Σήμερα 26/5 εορτάζουν:
- Άγιος Κάρπος ο Απόστολος από τους Εβδομήκοντα
- Άγιος Αλφαίος ο Απόστολος
- Άγιος Αλέξανδρος από την Θεσσαλονίκη ο Δερβίσης
- Άγιος Συνέσιος ο Επίσκοπος
- Άγιος Αβέρκιος
- Αγία Ελένη
- Άγιος Αυγουστίνος Αρχιεπίσκοπος Καντουαρίας
- Άγιος Σιμίτριος ο Μάρτυρας και οι συν αυτώ Είκοσι τρείς Μάρτυρες
- Άγιος Ζαχαρίας ο Ιερομάρτυρας
- Όσιοι Φουγάτιος και Δαμιανός
- Άγιος Πρίσκος ο Μάρτυρας και η συνοδεία αυτού
- Άγιος Ιούλιος ο Μάρτυρας
- Άγιοι Φηλικίσσιμος, Ηρακλής και Παυλίνος οι Μάρτυρες
- Άγιος Γεώργιος ο Νεομάρτυρας εκ Βουλγαρίας
- Εύρεση των ιερών λειψάνων του Οσίου Μακαρίου
Ο Άγιος Κάρπος ο Απόστολος από τους 70
Ο απόστολος Κάρπος έζησε στα χρόνια του βασιλιά Νέρωνα (52 μ.Χ.), και συναριθμείται με τους εβδομήκοντα μαθητές του Κυρίου. Επίσης, ήταν συνεργάτης του Αποστόλου Παύλου και απ΄ ο,τι μαθαίνουμε από την Β´ προς Τιμόθεον επιστολή του (δ´ 13), εργάσθηκε για την διάδοση του Ευαγγελίου στην Τρωάδα. Έπειτα, έγινε επίσκοπος στη Βάρνα της Θράκης (ο δε Σ. Ευστρατιάδης, αναφέρει Βέρροια της Θράκης), όπου με την αγία του ζωή και το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, έγινε πνευματικός αστέρας πρώτου μεγέθους και φώτισε με τις θείες διδασκαλίες του όλη την επικράτεια της επισκοπής του. Στο έργο του ο Κάρπος υπέστη πολλούς πειρασμούς και θλίψεις, που αντιμετώπισε με μεγάλη γενναιότητα και υπομονή. Δε φοβόταν τους πόνους και τις κακοπάθειες, αλλά έμπαινε δυναμικά στη μάχη, χωρίς να υπολογίζει το θυμό και την οργή των τυράννων. Είχε κατασταλάξει μέσα του ο λόγος του Κυρίου: «εν τω κοσμώ θλίψιν έξετε». Δηλαδή, εφόσον είστε μέσα στον κόσμο, θα έχετε θλίψη. Ο δρόμος για την ένωση με τον Κύριο δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, αλλά με δοκιμασίες, που με συνεχή αγώνα πρέπει να τις αντιμετωπίζουμε, σύμφωνα με το άγιο θέλημά Του. Ο Κάρπος πέθανε ειρηνικά, φωτίζοντας με το παράδειγμα του πολλούς ανθρώπους.
Ο Άγιος Αλέξανδρος ο Θεσσαλονικιός, ο Δερβίσης
Καταγόταν από την Θεσσαλονίκη και για να αποφύγει τις ακόλαστες προθέσεις κάποιου Τούρκου, νέος ακόμα, ήλθε στη Σμύρνη. Άγνωστο για ποιους λόγους, στην πόλη αυτή, εξισλαμίστηκε. Αργότερα πήγε στη Μέκκα και μπήκε στο Τάγμα των Δερβίσιδων. Ελεγχόμενος από την συνείδησή του και προσπιούμενος τον τρελό, έχοντας πάντα το σχήμα του Δερβίση, περιόδευε για 18 χρόνια στις υπόδουλες χώρες, ελέγχοντας δριμύτατα την τούρκικη τυραννία. Πολλές φορές του δόθηκε η ευκαιρία να εκδηλώσει την πίστη του στον Χριστό και την εκδήλωσε με έργα αγαθά. Όταν ήλθε στη Χίο παρακολούθησε τις ιερές ακολουθίες την Μεγάλη Τεσσαρακοστή σε χριστιανική εκκλησιά άφοβα, έχοντας τα ρούχα του Δερβίση. Από την Χίο πήγε στη Σμύρνη και παρουσιάστηκε στον κριτή της πόλης και ομολόγησε ότι μετανόησε για την προηγούμενη κατάστασή του και ότι τώρα επανέρχεται στον χριστιανισμό, αφού πέταξε μπροστά στον κριτή τα ρούχα του Δερβίση. Τον έριξαν τότε στη φυλακή και τρεις φορές τον έβγαλαν και προσπαθούσαν με κολακείες και φοβερισμούς να κάμψουν το φρόνημά του. Αλλ΄ ο Αλέξανδρος παρέμεινε ακλόνητος στην πίστη του και στην απόφασή του να πεθάνει γι΄ αυτή. Όταν οδηγήθηκε στον τόπο της εκτέλεσής του, για μία ώρα – που είχε αναβληθεί η εκτέλεσή του – προσευχόταν γονατιστός και ατάραχος μπροστά στο πολυάριθμο πλήθος Τούρκων, Ελλήνων, Φράγκων και Αρμενίων. Γεμάτος χάρη και θάρρος υπέμεινε με καρτερία τον μαρτυρικό του θάνατο με αποκεφαλισμό, στις 26 Μαίου 1794.
