Άνθρωπον ντο λέει ᾿κι γίνεται, ο Θεόν ντο θέλ’ γίνεται.

Δεν γίνεται εκείνο που θέλει ο άνθρωπος, γίνεται εκείνο που θέλει ο Θεός.

 

Καλό ποίσον και καλόν μ’ ἀναμέντζ.

Κάνε το καλό και μην περιμένεις ανταπόδοση του καλού.

 

Να όνταν πλουταίντζ να χαίρεσαι, να όνταν εφτωχαίντζ να λυπάσαι.

Ούτε όταν πλουτίζεις να χαίρεσαι, ούτε όταν φτωχαίνεις να λυπάσαι.

 

Ο πατέρας εχάρτσεν το παιδίν ατ’ έναν αμπελώναν και το παιδίν εγούεψεν ες σον κυρ ν ατ’ έναν βοτρύδ’.

Ο πατέρας χάρισε στο παιδί του ένα αμπέλι, και το παιδί τσιγκουνεύτηκε να δώσει στον κύρη του ένα τσαμπί.

 

Το γλυκύν η γλώσσα εβγάλλει τ’ οφίδιν ας σο τρυπίν.

Η γλυκιά γλώσσα βγάζει το φίδι από την τρύπα.

(Με τα μειλίχια λόγια κατορθώνονται περισσότερα παρά με τα τραχιά).

 

Πηγή: Συλλογές «Αρχείου Πόντου»

 

 

«Πρός τή ΝΙΚΗ», Μάιος 2019