Έκανε το γύρο του κόσμου το περιστατικό με τους δύο Βρετανούς που πριν έξι χρόνια σε τηλεπαιχνίδι έχασαν 23.000 λίρες, επειδή στην ερώτηση «τι εθνικότητας ήταν ο Μ. Αλέξανδρος» επέλεξαν ΕΛΛΗΝΑΣ. Το σωστό, κατά τους σχεδιαστές του παιχνιδιού, ήταν ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ, με τη σημαία των Σκοπίων δίπλα! Το είδα κι έγινε μεγαλύτερη η απορία μου, να μάθω γιατί φωνάζει τόσος κόσμος εντός και εκτός Ελλάδας: Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ!
— Λοιπόν, πείτε μου, τώρα που ξύπνησε μέσα μου ο Έλληνας, που μισοκοιμόταν στις υποτονικές εθνικές γιορτές του Σχολείου και ψιλοβαριόταν να περιμένει όρθιος για παρέλαση. Άλλωστε έχουμε και καταγωγή από τη Μακεδονία. Γι’ αυτό, όπως λέει η γιαγιά, είμαστε ψηλοί, διότι Μακεδνός σημαίνει μακρύς, ψηλός… Ναι, θέλω να ξέρω γιατί ο λαός μας, που φαινόταν να άγεται και να φέρεται ταπεινωμένος από τους οικονομικά δυνατούς, σύμψυχος ξεσηκώθηκε όσο ποτέ τα τελευταία χρόνια.
— Θα σου μιλήσω με οδηγό την Ιστορία μας, που αγνοούν ή έντεχνα διαστρεβλώνουν οι εντός και εκτός ανθέλληνες. Δεν έχω την τιμή να κατάγομαι από τη Μακεδονία, όμως την αγαπώ, όπως κάθε σπιθαμή αυτού του τόπου, αφού η Μακεδονία είναι ΕΛΛΑΔΑ. Τίποτα περισσότερο ή λιγότερο.
Ας πάρουμε τα πράγματα απ’ την αρχή. Η Μακεδονία δεινοπάθησε στο πέρασμα των χρόνων, γι’ αυτό ταυτίστηκε με τις λέξεις αγώνας και θυσία. Συμμετείχε στον αγώνα του 1821 και στον Μακεδονικό Αγώνα (1904-1908). Ελευθερώθηκε το 1912. Όμως, δεν πρόλαβε να χαρεί, γιατί οι Μεγάλες Δυνάμεις τής έστησαν παγίδα άλλη μία φορά. Αμφισβήτησαν την ελληνικότητά της. Από τότε δημιουργήθηκε το λεγόμενο «Μακεδονικό ζήτημα».
—Τι είναι το Μακεδονικό ζήτημα;
— Η οικειοποίηση του ονόματος της Μακεδονίας από τους Σκοπιανούς και η προώθηση του ονείρου τους για την κατάκτηση της Ελληνικής Μακεδονίας.
— Πείτε μου για το κράτος των Σκοπίων. Πώς, πότε μπήκε στην Ιστορία;
— Το 1944 ο δικτάτορας της Γιουγκοσλαβίας Γιοζ Μπροζ Τίτο συγκροτεί ομόσπονδο κρατίδιο, με το ψευδεπίγραφο όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Το μικρό αυτό κρατίδιο, που περιέχει και μέρος της Μακεδονίας μας, βρίσκεται στα βόρεια της Ελλάδας κι έχει έκταση όση η Πελοπόννησος. Είναι κράτος πανσπερμίας, διότι οι κάτοικοί του ανήκουν σε πολλές εθνικές ομάδες: Βούλγαροι, Αλβανοί, Έλληνες, Σέρβοι, Τούρκοι, Τσιγγάνοι κ.λπ.. Επίσημες γλώσσες του σήμερα τα «Σλαβομακεδονικά» και τα Αλβανικά.
Τα τελευταία χρόνια επιδιώκουν την «απελευθέρωση», όπως λένε, των υπόλοιπων τμημάτων της Μακεδονίας, από τη Βουλγαρία, την Αλβανία και την Ελλάδα και την ένωση αυτών με το κράτος των Σκοπίων(!).
