Πρώτη στην αγάπη!

–Μπράβο! Μπράβο! Πρώτη η Παρασκευή, δεύτερη η Σοφία, τρίτη η Κατερίνα!

–Μπράβο, Παρασκευή! Πρώτη στο τρέξιμο!

–Πρώτη, πρώτη, ζήτω!

–Μπράβο, Παρασκευή! φώναξε και η Ιωάννα, η Μαρίνα και η Σταυρούλα, καθώς έτρεχαν κοντά στην Παρασκευή να τη συγχαρούν.

Κι εγώ; Κανείς φυσικά δεν δίνει σημασία στους τελευταίους. Κι όπως ξεμάκραινα, τάχα για να πιω νερό, δεν μπορούσα να συγκρατήσω το παράπονό μου. Όλο οι άλλοι είναι πρώτοι. Εγώ πρώτη, ποτέ, πουθενά. Έτσι, καθώς προχωρούσα λυπημένη, πήγα να πέσω σχεδόν πάνω στη δασκάλα μας, που κουβαλούσε δυο στοίβες τετράδια πηγαίνοντας προς την τάξη.

–Κυρία, να σας βοηθήσω; είπα, γιατί πάντα μου άρεσε να βοηθάω και να με στέλνει η δασκάλα μας σε δουλειές.

–Σ’ ευχαριστώ, Αγγελική. Τι πρόθυμη που είσαι! Να, πάρε μερικά τετράδια.

Τα χαρούμενα αυτά λόγια της πώς σκόρπισαν λιγάκι τη λύπη μου! Όχι εντελώς, γιατί η δασκάλα μας κάτι σαν να κατάλαβε και με ρώτησε:

–Τι έγινε στη Γυμναστική; Πώς περάσατε;

–Τίποτα δεν έγινε… ψέλλισα δειλά. Δηλαδή να: είχαμε αγώνες τρεξίματος. Και φυσικά… βγήκα δεύτερη απ’ το τέλος. Όλο η Παρασκευή βγαίνει πρώτη.

–Όλο η Παρασκευή;

–Η Παρασκευή και όλοι οι άλλοι. Η Παρασκευή στο τρέξιμο, ο Κώστας στα σουτ, ο Γιάννης πρώτος στα τεστ Μαθηματικών, η Σοφία και η Ιωάννα έχουν την καλύτερη φωνή και τραγουδάνε σόλο στις γιορτές, ο Γιώργος πρώτος στα απ’ έξω, η Μυρτώ ζωγραφίζει τέλεια. Όλο οι άλλοι. Εγώ ποτέ πρώτη, πουθενά, ξέσπασα με παράπονο.

–Αγγελική, είπε η δασκάλα μας, μπορεί οι άλλοι που είπες να είναι πρώτοι σε ένα από αυτά, αλλά εσύ είσαι σε όλα πολύ καλή.

–Ναι, αλλά δεν είμαι πουθενά πρώτη.

–Μπορεί τώρα να μην είσαι πρώτη, αλλά με την προσπάθεια και την επιμονή σου, πού ξέρεις τι θα γίνει στο μέλλον; Όμως, για να μη σε πιάνει το παράπονο, είσαι κι εσύ πρώτη σε κάτι.

–Αλήθεια, κυρία; Σε τι; ρώτησα ξαφνιασμένη.

–Έχω προσέξει πως, όταν κάποια συμμαθήτριά σου χτυπήσει, πρώτη τρέχεις κοντά της να τη βοηθήσεις. Κι όταν κάποιος δεν έχει μολύβι, πρώτη του δίνεις. Κι όταν χρειαζόμαστε φωτοτυπίες, πρώτη τρέχεις να τις βγάλεις. Αλλά κι εμένα, ποιο παιδί με βοήθησε τώρα να κουβαλήσω τα τετράδια; Δεν ήσουν εσύ, Αγγελική;

–Δηλαδή, κυρία, μετράει κι αυτό; Είναι σπουδαίο; Ποτέ δεν το είχα σκεφτεί.

–Φυσικά και μετράει. Κι είναι τόσο σπουδαίο να είναι κανείς πρώτος στην αγάπη, στην καλοσύνη!

–Ναι, κυρία, όμως κανείς δεν σου λέει μπράβο, όπως λένε όλοι στην Παρασκευή, που βγήκε πρώτη στο τρέξιμο.

–Μπορεί και να μη σ’ επαινέσουν, μπορεί να ξεχάσουν να σου πουν κι «ευχαριστώ». Μα υπάρχει Κάποιος που σε βλέπει και χαίρεται και σαν δώρο σκορπά τη χαρά στην ψυχή σου.

–Ο Θεός! είπα χαμογελώντας.

–Λοιπόν, Αγγελική, σε όλα αν προσπαθήσεις, μπορείς να είσαι πολύ καλή και πρώτη. Μα το πιο σπουδαίο είναι να είσαι πρώτη στην αγάπη!

Αγγελική

 «Πρός τή ΝΙΚΗ», Σεπτέμβριος 2016

Σχόλια:

Αφήστε μια απάντηση

Ένα κάθε μέρα

14 Φεβρουαρίου 2025

Το έλεος του Θεού

Πολύς κόσμος θα σωθεί από το έλεος του καλού Θεού. Το ζητούμενο όμως είναι ποιος θα Τον αγαπήσει περισσότερο.

(Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης)

Γίνε και εσύ συνδρομητής !

Πρόσφατες αναρτήσεις

Το συναξάρι της ημέρας

Φιλικές Ιστοσελίδες