο του εναέριου και θαλάσσιου χώρου του Αιγαίου μέχρι τον 25^ο Μεσημβρινό, και αρνείται να αναγνωρίσει την περιοχή ευθύνης της Ελλάδος παρακωλύοντας το έργο της. Φτάνει ακόμη να κυνηγά τους Έλληνες ψαράδες που αλιεύουν σε ελληνικά χωρικά ύδατα, να τους απειλεί, να κόβει τα δίχτυα τους και να κάνει κάποτε και κατάσχεση στα καΐκια τους.

Casus belli – «Γκρίζες ζώνες»: Στη συνέχεια απειλεί ότι αν η Ελλάδα ασκήσει το νόμιμο δικαίωμά της σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ., αυτό θα αποτελέσει «αιτία πολέμου» (Casus belli). Προχωρώντας ακόμη περισσότερο, από το 1996 αμφισβητεί την ελληνικότητα πολλών νησιών και βραχονησίδων στο ανατολικό και κεντρικό Αιγαίο, θεωρώντας ότι η κυριότητά τους δεν παραχωρήθηκε στην Ελλάδα με διεθνείς συμφωνίες και συνθήκες, και χαρακτηρίζει τις περιοχές ως «γκρίζες ζώνες». Κατά έναν κωμικό τρόπο, στις ανακοινώσεις ο συνολικός αριθμός τους ποικίλλει από 16, 18, 25 έως και 152.

Στο πλαίσιο αυτών των διεκδικήσεων έγινε τον Ιανουάριο του 1996 η απόβαση στα Ίμια, που είχε σαν αποτέλεσμα την θυσία των τριών ηρώων: Χριστόδ. Καραθανάση, Παν. Βλαχάκου και Έκτ. Γιαλοψού.

ΑΟΖ[2]: Τα τελευταία χρόνια, με τον εντοπισμό μεγάλων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων και φυσικού αερίου, ιδιαίτερη βαρύτητα δίδεται από την Τουρκία, στη διεκδίκηση του θαλάσσιου χώρου μεταξύ Κύπρου-Κρήτης-Ρόδου, όπου εκτείνεται μεγάλο τμηήμα των ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου. Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει ότι Ελλάδα και Κύπρος έχουν δικαίωμα σε ΑΟΖ σ᾽ αυτή την περιοχή, διαγράφοντας από τον χάρτη το σύμπλεγμα του Καστελλόριζου. Και καθώς η προκλητικότητα των γειτόνων μας δεν έχει τέλος, τον Δεκέμβριο του 2019, κόντρα στο διεθνές δίκαιο, τη γεωγραφία και τη λογική, η Τουρκία υπέγραψε μνημόνιο με τη Λιβύη, στο οποίο καθορίζεται κοινή οριοθετική γραμμή ΑΟΖ των δύο χωρών(!), αγνοώντας την ελληνική ΑΟΖ και την ύπαρξη της Ρόδου, της Καρπάθου, της Κάσου και της Κρήτης!

ΑΙΓΑΙΟ για πάντα ΕΛΛΗΝΙΚΟ!

• Όσες όμως κι αν είναι οι προκλήσεις των γειτόνων μας, μία είναι η πραγματικότητα: Το Αιγαίο ήταν, είναι και θα είναι για πάντα Ελληνικό. Κι αυτό γιατί:
• Υπάρχει η κυρία Ειρήνη στην Κίναρο –ένα από τα νησιά που διεκδικεί η Τουρκία– η μοναδική κάτοικος του νησιού, που κάθε πρωί με το πρώτο φως της ημέρας ανεβαίνει στο μικρό εκκλησάκι τού Αι-Γιώργη και υψώνει την ελληνική σημαία. «Παρά το γεγονός πως ζω σε ένα μέρος πάνω από το οποίο τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη κάνουν συχνά πτήσεις, δεν τρομάζω», λέει η ίδια, και ανησυχεί μήπως, όταν πεθάνει, «πάρει ο Ερντογάν το νησί».
• Υπάρχει ο Έλληνας ιεράρχης, ο Μητροπολίτης Χίου και Οινουσσών Μάρκος, που το πρώτο «Χριστός Ανέστη» το ψάλλει στη νησίδα «Παναγιά» με τους ακρίτες που τη φυλάνε, κάτω από τους ήχους των τουρκικών παραβιάσεων, που κάνουν τα τζάμια στο μικρό εκκλησάκι να τρίζουν.
• Υπάρχει ο πολλά υποσχόμενος Έλληνας γιατρός στο νοσοκομείο της Μυτιλήνης, που παρά τις συνεχείς προσκλήσεις από νοσοκομεία και πανεπιστήμια της Αμερικής, απαντά: «Καλά είμαι κι εδώ. Αν φύγουμε κι εμείς, τι θα γίνει η πατρίδα μας;».
• Υπάρχουν οι νέοι στις Οινούσσες, όπως και σε άλλα αιγαιοπελαγίτικα νησιά, που χρειάσθηκαν 55 μέρες για να φτιάξουν την 1,5 στρέμματος ελληνική σημαία πάνω στην ακριτική γη τους και να στείλουν το δικό τους μήνυμα σε όσους επιχειρούν να αμφισβητήσουν την ελληνική κυριαρχία στην περιοχή.

Πάνω απ’ όλα όμως, υπάρχει η Παναγιά μας, που με τα προσκυνήματά της σε όλο το Αιγαίο ήταν, είναι και θα είναι η Υπέρμαχος Στρατηγός του!

ία

[1]Μεσημβρινοί (Meridians) της γης καλούνται οι περιφέρειες των μέγιστων κύκλων που περιέχουν τον άξονα της γης (άρα και τους πόλους) και είναι κάθετοι στον  Ισημερινό. Ο 1^ος Μεσημβρινός περνάει από το αστεροσκοπείο του Γκρίνουϊτς της Αγγλίας.

[2]ΑΟΖ = Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη

Για το περιεχόμενο των όρων FIR, Εθνικός εναέριος χώρος, χωρικά ύδατα, ΑΟΖ βλ. «Πρός τή ΝΙΚΗ», Ιούλιος και Αύγουστος 2018, Εθνική κυριαρχία και προκλήσεις.

«Πρός τή ΝΙΚΗ», Μάρτιος 2020