Σήμερα 7/6 εορτάζουν:
- Άγιος Θεόδοτος ο εν Άγκυρα
- Αγία Ποταμιαίνη
- Όσιος Παναγής Μπασιάς (Παΐσιος)
- Αγία Ζηναΐς η Θαυματουργή
- Αγίες Αισία και Σωσάννα
- Άγιος Λυκαρίων
- Άγιοι Ταράσιος και Ιωάννης
- Όσιος Στέφανος ο Πρεσβύτερος
- Όσιος Άνθιμος ο Πρεσβύτερος
- Οσία Σεβαστιανή η Θαυματουργή
- Άγιος Αναστάσιος ο Γόρδιος
- Άγιοι Βασιλείδης μάρτυρας Στρατιώτης και Ιωάννης ο οσιομάρτυρας
- Άγιος Αντώνιος της Μονής Βαλαάμ
Ο Άγιος Θεόδοτος ο εν Αγκύρα
Ο Θεόδοτος καταγόταν από την Άγκυρα της Γαλατίας και ήταν έμπορος σιτηρών και συγχρόνως εξασκούσε το επάγγελμα του αρτοποιού. Άνθρωπος ευσεβής και ελεήμων ο Θεόδοτος, μοίραζε ψωμιά στους φτωχούς και έκανε συνά επισκέψεις στους φυλακισμένους χριστιανούς και τους τροφοδοτούσε ανάλογα. Η ειδωλολατρική μανία όμως κατά των χριστιανών εκδηλώθηκε με το φόνο μίας ομάδας χριστιανών παρθένων, στα νερά μίας λίμνης (βλέπε βιογραφία τους 18 Μαίου). Τη νύχτα ο Θεόδοτος, άνδρας με θάρρος και θερμή πίστη στο Χριστό, έβγαλε από την λίμνη τα τίμια λείψανα των παρθένων και τα έθαψε. Η ενέργειά του αυτή καταγγέλθηκε στον έπαρχο Θεότεκνο, που αμέσως τον συνέλαβε και τον ανέκρινε. Ο Θεόδοτος παραδέχθηκε την ενέργειά του και ο έπαρχος του είπε ότι οι χριστιανοί δε σέβονται καμιά εξουσία και ότι είναι οι πιο μικροπρεπείς και μηδαμινοί των ανθρώπων. Τότε ο Θεόδοτος, με το φωτισμό τούΑγίου Πνεύματος, απάντησε: «Πράγματι, έπαρχε, οι χριστιανοί γνωρίζουν πόσο μηδαμινοί είναι, διότι μόνο αυτοί είναι ικανοί να γνωρίζουν την υπέροχη και ασύγκριτη μεγαλειότητα του Θεού και να κατανοούν την άβυσσο της ανθρώπινης ασθενείας, όταν είναι γυμνή από την θεία χάρη. Έπειτα, γνώριζε ότι ο τελευταίος των χριστιανών, που έχει ελεηθεί από το Χριστό και φέρει τον αρραβώνα της αιώνιας βασιλείας, είναι ανώτερος και λαμπρότερος από τους ειδωλολάτρες βασιλείς, οι οποίοι αύριο θα είναι ντροπή και ατιμία μπροστά στο αδέκαστο κριτήριο της θείας δικαιοσύνης». Ο έπαρχος, εξοργισμένος από τα λόγια του Θεοδότου, διέταξε και του έσχισαν τα πλευρά και τελικά τον αποκεφάλισαν, παίρνοντας ένδοξα το στεφάνι του μαρτυρίου.
Ο Άγιος Παναγής Μπασιάς
Γεννήθηκε στο Ληξούρι της Κεφαλονιάς το 1801 και ήταν γιός γονέων επιφανών οικογενειών, του Μιχαήλ Τυπάλδου – Μπασιά και της Ρεγγίνας Δελλαπόρτα. Έμαθε ιταλικά, γαλλικά, λατινικά και καταρτίστηκε στη φιλοσοφία και την θεολογία. Μικρός ακόμα χειροθετήθηκε Αναγνώστης και υπηρέτησε σαν γραμματοδιδάσκαλος σε δημοτικό σχολείο. Το 1836 χειροτονήθηκε Διάκονος και Πρεσβύτερος με το όνομα Παίσιος από τον τότε Μητροπολίτη Κεφαλληνίας Παρθένιο. Δεν επιζήτησε εφημεριακή θέση. Συνήθως λειτουργούσε στο εξωκκλήσι του Αγίου Σπυρίδωνα στον Πλατύ Γιαλό, όπου συνέρρεε πλήθος πιστών για να λειτουργηθεί και να ακούσει τα θερμά κηρύγματά του. Υπήρξε η προσωποποίηση της ελεημοσύνης και θερμός συμπαραστάτης των αδυνάτων. Το 1846 αρρώστησε από κάποια νευρική ασθένεια (άλλοι λένε ότι επρόκειτο για «κατά Χριστόν σαλό») και μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1867 τον περιέθαλψε ο εξάδελφός του Ιωάννης Κερουλάνος. Για πέντε χρόνια (1882- 1888) έμεινε κατάκοιτος και πλήθος χριστιανών πήγαινε να πάρει την ευλογία του. Πέθανε στις 7 Ιουνίου 1888 και η Ορθόδοξη Εκκλησία τον αγιοποίησε στις 4 Φεβρουαρίου 1986. Έκανε θαύματα πριν αλλά και μετά το θάνατό του.