— Είναι δυνατόν; Αυτό μού φαίνεται θράσος…
—Όπως το λες, Δημήτρη. Κι όμως, τολμούν αδίστακτα. Με φυλλάδια, χάρτες όπου η Μακεδονία φτάνει ως τη Λάρισα, κείμενα στα σχολικά βιβλία και video διαφημίζουν τα Σκόπια ως Μακεδονία. Χρησιμοποιούν σύμβολα ελληνικά, όπως τον Ήλιο της Βεργίνας. Δίνουν ονόματα ελληνικά στους τόπους τους, κατά παράβαση των Συμφωνιών.
— Συστηματική προπαγάνδα δηλαδή σε βάρος της ελληνικότητας της Μακεδονίας. Τώρα θα τολμήσω να ρωτήσω…
Πώς είμαστε σίγουροι ότι οι Σκοπιανοί δεν είναι Μακεδόνες;
— Καλά κάνεις και ρωτάς… Γιατί οι ίδιοι προσπάθησαν να πείσουν τον εαυτό τους και την κοινή γνώμη πως είναι απευθείας απόγονοι του Μ. Αλεξάνδρου. Και η προπαγάνδα τους έχει αποτέλεσμα.
Λοιπόν, ο ισχυρισμός αυτός είναι αστείος, διότι οι πρόγονοι των σημερινών Σλάβων έφτασαν στην περιοχή όπου βρίσκονται τα Σκόπια, εκατοντάδες χρόνια αφότου ο Μ. Αλέξανδρος διέδωσε τον Ελληνικό πολιτισμό στον τότε γνωστό κόσμο. Αυτό, στο βάθος το γνωρίζουν και οι ίδιοι. Το 1992 ο ίδιος ο Γκλιγκόροφ (πρώην Πρόεδρος των Σκοπίων) σε ώρα ειλικρίνειας είπε: «Καμία σχέση δεν έχουμε με τον Μέγα Αλέξανδρο. Αυτός ήταν Έλληνας, εμείς είμαστε Σλάβοι, που κατεβήκαμε στην περιοχή τον 6ο μ.Χ. αι.».
Απόδειξη επίσης ότι «μακεδονικό έθνος» και «μακεδονική γλώσσα» ιστορικά δεν υφίστανται, αποτελεί το γεγονός ότι δεν υπάρχει ούτε ένα λογοτεχνικό έργο στη «μακεδονική» γλώσσα.
Όμως τελευταία, η κυβέρνηση των Σκοπίων απειλεί χωρίς προσχήματα την ακεραιότητα της Πατρίδας μας. Με όχημα το όνομα «Μακεδονία», παραλλάζοντας την ιστορία, επιδιώκει την επέκταση των συνόρων της για τη δημιουργία της λεγόμενης «Μακεδονίας του Αιγαίου». Γι’ αυτό υψώνουμε φωνή διαμαρτυρίας. Συγχρόνως παρακαλούμε τον μεγάλο Κυβερνήτη του κόσμου, τον Θεό.
— Γιατί όμως επιμένουμε τόσο στην ονομασία;
—Πρόσεξε, έχοντας τα Σκόπια το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, θα διεκδικήσουν να προσαρτήσουν και άλλες περιοχές με το ίδιο όνομα! Κι ακόμη, το όνομά μας είναι η ψυχή μας! Δεν το δωρίζουμε.
—Συμφωνώ! Γι’ αυτό και δεν ζητώ να μου δώσετε αποδείξεις για την ελληνικότητα της Μακεδονίας μας. Όπως λέει το τραγούδι: «…κι οι πέτρες θα το φωνάξουνε, εάν εμείς σιωπήσουμε»! Νιώθω ζωντανός Έλληνας Μακεδόνας! Ναι, αξίζει για τη Μακεδονία μας κάθε θυσία, έστω κι αν η γενιά μου δεν πολυκαταλαβαίνουμε τι σημαίνει θυσία, ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ. Μπλοκάρουμε στο ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ και δεν ακούμε την καρδιά μας…
—Δημήτρη, θα τελειώσω επαναλαμβάνοντας τα λόγια του Μίκη Θεοδωράκη στο μεγάλο Συλλαλητήριο της Αθήνας, που συγκίνησαν όλους: «Όταν υπερασπίζεται κανείς τα δίκαια της πατρίδας του, αυτό δεν είναι εθνικισμός, είναι πατριωτισμός! Και η Ελλάδα σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, έχει ανάγκη από πατριώτες!».
Αλέξανδρος
«Πρός τή ΝΙΚΗ», Απρίλιος 2018
